در گفتوگو با آنا بررسی شد؛
مومیایی مجارستانی از رموز سرطان می‌گوید
دانشمندان موفق به کشف سرنخ‌هایی از مومیایی‌های مجارستانی شدند که پرده از راز و رمز سرطان برمی‌دارد و از تاریخچه و منشاء این بیماری عصر مدرن می‌گوید.
به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از FoxNews، مومیایی‌ها تاکنون برای ما مقادیر زیادی اطلاعات پزشکی به ارمغان آورده‌اند؛ از نقشی که رژیم غذایی در بیماری‌های قلبی دارد گرفته تا ریشه‌های باستانی بیماری سل. حالا نتایج یک پژوهش جدید روی مومیایی مجارستانی که متعلق به قرن 18 میلادی است، نشان می‌دهد که استعداد ژنتیکی ابتلا به سرطان روده بزرگ پیش‌تر از عصر مدرن نیز وجود داشته است. در صورت تایید، این امر بدین معنا خواهد بود که مواد غذایی فرآوری شده، عدم فعالیت فیزیکی و عوامل دیگر، که تا پیش از این عادی محسوب نمی‌شدند، فاقد اهمیتی هستند که قبلا تصور می‌شد در ابتلا به سرطان دارند.
رینا راسین، متخصص میکروبیولوژی بالینی و ایمن درمانی، در این باره گفت: «سرطان روده بزرگ از جمله شایع‌ترین خطرات سلامتی عصر مدرن محسوب می‌شود و دارای زمینه ژنتیکی اثبات‌شده است. ما قصد داشتیم با تحقیق و بررسی به این موضوع پی ببریم که آیا افراد در گذشته جهش ژنتیکی APC داشته‌اند، این جهش چقدر رایج بوده است و آیا همان جهشی است که ما امروزه می‌شناسیم. به عبارت دیگر، افزایش شیوع سرطان تنها ناشی از دستکاری و سواستفاده طبیعت است؟»
در سال 1995، محققان بیش از 265 مومیایی را در سرداب مهر و موم شده‌ای در کلیسای دومینیکی واقع در مجارستان کشف کردند. این سرداب‌ها در سال‌های 1731 تا 1838 برای کفن و دفن خانواده‌های طبقه متوسط و راهبان استفاده می‌شده است و همچنین دارای شرایط ایده‌آلی برای مومیایی کردن اجساد به روش طبیعی است که شامل درجه حرارت پایین، تهویه ثابت و رطوبت کم می‌شود.
حدود 70 درصد از بدن اجساد کشف‌شده، به طور کامل یا بخش‌هایی از آن مومیایی شده است که منبع عظیمی از نمونه بافت‌های حفظ شده و اطلاعات آرشیوی را برای محققان به ارمغان آورد. در حال حاضر این مومیایی‌ها در موزه تاریخ طبیعی مجارستان واقع در بوداپست قرار دارند.
به گفته راسین، پس از اینکه سال گذشته خبرهایی حاکی از کشف بیماری سل در مومیایی‌های قرن هجدم مجارستانی به گوش رسید، وی علاقه‌مند شد تا به دنبال تعدادی از جهش‌های ژنی شناخته‌شده و مرتبط با سرطان روده بزرگ بگردد.
نتایج مطالعات سل به سرپرستی دانشمندان در دانشگاه وارویک، در بریتانیا، حاکی از آن است که مومیایی‌ها دارای 14 ژنوم سل بودند؛ این امر نشان می‌دهد که عفونت‌های جورواجوری در آن زمان که سل در اوج شیوع خود در اروپا قرار داشت، رایج بوده است.
تیم تحقیقاتی از توالی قرن هجدهم استفاده کرده است تا تاریخ سرآغاز دودمان بیماری تباری سل را تعیین کنند که به صورت رایج در اروپا و آمریکا تا دوره پسین رومی‌ها یافت می‌شود. این امر نظریه‌های بحث‌برانگیزی را بازتاب می‌کند؛ مبنی بر اینکه آخرین نیای مشترک تمامی تبارهای بیماری سل تنها 6000 سال پیش رخ داده است.
در آخرین مورد، پژوهشگران از 20 مومیایی مجارستانی 51 نمونه گرفتند و از آنها در توالی ژنتیکی استفاده کردند تا جهش‌های ژنتیکی در ژن APC را در یک نمونه بزرگ از بافت روده بزرگ را که مومیایی‌ها جدا شده بود، شناسایی کنند.
راسین همچنین گفت: «اطلاعات ما نشان می‌دهد که یکی از مومیایی‌ها دارای جهش ژنتیکی سرطان است. این امر بدین معناست که استعداد ژنتیکی در ابتلا به سرطان در دوران قبل از عصر مدرن نیز وجود داشته است اما تاکنون این جهش را تنها در یکی از مومیایی‌ها پیدا کرده‌ایم. به منظور نتیجه‌گیری هدفمند به مطالعات اضافه همراه با نمونه‌های بیشتر و بزرگ‌تر نیاز است».
به گفته محققان، در اختیار داشتن بافت نرم بسیار حیاتی بود چراکه این نوع بافت شواهد وجود بیماری‌ها را حمل می‌کند. تعداد انگشت شماری از بیماری‌ها به اسکلت بدن حمله می‌کنند اما بافت‌های نرم شواهدی از بیماری را به همراه خود دارند. این یک فرصت ایده‌آل برای انجام تجزیه و تحلیل ژنتیکی دقیق و آزمایش برای طیف گسترده‌ای از عوامل بیماری‌زا را فراهم می‌کند.
مترجم: هانا حیدری
انتهای پیام/
در دانشگاه آزاد شهرکرد انجام شد؛
