«قصيده گاو سفيد» در ستايشِ گذشت

گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا - امیر حسین سلیمیان: قصيده گاو سفيد سومين فيلم بلند بهتاش صناعي‌ها درمقام كارگردان بعد از فيلم‌هاي ديپلماسي شكست ناپذيري آقاي نادري و فيلم تحسين شده احتمال باران اسيدي است كه به عنوان دومين فيلم در روز اول جشنواره فيلم فجردر سينماي رسانه به نمايش درآمد .

داستان فيلم درباره اشتباه و خطاي انساني يك قاضي دادگستري و تبعات يك تصميم قضايي كه منجر به اعدام شخصي بي گناه مي‌گرد و در طي آن زندگي قاضي و خانواده شخص اعدامي درگير اين تصميم اشتباه مي‌گردد.

قصيده گاو سفيد قابل تحمل‌ترين فيلم روز اول جشنواره در سینمای رسانه بود. این فیلم شريف و بدون اطوار است و ادعاي بیهوده، بزرگ و در عين حال تو خالي ندارد.

داستان فيلم بدون لكنت بيان مي‌شود و ماجرای زندگي را بیان می‌کند كه براساس يک تصميم اشتباه از هم فرو پاشيده و تمام بار آن كه بر روي دوش يك زن تنها كه كارگر است، قرار می‌گیرد. این زن به سختي گذران زندگي مي‌كند چراکه از طرفی بار مسولیت کودک معلولش را به عهده دارد و از طرفی همچنان دلباخته همسر مرحوم خود است و با چنین شرایطی به جستجوی عدالت مشغول.

از نظر نگارنده فيلم براي اولين در طول تاريخ سينماي بعد از انقلاب يك تصوير نو و بديع از يك قاضي دادگستري نمايش مي دهد كه با تمام قضاتي كه پيش از اين نمايش داده شده متفاوت است. قاضی قصه 《قصیده گاو سفید》 برخلاف رویه همیشگی انسان كامل نیست و بلكه مانند هر انسان ديگري اشتباه مي‌كند، سيگار مي‌كشد و حتی زندگي شخصي به ساماني ندارد.

جا دارد نكته یاد شده را به فال نيك گرفت و به سازندگان فيلم تبریک گفت، چرا توانسته‌اند چنين شخصيتي بر روي پرده خلق كنند. از طرفی به مسولان محترم قوه قضاييه نیز بایستی تبريك گفت كه بعد از سال‌ها از لاك محافظه كاري خارج شده و اجازه به تصوير كشيدن چنين كاراكتري را داده‌اند.

از بازي‌هاي مريم مقدم و عليرضا ثاني فر در نقش‌هاي اصلي هم باید ياد كرد كه علي رغم اينكه جز سوپراستارهای سینمای ایران تعريف نمي‌شوند، اما بخوبي از عهده ايفاي اين نقش‌هاي سنگين برآمده‌اند.

فيلم البته عاری از اشكال هم نيست و در برخي موارد مانند رابطه قاضي و فرزندش تصنعي از کار درآمده است. اينكه صرفا در يك سكانس و بدون هيچ پیش زمینه‌ای اختلاف ميان اين دو را نشان داده تا از دل آن بتوان به عمق نابساماني زندگي قاضي پي برد چندان منطقي نيست و از عمق و غناي اثر مي‌كاهد.

در جمع بندی شاید بتوان گفت 《قصیده گاو سفید》 از حداقل‌هاي يك اثر استاندارد سينمايي بهره‌مند است. بررسي سير فيلم سازي صناعي‌ها نشانگر آن است در صورتي كه با تامل بيشتر به هنگام نگارش فيلم نامه روابط علي و معلولي را در كنه قصه فيلم قرار دهد قطعا فيلم‌هاي بهتري را نيز از او شاهد خواهيم بود.

انتهای پیام/۴۱۳۹/