کاهش ۳۴ درصدی ورودی آب به سدها تهران/کم‌آبی به تهران رسید

به گزارش خبرنگار حوزه نفت و انرژی خبرگزاری آنا، میانگین بارش کشور طی دو دهه اخیر ۲۰‌ درصد کاهش‌یافته و سرانه آب تجدیدپذیر نیز از حدود ۳۹۰۰ مترمکعب به ۱۲۰۰ مترمکعب به ازای هر نفر رسیده است و بنا به آمارهای شرکت مدیریت منابع آب ایران میزان بارش نسبت به بازه ۵۰ ساله نیز کاهش داشته است. این کاهش بارش در کنار افزایش دما میزان ذخایر سدهای کشور را نیز تحت تأثیر خود قرار داده است، بنا به آمارهای موجود میزان ورودی آب سدهای استان تهران کاهش ۳۴ درصدی داشته است و از سوی دیگر ۲۶۷ میلیون مترمکعب از آب پشت سدها، نسبت به سال گذشته کم‌تر شده است.

در خصوص وضعیت بارش در ماه‌های آینده اماواگرهای فراوانی وجود دارد تا جایی که برخی از کارشناسان صحبت از خشک‌سالی در یک دوره ۱۰ ساله می‌کنند که با چندین بارش هم نمی‌توان نسبت به عبور از این دوره کم‌آبی امیدوار بود. از طرفی دیگر با تغییرات اقلیمی دمای هوا در جهان به‌طور میانگین افزایش ۲ تا ۴ درجه‌ای داشته است و این بالا رفتن دما با تبخیر آب، تنش آبی در کشور را تشدید کرده است.

مصرف آب در تهران بالاست

محمدرضا بختیاری مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب استان تهران با اشاره به تأمین آب در استان تهران می‌گوید«برای فصل زمستان سناریوهای مختلفی مطرح است و با قطعیت نمی‌توان صحبت کرد، اما ما درهرحال همیشه بدترین سناریو را در نظر می‌گیریم، چون مصرف تهران بالا و میزان بارش کم است، بنابراین نمی‌توان ریسک کرد».

وی با اشاره به راهکارهای مدیریت مصرف آب عنوان می‌کند«صرفه‌جویی، کنترل فشار و برخورد با مشترکان پرمصرف ازجمله سناریوهای پیش‌بینی‌شده برای مواجهه با شدت یافتن کم‌آبی پاییز پایتخت است».

تاریخ ایران با کم آبی عجین شده است

محمدرضا شریفی‌ دونچالی، کارشناس حوزه آب در گفت‌وگو با آنا با اشاره به وضعیت منابع آبی در کشور می‌گوید«تاریخ ایران از هزاران سال پیش با موضوع کم‌آبی عجین شده است و نباید بحث خشک‌سالی را مربوط به دهه اخیر دانست».

بحث تغییر اقلیم جدی است

این کارشناس حوزه آب عنوان می‌کند«موضوعی که در کشور کمتر به آن توجه شده است بحث تغییرات اقلیمی است، به دلیل افزایش استفاده سوخت‌های فسیلی و تخریب‌های زیست‌محیطی، لایه اُزون به‌عنوان لایه ایمنی زمین نازک شده است علاوه بر ورود بیشتر گرما به جو زمین، تغییرات اقلیمی را نیز رقم‌ زده است این جهش زیست‌محیطی قابل‌برگشت نیست و باید اقداماتی در این جهت انجام داد».

بیشتر بخوانید:

احیای زاینده‌رود آزمون دشوار وزارت نیرو

وی بیان می‌کند«این تغییرات اقلیمی به دلیل محیط شکننده ایران، به‌مراتب اثرات بیشتری بر محیط‌زیست داشته است و تمام ابعاد زیستی کشور از میزان بارش، ذخایر برف و تالاب‌ها را تحت تأثیر قرار دارد».

شریفی تصریح می‌کند«علاوه بر کمبود بارش و کاهش ۳۴ درصدی ورودی سدهای کشور، ‌ میزان جمعیت در دهه‌های گذشته حداقل دو برابر شده است درحالی‌که میزان ورودی آب طی ۵۰ سال اخیر با احتساب نوسان جزئی، همواره ثابت بوده به‌عبارت‌دیگر منابع آبی کشور متناسب با جمعیت نیست».

این کارشناس حوزه آب ادامه می‌دهد«جانمایی و توسعه صنعت آب‌بر مانند فولاد و ذوب‌آهن نیز ضربه سنگینی به منابع آبی کشور وارد کرده است، این بحران آب را می‌توان تلنگری مناسبی به کشور تلقی کرد و با جانمایی دوباره این واحدهای صنعتی در نوار ساحلی جنوبی از فشار به منابع زیرزمینی جلوگیری کرد».

وی با اشاره به طرح ساخت یک‌میلیون مسکن در سال، بیان می‌کند «با فرض توان ساخت یک‌میلیون واحد مسکونی در سال، موضوعی که اهمیت بسیار دارد توزیع و پراکندگی این واحدهای مسکونی است، متأسفانه تجربه مسکن مهر در دور گذشته نشان داد که جانمایی این واحدهای مسکونی بیشتر تحت تأثیر همکاری سازمان‌ها برای ارائه زمین است و اصولاً توجهی به کشش محیط‌زیست برای تأمین آب موردنیاز نخواهند کرد».

شریفی عنوان می‌کند «شرایط آبی برای استان‌های فلات مرکزی و تهران به دلیل دور بودن از منابع آبی به‌مراتب بدتر از سایر استان‌های کشور است بااین‌وجود به دلیل جانمایی نامناسب شاهد افزایش تمرکز در این مناطق هستیم».

در پایان باید اذعان کرد که موضوع آب درنهایت با سازگاری با محیط‌زیست و مدیریت مصرف حل‌شدنی است و استفاده از راهکارهایی مانند بارورسازی اَبرها و انتقال آب را نمی‌توان در ردیف طرح‌های توسعه پایدار عنوان کرد.

انتهای پیام/پ