5 دلیل برای نزدیک بودن توافق هسته‌ای

به‌گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا، اندیشکده «ویلسون» در گزارشی به قلم «آرون دیوید میلر» از تحلیلگران سیاست خارجی آمریکا، زمان دستیابی به توافق هسته‌ای را نزدیک دانست.

براساس این گزارش، اندیشکده «ویلسون» پنج دلیل برای استدلال خود ارائه کرده است. دلایل عنوان‌شده در این گزارش همگی نشان از ورود مذاکرات هسته‌ای میان ایران و آمریکا به مرحله پایانی خود دارد.

«دیوید میلر» می‌نویسد: «محمدجواد ظریف» وزیر امورخارجه ایران در اظهاراتی عنوان کرده است که مذاکره‌کنندگان آمریکایی و ایرانی به توافق هسته‌ای بسیار نزدیک شده‌اند. پیش‌بینی اینکه آیا مذاکرات هسته‌ای تا ضرب‌الاجل تعیین‌شده در ۲۴ مارس به موفقیت دست یابد تا اندازه‌ای غیرممکن است. ارائه ارزیابی دقیقی از موضوع مذاکرات کار بسیار دشواری است مگر آنکه درون مذاکرات حضور داشته باشیم و از روند گفت‌وگوها آگاه باشیم. من به عنوان فردی که در سال‌های گذشته در بسیاری از مذاکرات شرکت داشته‌ام، پنج دلیلی را ارائه خواهم داد که نشان می‌دهند شانس و احتمال دستیابی به توافق میان ایران و آمریکا از هر زمان دیگری بیشتر است.

۱- سفر نتانیاهو به آمریکا: «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر اسرائیل از دعوت «جان بوینر» سخنگوی کنگره آمریکا برای ایراد سخنرانی در کنگره این کشور بسیار خوشحال و خرسند شد. گرچه سفر «نتانیاهو» به واشنگتن برای دفاع از منافع اسرائیل ممکن است سیاست خوبی باشد ولی «نتانیاهو» به واشنگتن رفت زیرا معتقد است نه تنها مذاکره‌کنندگان بر سر توافقی بد گفت‌وگو می‌کنند بلکه حصول این توافق بد امری حتمی و قریب‌الوقوع است. آنچه مسلم است، دولت اسرائیل از فراز و نشیب‌های روند مذاکرات اطلاعاتی در دست دارد.

۲- فشار بی‌سابقه کنگره: کنگره آمریکا برای اعمال تحریم‌های بیشتر علیه ایران و مداخله در روند مذاکرات فشار زیادی می‌آورد. سخنرانی «نتانیاهو» به احتمال زیاد نگرانی‌هایی در میان جمهوری‌خواهان و برخی از دموکرات‌ها ایجاد کرده است تا با افزودن عواملی بتوانند روند گفت‌وگوها را بهبود ببخشند. قانون‌گذاران کنگره اگر سند و مدرک معتبری از موفقیت دولت آمریکا به دستشان نرسد، تلاش خواهند کرد در مذاکرات مداخله نمایند، شرایطی به آن بیفزایند و مکانیسمی برای بازبینی هر نوع توافقی به وسیله کنگره به وجود آورند. «میچ مک‌کانل» رهبر اکثریت مجلس سنا روز چهارشنبه لایحه بازبینی توافق ایران را مطرح کرد تا بدین وسیله دولت «اوباما» را وادار کند هر توافقی را تسلیم سنا کند و اجازه ۶۰ روز بازبینی به آن‌ها بدهد. اگر تا پایان ماه جاری توافقی حاصل نشود، دولت اوباما به زودی شکست خواهد خورد.

۳- سفر «جان کری» به عربستان‌: اسرائیل تنها متحد آمریکا نیست که نگرانی‌هایی نسبت به ایران دارد. «جان کری» وزیر امورخارجه آمریکا به تازگی به ریاض سفر کرد تا درباره اوضاع کنونی به پادشاه عربستان و وزرای امورخارجه دیگر کشورهای حاشیه خلیج‌فارس گزارش دهد. بی‌شک، بحران موجود در یمن از مباحثی بود که در این جلسه مطرح شد ولی از آنجا که «جان کری» به طور مستقیم از پای میز مذاکرات با ایران به عربستان سفر کرد، موضوع اصلی این دیدار به‌طور حتم توافق هسته‌ای بوده است. مقام‌های عربستان حتی بیش از اسرائیلی‌ها نگران این موضوع‌اند که واشنگتن استراتژی ایران‌محوری را دنبال می‌کند که به همکاری‌های بیشتر در سایر موضوعات منطقه‌ای خواهد انجامید و به نفوذ ایران در عراق، یمن و سوریه خواهد افزود.

۴- پیوستن «ارنست مونیز» به مذاکرات: وزیر انرژی آمریکا در دو دور آخر مذاکرات هسته‌ای شرکت کرده است. «مونیز» که یکی از فیزیکدانان اتمی دانشگاه «ام.آی.تی» است، تخصص ویژه‌ای در موضوع هسته‌ای دارد و آن‌طور که از گزارش‌ها برمی‌آید با «علی‌اکبر صالحی» رئیس سازمان اتمی ایران (که وی نیز در مذاکرات هسته‌ای شرکت دارد) در بوستون و در دهه ۷۰ میلادی دیدار داشته است. حضور «مونیز» در مذاکرات نشان می‌دهد که گفت‌وگوها به طور جدی وارد جزئیات شده است و احتمالاً به مرحله نهایی رسیده است.

۵- رهبرانی که توان تصمیم‌گیری دارند: این گفت‌وگوها شباهتی به مذاکرات اعراب و اسرائیل ندارد که در آن تنها فرآیند گفت‌وگو به چشم می‌خورد و از صلح خبری نیست. گفت‌وگوهای هسته‌ای ایران و آمریکا به وسیله رهبرانی کنترل می‌شود که توانایی و اراده تصمیم‌گیری دارند و به طور واقعی می‌توانند شکاف‌های موجود بر سر موضوعات اصلی و کلیدی را از میان بردارند.

«باراک اوباما» به دنبال توافقی است که از حمله نظامی اسرائیل جلوگیری به عمل آورد و ضرورت اقدام نظامی آمریکا را منتفی کند. وی معتقد است اگر ایران برنامه هسته‌ای کندتر و کوچک‌تر و قابل پایش و نظارت داشته باشد، بهتر از آن است که هیچ توافقی حاصل نشود و معتقد است که توافق مد نظر «بنیامین نتانیاهو» به هیچ عنوان واقع‌بینانه نیست.