مدرسان آموزشگاه‌های سینمایی باید از شرایط تولید فیلم در ایران مطلع باشند

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، دومین جشنواره سراسری آموزشگاه‌های آزاد سینمایی هفته گذشته در موزه سینما آغاز شد و شامگاه جمعه سوم آذر با برگزاری مراسم اختتامیه و معرفی برگزیدگان به کار خود پایان داد.

در این رویداد سه روزه، آثار هنرجویان منتخب آموزشگاه‌های سینمایی در رشته‌های بازیگری، فیلمنامه‌نویسی و تولید فیلم کوتاه توسط هیئت داوران بخش‌های مختلف به داوری گذاشته شد.

در همین ارتباط، محمدتقی فهیم منتقد سینما در گفت‌وگو با خبرنگار آنا با تأکید بر این که آموزشگاه‌های سینمایی هم در آموزش امور فنی و تخصصی و هم در پرورش رفتاری اهالی سینما نقش موثری دارند افزود: آن‌گونه که مدیران سازمان سینمایی اعلام کرده‌اند، بیش از۳۵۰ آموزشگاه سینمایی در رشته‌های متنوع و در نقاط مختلف کشور مشغول فعالیت هستند. با توجه به این تعداد و گستره جغرافیایی وسیع این فعالیت‌ها، طبیعی است که کار نظارت و ارزیابی این آموزشگاه‌ها آسان نباشد. به همین دلیل گاهی شاهد آسیب‌هایی نیز هستیم که معمولاً دامان هنرجویان و خانواده‌های آنان را می‌گیرد.

آسیب‌هایی که آموزشگاه‌های سینمایی را تهدید می‌کنند

وی اظهار کرد: علاوه بر برخی مشکلات محیطی، موضوع شهریه‌های سنگین و کیفیت پایین آموزش هم می‌تواند از مهم‌ترین آسیب‌های این نهاد باشد که مدیران سازمان سینمایی حتماً برای این مشکلات هم راهکار‌های مناسبی را طراحی خواهند کرد.

فهیم گفت: مدیران و مدرسان آموزشگاه‌های آزاد سینمایی باید از بین افرادی انتخاب شوند که علاوه بر سواد علمی از نزدیک با فرایند تولید اثر آشنا باشند. البته این به این معنی نیست که مدرس حتماً باید یک بازیگر یا مثلاً تدوینگر حرفه‌ای و پرکار باشد بلکه به این معناست که از مناسبات حرفه‌ای سینما درکشور و شرایط، ظرایف و پیچیدگی‌های تولید فیلم آشنا باشد.

این منتقد سینما عنوان کرد: شاید دو نمونه ملموس و موفق در این زمینه، فعالیت زنده‌یادان حمید سمندریان و امین تارخ باشد. بخش قابل‌ملاحظه‌ای از بازیگران تئاتر، سینما و تلویزیون ما از دهه هفتاد به این سو محصول فعالیت‌های آموزشی این دو استاد و آموزشگاه‌های تحت مدیریت آن‌ها است. محیط سالم و حرفه‌ای این دو آموزشگاه و مراقبتی که مدیران آن داشتند باعث شد تا خانواده‌ها، اهالی هنر و مدیران فرهنگی به آن‌ها اعتماد داشته باشند. از سوی دیگر، نگاه آن‌ها به آموزشگاه بازیگری نگاه یک تاجر نبود که بخواهد برای تجارتخانه‌اش آورده داشته باشد، بلکه به ارتقای سطح آموزش فکر می‌کردند.

وی گفت: نباید این را هم فراموش کنیم که آموزشگاه‌ها در رشته‌های مختلف سینمایی زمانی می‌تواند مؤثر باشند و هنرمند تربیت کنند که هنرجو خودش هم استعداد هنری داشته باشد. این که برخی والدین با صرف هزینه سنگین بچه‌هایشان را به آموزشگاه می‌فرستند و به اجبار می‌خواهند که آن‌ها را وارد فضای سینما کنند هیچ نتیجه‌ای ندارد.

بازیگرانی که رنگ آموزشگاه ندیدند و ستاره شدند

فهیم افزود: در تاریخ سینمای کشورمان هم دیده‌ایم که درکنار بازیگران، فیلمنامه‌نویسان و کارگردان‌هایی که از فضای آموزش و دانشگاهی وارد سینما شده‌اند برخی از محبوب‌ترین هنرمندان نیز با کشف و پرورش استعداد خودشان قدم در این مسیر گذاشته‌اند. مثلاً زنده‌یادان محمدعلی فردین، ناصر ملک‌مطیعی، بیک ایمانوردی و آقای سعید راد که از بازیگران شاخص سینمای قبل از انقلاب هستند همگی در عرصه ورزش فعالیت داشتند و استعداد آن‌ها توسط کارگردان‌های پیگیر کشف و شکوفا شد.

این منتقد سینما اظهار کرد: بنابراین نمی‌توان یک فرمول ثابت ارائه کرد که حضور در آموزشگاه‌های سینمایی و یا فعالیت تجربی غریزی هرکدام به تنهایی و به صورت مطلق رمز موفقیت در سینما است.