دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
فوقانی:

باید فیلمنامه را بپسندم تا عکاسی کنم/ برپایی نمایشگاه عکس با محور طبیعت

عکاس سینما و تلویزیون گفت: در هر پروژ‌ه‌ای قبل از بستن قرارداد، باید با فیلمنامه ارتباط برقرار کنم.
کد خبر : 317038
محمد فوقانی 2.jpg

به گزارش خبرنگار حوزه سینماي گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، محمد فوقانی حدود یک ماه پیش و در چهارمین جشن عکاسان سینما، تندیس عکاس برگزیده سینمای ایران را برای فیلم «سوءتفاهم» از آن خود کرد. در کارنامه کاری وی، عکاسی در ده‌ها فیلم‌ سینمایی همچون «محمد رسول‌الله (ص)»، «ضدگلوله»، «پارک‌وی»، «دست‌های آلوده»، «پستچی سه بار در نمی‌زند» و سریال‌هایی مانند «تا ثریا»، «متهم گریخت»، «پایتخت 5» و «ریحانه» دیده می‌شود؛ خبرنگار آنا با محمد فوقانی گفتگو کرده که آن را در ادامه می‌خوانیم:


درباره فعالیت‌هایی که امسال داشتم باید به فیلم هنری «روی خط صفر» به کارگردانی مهرداد غفارزاده اشاره کنم که بخشی از آن در ترکیه و کنیا فیلمبرداری شد.


از تهران تا کنیا؛ روی خط صفر


روی خط صفر، روایتگر درگیری‌های روحی یک هنرمند با خودش است؛ درگیری‌هایی که معمولاً برای اکثر افرادی که در زمینه‌های هنری فعالیت دارند، پیش می‌آید. برای صحنه‌هایی که در کنیا فیلمبرداری شد، ما حتی به منطقه‌ای رفتیم که روی خط استوا واقع شده بود و آنجا فیلمبرداری داشتیم. نماهای بسیار خوبی گرفته شد. البته باید بگویم خانم سودابه خسروی در جایگاه تهیه‌کننده روی خط صفر، خیلی زحمت کشید. ایشان از چهره‌پردازان سینما هستند و این فیلم، اولین فیلمی بود که ایشان تهیه کردند. 


 یک کار فانتزی با مخاطبان کودک و بزرگسال 


بعد از اتمام این کار، در یک فیلم تلویزیونی به ‌نام «مأموریت غیرممکن» به کارگردانی یعقوب غفاری کار کردم. این کار هم یک کمدی اجتماعی است، فکر می‌کنم بینندگان خوششان بیاید و مخاطبان با آن ارتباط برقرار کنند. در حال حاضر هم عکاسی پروژه فانتزی و موزیکال برای کودکان با عنوان «آقا موشه و خاله ‌سوسکه» را در دست دارم که برای توزیع در شبکه نمایش خانگی تهیه می شود.کارگردان این کار هم محمد مسلمی است؛ البته مختص کودکان نیست و بزرگسالان هم می‌توانند بیننده آن باشند. از این حیث تقریباً مثل مجموعه «کلاه‌قرمزی» است. البته در «آقا موشه و خاله ‌سوسکه» کار عروسکی نیست و شخصیت‌ها فانتزی هستند.


از پایتخت خبری ندارم


از احتمال ساخت سری جدید پایتخت اطلاعی ندارم و فقط می‌دانم که محسن تنابنده درگیر ساخت یک کار سینمایی است. هیچ صحبتی هم از طرف دست‌اندرکاران این مجموعه با من نشده است.


تجربه تولیدات کوچک و بزرگ از ژانرهای گوناگون


گاهی برخی دوستان از من می‌پرسند که این تنوع ژانر و تغییر فضا برای تو مشکل‌ساز نمی شود؟ در پاسخ باید بگویم من وارد هر پروژه‌ای می‌شوم، اول فیلمنامه را می‌خوانم و اگر با آن ارتباط برقرار کردم، بعد برای قرارداد صحبت می‌کنم. این ارتباط برقرار کردن قبل از ورود به کار، باعث می‌شود تحت فشار قرار نگیرم و اذیت نشوم. هر کاری فضای خاص خودش را دارد. معتقدم که علاوه بر پروژه‌های بزرگی مثل فیلم «حضرت محمد رسول‌الله (ص)»‌ باید تولیدات کوچکتر را هم تجربه کرد. 


فیلم‌های روی اکران و رغبتی که برای تماشا نداریم


بخش عمده‌ای از فیلم‌هایی که الان روی اکران است به دنبال سیاه‌نمایی است و جذابیتی برای من به عنوان یک مخاطب آشنا به صنعت سینما ندارد. در جشنواره فجر سال گذشته که بعضی از این فیلم‌ها را می‌دیدم، اگر دوستانم همراه من نبودند واقعاً سالن سینما را ترک می‌کردم. درست است که ممکن است در جامعه مشکلات زیادی داشته باشیم ولی آیا هر مشکلی را می‌توان به تصویر کشید؟ آدم بعضی از این فیلم‌ها را که می‌بیند، وحشت می‌کند و جرأت نمی‌کند حتی بچه‌اش را به مدرسه بفرستد!


متأسفانه الان باب شده است که برخی فیلمسازان داستان‌های مبتنی بر سیاه‌نمایی و یک سری داستان‌های وحشتناک را به مخاطب ارائه می‌‌دهند، شاید به خاطر فروش بیشتر و شاید هم به خاطر جایزه گرفتن است، اما هر چه هست، این فضا باعث شده تا در سال‌های اخیر مردم و سینماروها در یک فرایند تدریجی حالشان بد شود. به همین دلیل هم هست که جذب کارهای فانتزی و مفرح می‌شوند. 


یکی از انگیزه‌های من برای پیوستن به پروژه «آقاموشه و خاله‌ سوسکه» هم همین بود. با خودم گفتم حداقل این ‌طوری در یک کار فرهنگی که حال مردم را خوب می‌کند،  مشارکت داریم. به ‌هرحال چهارتا عکس از کارهای من هم که بیرون بیاید و پوستر و بیلبورد شود، ‌سهمی در شاد کردن مردم خواهم داشت. چرا سریال پایتخت امسال هم مثل سال‌های قبل بیننده داشت؟ با این که در برخی قسمت‌ها محوریت داستان بر مبنای اقدامات داعش و فضای جنگی بود. مردم دوست دارند پای تلویزیون، حالشان خوب شود و مشکلاتشان را فراموش کنند را یادشان برود.


 به دنبال برپایی نمایشگاه عکس با محور طبیعت


به امید خدا، پیگیر هستم تا در یکی دو ماه آینده یک نمایشگاه عکس آبرومند از عکس‌هایی که با مضمون طبیعت گرفته‌ام، برگزار کنم. نیّتم این است که بخش عمده‌ای از درآمد فروش عکس‌ها را هم صرف امور خیریه کنم. هنوز جزئیات این برنامه مشخص نیست، اما امیدوارم اتفاق خوبی بیفتند و مردم و علاقه‌مندان عکاسی و سینما از این نمایشگاه استقبال کنند. 


 انتهای پیام/4072/خ


انتهای پیام/

ارسال نظر
هلدینگ شایسته