برای ساختن فیلم از شخصیت‌های تاریخی عجله نکنیم/ اگر فیلمساز بودم، فیلمی درباره «شیخ بهایی» می‌ساختم

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، در بین ۲۲ فیلم بخش مسابقه جشنواره فیلم فجر سال گذشته (دوره چهل و دوم)، هفت فیلم شخصیت‌های واقعی تاریخ معاصر را سوژه اصلی خود قرار داده بودند.

«آسمان غرب» (شهید شیرودی)، «احمد» (شهید احمد کاظمی)، «بهشت تبهکاران» (احمد دهقان)، پرویزخان (پرویز دهداری)، «صبح اعدام «(طیب حاج رضایی) «مجنون» (مهدی زین‌الدین) و معجزه پروین (پروین اعتصامی) آثاری بودند که با این ویژگی به نمایش درآمده و مورد توجه منتقدان و مخاطبان قرار گرفتند. از بین این آثار، دو فیلم «پرویز خان» به کارگردانی علی ثقفی و «آسمان غرب» ساخته محمد عسگری در قالب اکران نوروزی روی پرده رفتند و همچنان نیز به اکران خود ادامه می‌دهند.

در همین ارتباط، وحید رونقی در گفتگو با خبرنگار گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا گفت: در سال‌های اخیر ساخت آثار سینمایی با محوریت شخصیت‌های واقعی در حوزه‌های مختلف موردتوجه فیلمسازان کشورمان قرار گرفته که اتفاق بسیار مسرت‌بخش و خوبی است. این گونه آثار هم زمینه را برای آشنایی مردم با این شخصیت‌های اثرگذار فراهم می‌کننند و هم خلاء قهرمان در سینمای ما را پر می‌کنند.

این صداپیشه سینما و تلویزیون و مجری برنامه‌های سینمایی افزود: سینمای ما از اواسط دهه هفتاد از حضور قهرمان خالی شد. این در حالی بود که چه پیش از انقلاب و چه در سال‌های دهه شصت، حضور شخصیت‌های قهرمان و مواجهه آنها با ضدقهرمان‌ها و بدمن‌ها، انگیزه حضور بسیاری از مخاطبان در سالن‌های سینما بود. زمانی بود که تصویر آقای جمشید هاشم‌پور بر سر در سینما تا حد زیادی فروش یک فیلم را تضمین می‌کرد، اما بعد از مدتی انگار فیلم ساختن درباره قهرمان‌ها چه واقعی و چه قهرمان‌هایی که زاییده تخیل فیلمسازان بودند قبیح شمرده شد.

وی عنوان کرد: این در حالی است که سینما به وجود قهرمان نیاز دارد تا مخاطب را با خود همراه کند در سینمای هالیوود هم شاهد هستیم که این موضوع یک اصل مهم است. «بلاک باسترها» با قهرمان‌های خیالی ساخته می‌شوند و به شخصیت‌هایی واقعی هم در سینما اهمیتی زیادی داده می‌شود. این در حالی است که عقبه تاریخی و تمدنی ما آمریکا و بسیاری از کشور‌های صاحب سینما قابل‌مقایسه نیست. تاریخ کشور ما سرشار از مشاهیر بزرگ در عرصه‌های مختلف است که به تنهایی می‌تواند سوژه چندین فیلم سینمایی قرار بگیرد.

رونقی افزود: البته مهم‌تر از توجه به این شخصیت‌ها، چگونگی پرداخت دراماتیک به آنها در قالب یک فیلمنامه جذاب است؛ نباید در این حوزه شتابزده عمل کنیم. کاری که برای بسیاری از شخصیت‌های تاریخی انجام شد و نتیجه مناسبی نداشت. من بسیار خوشحالم که در این چند سال فیلم بلندی درباره حاج قاسم و فعالیت‌های ایشان ساخته نشد. در حالی که خیلی‌ها برای ساخت چنین فیلمی عجله داشتند.

این صداپیشه عنوان کرد: اگر قرار است فیلمی برای بزرگان این سرزمین بسازیم که ماندگار و تاثیرگذار باید برای آن وقت بگذاریم و در ابتدا آن شخصیت را تحلیل کنیم. این که صرفاً یک قصه را به تصویر بکشیم کاری است که از هر فیلمساز بی‌تجربه و تازه‌کاری هم بر می‌آید. آنچه مهم است کشف پیچیدگی‌های رفتاری، روحی و مزیت‌های آن شخصیت و تبدیل آن به یک قصه جذاب است.

این کارشناس سینما افزود: مهم این است که فیلمنامه‌نویس و فیلمساز ما چگونه آن شخصیت را در ذهن خودش پرورش دهد و به فهم آن شخصیت و بازیگری که نقش او را ایفا می‌کند برسد. در نهایت هم باید قضاوت را به مخاطب سپرد که آیا فیلم توانسته وجوه جدیدی از آن فراد را در ذهن او بیافریند و شخصیت او را ماندگار کند یا خیر؟

وی در پاسخ به این پرسش که اگر خودش فیلمساز بود ترجیح میداد ازبین شخصیت‌های تاریخی درباره چه کسی فیلم بسازد نیز گفت: چند شخصیت در حوزه‌های مختلف موردعلاقه من هستند، اما شاید مهم‌ترین آنها شیخ بهایی باشد، البته چندین سال پیش سریالی درباره این چهره نامدار تاریخ ایران ساخته شد که در نوع خود قابل تقدیر بود. با این حال زندگی شیخ بهایی به عنوان یک فقیه، شاعر، مهندس و دانشمند وجوه مختلفی دارد که می‌تواند در قالب یک اثر سینمایی هم بدرخشد.

رونقی گفت: ایشان یک فقیه مسلط و متبحر بود و در کنار آن اشعاری نغز و دلچسب هم سروده است و به عنوان شاعر هم شناخته می‌شود. علاوه بر این، از دانشمندان زمانه خود بوده و سازه‌هایی که در عصر صفوی در شهر‌هایی مثل اصفهان ساخته همچنان باعث شگفتی ناظران و کارشناسان است؛ بنابراین فکر می‌کنم ابعاد دراماتیک و جذاب این چهره شاخص تاریخ ایران آنقدر هست که بتوانیم یک فیلم جذاب با مخاطبانی جهانی از او بسازیم.