فاصله آموزش‌های دانشگاه با نیازهای صنعت از زمین تا آسمان است/ لزوم ترکیب معماری معاصر و گذشته

گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، لاله قلی‌پور- ارتباط صنایع و دانشگاه‌ها، سال‌ها مورد بحث و بررسی‌های متعدد بوده‌است ولی هیچ‌گاه این مباحث به‌طور خاص راهگشا نبوده است زیرا تحصیلات دانشگاهی نظری است و رویکردی مهارتی یا حرفه‌ای شدن ندارد و هدف صنعت در منابع انسانی، پرورش صنعتگر ماهر به قصد انجام کار است. پل ارتباطی دانشگاه و صنعت با هدف کاربست درس‌های آموخته و تجربه های اندوخته قابل اعتماد است.

از آنجا که در چند دهه گذشته چالش ارتباط صنعت و دانشگاه، مهم‌ترین مسئله جاری کشور بوده است گفت‌وگویی با زهره جباری، استاد دانشکده معماری دانشگاه سوره در خبرگزاری آنا، انجام شده است. بخش اول آنرا پیش از این از نظر گذراندید و در ادامه مشروح بخش دوم آن می‌آید.

آنچه در گفت‌وگوی ما با زهره جباری می‌خوانید:

*ترکیب معماری روز و گذشته، پاسخگوی نیازهای جامعه خواهد بود

*تلفیق رشته‌های دانشگاهی با صنعت به رفع مشکلات صنعتی کشور منجر می شود

*فاصله آموزش‌های دانشگاه با نیازهای صنعت از زمین تا آسمان است

*فارغ‌التحصیلان رشته معماری برای راه‌اندازی دفتر فنی و مهندسی باید مدیریت بیاموزند

ترکیب معماری روز و گذشته، پاسخگوی نیازهای جامعه خواهد بود

آنا: تا چه میزان دانش معماری که در حال حاضر در دانشگاه‌های کشور تدریس می‌شود را اقتباسی می‌دانید؟ چه کار باید کنیم که دانشجویان ما بیشتر به سمت معماری ایرانی-اسلامی گرایش پیدا کنند؟

جباری: معماری وابسته به تکنولوژی است. اگر بخواهیم ساختمان‌های خوبی داشته باشیم باید همگام با تکنولوژی و متریال روز و معماری روز پیش برویم و باید انگیزه‌ای در دانشجویان ایجاد کنیم البته مطالعه در رابطه با معماری ایرانی کم نیست و اکثر پایان‌نامه‌های دانشجویان دکتری در رابطه با معماری ایرانی بوده است اما این مطالعات اولاً به صورت جامع انجام نشده و در اختیار دانشجویان قرار نمی‌گیرد و فقط تز دکتری بوده که انجام شده و هیچ استفاده‌ای نیز از آن نمی‌شود.

آموزش‌هایی که در دانشگاه‌های کشور انجام می‌شود، بسیار قدیمی است و مطابق دانش روز نیست و دانشجو وقتی وارد بازار کار می‌شوند انگار وارد یک دنیای دیگر می‌شونددانشجویان را باید به سمت ترکیب معماری روز با معماری گذشته سوق دهیم کنند چون نمی‌توانیم صرفا به گذشته برگردیم و بخواهیم از آن سبک استفاده کنیم و اصلاً امکانش وجود ندارد و در حال حاضر اگر بخواهیم از آنها استفاده کنیم پاسخگوی نیازهای جامعه نیستند اما می‌توانیم در مورد این مورد، مطالعه درست و کافی داشته باشیم و هم‌زمان با آن، تکنولوژی و معماری روز و اینها را با هم ترکیب و معماری جدید را تولید کنیم.

تلفیق رشته‌های دانشگاهی با صنعت به رفع مشکلات صنعتی کشور منجر می شود

آنا: طرح پایش آزاد بر اساس نیاز صنعت و جامعه‌محوری تدوین شده است و در استان تهران، هر واحد دانشگاه آزاد اسلامی، یک برنامه علمی را هدف قرار داده و طبق آن نیازهای صنعت را بررسی می‌کنند از سوی وزارت علوم نیز اعلام شد که این نیازمحوری در بحث پایان‌نامه‌ها را در سطح تمام دانشگاه‌های کشور باید پیاده سازی کرد؛ اگر این رویکرد وجود داشته باشد، پایان‌نامه‌های رشته معماری تا چه اندازه می‌تواند مشکلات و معضلاتی که در این خصوص وجود دارد را رفع کند؟

جباری: تلفیق رشته‌های دانشگاهی و صنعت به رفع مشکلات صنعتی کشور منجر می شود. به شخصه به عنوان پژوهشگر رشته معماری معضلی در دوره دکتری داشتم این بود که نمی‌توانستم موضوعی را انتخاب کنم که منجر به تولید محصول شود و به ما دیکته می‌شد که خروجی کار رساله باید پژوهشی باشد. مشکل دیگر این بود که اساتید با طرح محصول محور صراحتا مخالفت می‌کردند و می‌گفتند اولاً خیلی طولانی‌مدت می‌شود و دوماً سبک کار ما نیست.

بیشتر بخوانید:

• از تعامل دوجانبه دانشگاه و صنعت تا ایجاد ۱۴ هزار شغل


• آماده اقدام عملی برای ارتباط صنعت و دانشگاه هستیم


• آمیختگی صنعت و دانش، قابلیتی مغفول مانده در کشور

اساتیدی که در دانشگاه تدریس می‌کنند به دلیل سن‌ و سال بالا خیلی با تکنولوژی و معماری روز آشنا نیستند و به تعبیری در گذشته جا مانده‌اند و معتقدند تحقیقات و پژوهش‌هایی که در رابطه با معماری ایرانی انجام می‌شود، زیاد نیست و هنوز جا دارد و البته این نظر تا حدودی درست است اما در کنارش موضوعات دیگر نیز می‌تواند موضوع پژوهش قرار گیرد. مثلاً آن زمان که ما از پروپوزال‌مان دفاع می‌کردیم، ۹۵ درصد از دانشجویان موضوع‌شان معماری ایرانی بود و شاید یکی دو نفر بودیم که می‌خواستیم کار متفاوتی انجام دهیم.

فاصله آموزش‌های دانشگاه با نیازهای صنعت از زمین تا آسمان است

آنا: از نظر شما، مختصات دانشگاه حل مسئله چیست؟ آیا موافق این هستید دانشگاه‌ها به سمت کارآفرینی و حل مسئله بروند و نیازهای کشور را برطرف کنند یا صرفاً همان آموزش و پژوهش رسالت اصلی دانشگاه است؟

جباری: آموزش‌هایی که در دانشگاه‌های کشور انجام می‌شود، بسیار قدیمی است و مطابق دانش روز نیست و دانشجو وقتی وارد بازار کار می‌شوند انگار وارد یک دنیای دیگر می‌شوند. آن چیزی که در دانشگاه‌ها تدریس می‌شود زمین تا آسمان با آن چیزی که در بازار کار وجود دارد تفاوت دارد. این باعث می‌شود یکسری از دانشجوها اواسط ترم‌شان وارد بازار کار می‌شوند، دوست دارند کار کنند و تجربه کسب کنند البته وارد بازار کار که می‌شوند می‌بینند خیلی تفاوت دارد، انگیزه‌شان را از دست می‌دهند، خیلی پیگیر درس و دانشگاه‌شان نشده و سر کلاس‌هایشان حاضر نمی‌شوند و کارهایشان را انجام نمی‌دهند و همیشه هم می‌گویند آن چیزی که در دانشگاه دارم یاد می‌گیرم با آن چیزی که در بازار کارمان است اصلاً یکی نیست.

فارغ‌التحصیلان رشته معماری وقتی وارد بازار کار می‌شوند، هیچ‌ اطلاعی از مدیریت ندارند و تصورشان انجام آسان کار مستقل است اما با شکست مواجه می‌شوندبا این وضعیت، هدف دانشجویان از مراجعه به دانشگاه صرفاً به گرفتن مدرک خلاصه می‌شود یا در پایان سال تحصیلی‌شان بگویند که لیسانس یا فوق لیسانس داریم. یکسری دیگر از دانشجوها می‌گویند من ادامه می‌دهم تمام که شد بعد وارد بازار کار می‌شوم و اصولاً ما نیز وقتی درس را می‌خوانیم و تمام می‌شود و می‌خواهیم وارد بازار کار شویم می‌گوییم من یک جایگاه اجتماعی دارم، هر کاری انجام نمی‌دهم.

کارآموزی نیز برای اکثر دانشجویان سخت‌است زیرا باید مجانی آن را انجام دهند ولی مجبور هستند چون تخصصی ندارند و در بازار کار نبودند که بخواهند حرفه‌ای یاد بگیرند و سرخورده از بازار کار یا سرخورده از دانشگاه می‌شوند اما اگر طوری شود که دانشجوها با بازار کار نیز آشنا شوند، علاقه و انگیزه‌شان در دانشگاه نیز خیلی بیشتر می‌شود و از کاری که انجام می‌دهند احساس خوبی پیدا می‌کنند زیرا چیزی را به جامعه اضافه می‌کنند و یک ارزش افزوده برایشان دارد. ممکن است از نظر مالی برایشان چیزی نداشته باشد ولی رزومه‌ای برای آن‌ها دارد که بعداً برای ورود به بازار کار نیاز دارند آن را نشان دهند.

فارغ‌التحصیلان رشته معماری برای راه اندازی دفتر فنی و مهندسی باید مدیریت بیاموزند

آنا: آیا لزومی در همزمانی آموزش‌های تئوری در دانشگاه با آموزش کارآفرینی مختص هر رشته، وجود دارد تا فارغ‌التحصیل صفر کیلومتر وارد جامعه نشود؟

جباری: از مشکلات عمده‌ای که فارغ‌التحصیلان رشته معماری دارند این است، وقتی وارد بازار کار می‌شوند، هیچ‌ اطلاعی از مدیریت ندارند و تصورشان انجام آسان کار مستقل است و دفتر فنی و مهندسی راه اندازی میکنند اما با شکست مواجه می‌شوند. هیچ کسی به آن ها نمی گوید درست است که در معماری می‌توانید مستقل کار کنید ولی آدم‌ها بر اساس ویژگی‌های شخصیتی‌شان مدل‌های مختلف می‌توانند کار کنند.

هر آدمی فقط می‌تواند یک نقش داشته باشد. اگر در نقش کارمند باشید شاید به عنوان یک شخص کارمند، سازمان متبوع خودتان را به بهترین سازمانی که در منطقه وجود دارد تبدیل کنید ولی در جایگاه مدیر نمی‌توانید کار کنید و قادر به انجام کار مدیریتی نیستید.

انتهای پیام/۴۱۶۷/