در گفت‌وگو با آنا بررسی شد؛
احیای ساندویچ ماکارونی و پرواز پشه در خرده‌بازار صنایع فرهنگی!
همزمان با محبوبیت عروسکهای برنامه «مهمونی» تولید برخی کالاها و غذاهای مرتبط با شخصیت‌های این مجموعه نیز رونق گرفته است.
به گزارش خبرنگار حوزه سینمای خبرگزاری آنا، ایرج طهماسب سال ۱۴۰۱ را متفاوت‌تر از هر سال آغاز کرد. پیش از تعطیلات نوروز بود که خبر و پس از آن تبلیغات برنامه جدید او با عنوان «مهمونی» در فضای مجازی منتشر شد. برنامه‌ای که این برنامه از قاب تلویزیون که از دریچه شبکه نمایش خانگی به مخاطبان ارائه می‌شد. ایرج طهماسب با جدایی از عروسکهای خاطره‌ساز نسل دهه ۶۰ و ۷۰ یعنی کلاه‌قرمزی و پسرخاله و عروسکهای محبوب دیگر مانند «فامیل دور» و «جیگر» که از اواخر دهه هشتاد به گروه عروسکهای کلاه قرمزی اضافه شدند این بار برنامه‌ای گفت‌وگومحور با عنوان «مهمونی» را به کارنامه کاری خود افزود.
«مهمونی» با عروسکهای تازه‌ای همچون پشه، مگس، بچه، روح، کته و قیمه‌خانم خیلی زود بین کاربران محبوب شد. با اینکه، در ابتدای راه بسیاری از منتقدان، جدایی از عروسکهای اصلی را آغاز شکست طهماسب می‌دانستند، اما طبق معمول، به تدریج این عروسک‌ها راه خود را بین مردم و به ویژه کودکان و نوجوانان باز کردند. این تاثیرگذاری حالا به ذائقه غذایی و کالاهای تزئینی هم کشیده شده است.
رونق یک غذای دهه شصتی و جولان پشه در بازار لوازم تزئینی
چند روز پیش بود که یک پایگاه خبری از رونق دوباره «ساندویچ ماکارونی» در اغذیه‌فروشی‌ها خبر داد.خوراکی که اگر چه در سال‌های دهه شصت و هفتاد، غذایی مرسوم در اغذیه فروشی‌ها محسوب می‌شد، اما مدت‌ها بود که در ویترین این مغازه‌ها غیبت داشت و میدان را به نفع غذاهای دیگر خالی کرده بود.علاقه به خوردن ساندویج ماکارونی یکی از ویژگی‌های شخصیت «بچه» پسربچه حاضرجواب و گاه بی‌ادب سریال «مهمونی»است که در گفت‌وگوهای او با ایرج طهماسب و مهمانان برنامه(گاه با لحن ملتمسانه و گاه گستاخانه) تکرار می‌شود.
از سوی دیگر، اگر چرخی در فضای مجازی و سایت‌های فروش بزنیم، خواهیم دید که تکیه کلام عروسکهای پشه (بده بزنیم) و مگس (خوشگل بابا) در این برنامه نیز بهانه ساخت و فروش لوازم تزئینی نظیر جاسوئیچی، جاکلیدی و پیکسل‌های فلزی و چوبی شده است.
عرضه گسترده این خرده کالاها در بازار فیزیکی و فضای مجازی نشان‌دهنده وجود تقاضای فراوان برای آن است. پیش از این هم شاهد بوده‌ایم که هر وقت یک اثر تلویزیونی (به ویژه با مخاطبان کودک) محبوب می‌شود، لوازم تزئینی، لوازم‌التحریر و پوشاک با محوریت شخصیت‌های آن نیز در بازار جولان می‌‍‌دهند و ظرفیت بالقوه بازار مصرف صنایع فرهنگی در ایران را در سطحی خُرد اما ملموس و موثر گوشزد می‌کنند.
دراین بین شخصیتی که از روی آن عروسک ساخته می‌شود نیز اهمیت دارد،اما ظاهراً در بازار کوتاه مدت صنایع فرهنگی ایران محبوبیت صرف یک پدیده کافی است. این در حالی است که برای فعالیت موثر در این بازار به راهبرد و برنامه ریزی گام‌به‌گام نیاز داریم تا بدانیم چه می‌خواهیم، از روی چه شخصیت‌هایی باید این محصولات ساخته شود و جنس موادی که استفاده می‌شود نیز چگونه باشد تا محصولی استاندارد و با کیفیت در نهایت به دست مصرف کننده برسد.
انتهای پیام/۴۱۰۴/
انتهای پیام/
در دانشگاه آزاد شهرکرد انجام شد؛
