ناکامی بسکتبال ایران برابر قزاقستان فاجعه بود/ مسببان شکست خم به ابرو نمی‌آورند

به گزارش گروه ورزش خبرگزاری آنا - رضا محمدی منش، می‌دانستیم تیم ملی بسکتبال قزاقستان تیمی رو به پیشرفت است اما از تیم‌های درجه ۳ آسیا حساب می‌شود. حتی درجه ۲ آسیا هم حساب نمی‌شود. بسکتبال قزاقستان همیشه توأم با بازی فیزیکی بوده و این را مطمئناً ما هم می‌دانیم. به هر حال هر کشوری یک سبک بازی دارد و سبک بازی قزاقستان هم بازی فیزیکی و پربرخورد است.

تیم ملی بسکتبال ایران در مقابل تیم قزاقستانی قرار گرفته که در رده پانزدهم رنکینگ آسیا و حدود هفتادم جهان است در حالی که تیم ایران بیش از دو دهه قهرمان و نایب‌قهرمان آسیا و در رنکینگ هم در حال حاضر دوم آسیا و بیست و سوم جهان است. دلیل آن به خاطر شرایط فیزیک بدنی است که بازیکنان قزاق دارند. سرعت کمتری دارند و بیشتر بلند قد هستند و فکر بازی خوبی دارند. همیشه سعی می‌کنند با بازی فیزیکی که اول از همه درگیری‌های زیر حلقه است را به نفع خودشان تمام کنند. چه در ریباند و چه در امتیازگیری در پینت موفق عمل می‌کنند.

قزاقستان دفاع خوبی در منطقه پینت دارد چون قدبلندها پوشش خوبی در منطقه پینت می‌دهند. معمولاً دفاع‌شان منسجم است. البته در حد تیم‌های درجه ۳ منسجم است و رو به پیشرفت هستند تا خودشان را به تیم‌های درجه ۲ آسیا برسانند. به نظرم ما بازی را در ریباند و زیر حلقه، همچنین در دفاع و بیشتر هم در پرتاب‌های پنالتی بازی را به قزاقستان واگذار کردیم که متأسفانه برای بسکتبال ما فاجعه بود.

بازیکنان ما، باهوش و سرعتی هستند و دیدیم در مقابل قزاقستان از لحاظ آمار شخصی، آمار فوق‌العاده خوبی را به جا گذاشتند. دیروز در مقابل قزاق‌ها اول از همه جایی که ما سرعت به بازی دادیم، جایی که برنامه حملات ست‌مان را با محمد جمشیدی و سجاد مشایخی خوب انجام دادیم و یا کول محمد حسن‌زاده و ارسلان کاظمی برای ما فوق‌العاده نتیجه‌گرا بود اما وقتی به بحث تیمی می‌رسیم می‌بینیم که ما هیچ هدفی در بازی نداشتیم. هر گاه از ترنزیشن‌های‌مان در موقعیت‌ها استفاده کردیم نتیجه خوبی گرفتیم. متعجبم که چرا این بحث سرعت ترنزیشن‌هایمان در حمله را ادامه ندادیم و یک جوری احساس می‌کنم یک جایی بچه‌های ما سرد شدند و متأسفانه کادر فنی نتوانست شرایط را عوض کند و بچه‌ها را به ریتم اصلی‌شان برگرداند که بازی خودشان را انجام دهند. این را هم یادآور شوم که وقتی می‌گویم در دفاع ضعیف عمل کردیم، سوای ریباندهای حمله و دفاعی که داشتیم، روزنه‌ها را خوب نبستیم و با اینکه می‌دانستیم یک بازیکن شوتزن خیلی خوب دارند اما فضا را خیلی راحت به ایشان دادیم و دیدیم که او هم تقریباً ۵۰ درصد سه امتیازی‌هایش را به ثمر رساند و یکی از دلایل باخت فنی ما به قزاقستان بود.

البته از تلاش، کوشش و غیرت بازیکنانمان نباید بگذریم، فوق‌العاده تلاش کردند اما وقتی که مدیریت غلط باشد، مربیگری صحیح نداشته باشیم و مربی نتواند رهبری خوبی کند، مطمئناً تلاش بازیکن هم به نتیجه نخواهد رسید. من از تمام بازیکنان تیم ملی تشکر می‌کنم که واقعاً با جان و دل دارند برای مملکت‌شان جانفشانی می‌کنند. از این شکست‌های فاجعه‌بار در طول این سه، چهار سال اخیر در مقابل کشورهایی مثل سوریه و بحرین کم نداشتیم و متأسفانه هیچ‌وقت از این‌ها درس نگرفتیم و همیشه دنبال مقصر گشته‌ایم در حالی که مقصر اصلی همان فدراسیون رامین طباطبایی است که در این چهار سال بزرگ‌تری نداشته. مقصر اصلی‌اش مدیر تیم‌های ملی است که باری به هر جهت بدون هیچ آیتمی که بتواند به بسکتبال کمک کند، فقط حاشیه ایجاد کرده و فقط برای خودش و دوستانش رزومه‌سازی کرده، هیچ هدف دیگری نداشتند و این می‌شود نتیجه سه، چهار سال ریاست این آقایان بر بسکتبال که متأسفانه به شعور بسکتبال ایران توهین شده با توجه به این باخت‌هایی که داریم می‌بینیم.

بیشتر بخوانید:

• بسکتبال انتخابی جام جهانی| شکست ایران مقابل قزاقستان

امیدوارم وزیر ورزش و همکاران‌شان در وزارتخانه همان‌جور که در فوتبال ورود کردند، واقعاً با جدیت در بسکتبال ورود کنند. افراد خائنی که در این چند سال به بسکتبال خیانت می‌کنند و فساد و وقاحت را در این ورزش به اوج خودش رساندند و خم به ابرو نمی‌آورند کنار گذاشته شوند تا منتج به چنین نتایجی در بسکتبال نشود. امیدوارم جلوی این شکست‌های فاجعه‌بار که منشأ اصلی‌اش چند نفری هستند که در این سه چهار سال در این فدراسیون کارهای غیرفنی را انجام دادند و متأسفانه این شکست‌ها و نتایج به بار آمد. ما بازی را فقط داخل زمین نباختیم بلکه بیرون زمین هم باختیم. نه فقط بسکتبال بلکه اخلاق ورزشی را باختیم و جامعه بسکتبال واقعاً از این شکست فاجعه‌بار و برخوردهایی که شد، تأسف خورد. دیروز تیم ملی ما به قزاقستان نباخت؛ دیروز جامعه بسکتبال و جامعه ورزشی ما به افراد ناکارآمد فدراسیون آقای طباطبایی باخت.

ان‌شاءالله با انتخابات سالمی که انجام می‌شود و جامعه بسکتبال فهیم که دوستانمان در رؤسای هیئت‌ها، مربیان، داوران، مسئولانی که حق رأی دارند جوری در تاریخ ۹ اسفند رأی دهند (ان‌شاءالله دوباره هم به تعویق نیفتد) که بتوانند بسکتبال را از این وضعیت بغرنج خارج کنند. واقعاً دیگر وقاحت به اوج خودش رسیده، برای این بسکتبال متأسفم و برای دوستانم در جامعه بسکتبال آرزوی موفقیت می‌کنم و کسانی که بتوانند بیایند و خون تازه‌ای در رگ‌های این بسکتبال جاری و آن را نجات دهند.

انتهای پیام/۴۰۴۸/