پاس گل‌های رسانه‌ای که به سریال‌های ضعیف داده می‌شود/ «قبله عالم» و مظلوم‌نمایی بیهوده برای پوشش ضعف‌های پرتعداد

به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری آنا، یکی از گلایه‌های هنرمندان در سال‌های اخیر بحث نظارت بر محتوای آثار نمایشی است، نظارتی که گاه با تنگ‌نظری‌ تاثیر برعکس گذاشته و این فرصت را برای سازندگان فیلم‌های سینمایی و سریال‌ها ایجاد کرده تا با سواستفاده از شرایط به وجود آمده، با کلیدواژه «سانسور»آثار خود را به صورت رایگان تبلیغ کنند.

در طول این سال‌ها آثار زیادی وجود داشتند که با ادعای قلع و قمع شدن در مرحله نظارت، توانستند مخاطبان فراوانی برای خود به دست بیاورند و با استفاده از این حربه، به سودهای کلانی برسند. درحالی که اگر چنین مسائلی به وجود نمی‌آمد خیلی از این فیلم‌ها و سریال‌ها اصلا به مرز مقبولیت هم نمی‌رسیدند و در جذب تماشاگر به شدت لنگ می‌زدند.

طوفان مجازی قبله عالم

«شما که غریبه نیستید، اصلاحیه قسمت‌های پخش شده و پخش نشده به استناد برگه‌های ممهور و مستند (قابل ارائه به مردم عزیز ایران در هرکجای جهان) آنقدر زیاد است که متاسفانه آنچه از این سریال در رسانه محترم فیلیمو پخش شده و پخش نشده اثرساخته شده توسط من و تیم همراه و درجه یک سازنده این اثر نیست و برای احترام به مخاطبین، چنانچه بعدتر این سریال به خانه‌های شما بیاید، بدون تیتراژ ابتدایی و انتهایی پخش خواهد شد».

این جملات، بخشی از یادداشت حامد محمدی، کارگردان سریال «قبله عالم» است که در اعتراض به ممیزی‌ها و حذفیات سریالش، منتشر کرده است. اگر سریال جدید محمدی را ندیده باشد، با خواندن این یادداشت حس می‌کند چه اجحاف بزرگی در حق سازنده و بازیگران سریال «قبله عالم» رخ داده و یکی از شاهکارهای سینما و تلویزیون ایران در سال‌های اخیر، به دلیل ممیزی‌های نظارتی به قهقرا رفته است. درحالی که پی بردن به ضعف‌های ساختاری، محتوایی و روایتی آخرین ساخته حامد محمدی، کار دشواری نیست و این سریال به قدری ضعیف و پر از ایراد است که نمی‌توان تمام مشکلات آن را گردن ممیزی‌های نظارتی انداخت.

«قبله عالم» سریالی کمدی – تاریخی است که تا به حال چند قسمت از آن از طریق پلتفرم‌های آنلاین توزیع شده و در همین قسمت‌ها نیز به اندازه یک فیلم بلند سینمایی، حاشیه و حرف و حدیث ایجاد کرده است. سازمان‌های نظارتی اگر اجازه می‌دادند این اثر حتی بدون کوچکترین ممیزی پخش شود، شک نکنید که اهالی رسانه، منتقدان و دوستداران واقعی آثار نمایشی، جواب خوبی به این سریال می‌دادند. در طول این سال‌ها کم نبودند سریال‌سازانی که با ترفندهای فراوان رسانه‌ای و استفاده از ابزارهای تبلیغاتی سعی کردند اثر خود را یک کار جدید، خاص و متفاوت با سینما و تلویزیون نشان دهند و پس از پخش پاسخ کوبنده‌ای از مخاطبان و منتقدان گرفتند.

«قبله عالم» هم از آن دست آثاری که اگر حتی بدون سانسور پخش می‌شود، باز هم نمی‌توانست از قلم تیز منتقدانِ سخت پسند سینما جان سالم به در ببرد، چون آن چه در داستان، بازی‌ها سبک روایی و... این اثر وجود دارد، مملو از ایرادات ساختاری است و در همین چند قسمت پخش شده از کار نیز بسیاری از اهالی رسانه به درستی، به این ضعف‌ها پرداخته‌اند.

لطف ممیزی به سریال محمدی

سریال «قبله عالم» اثری کمدی است که زبان الکنی در نوع روایت دارد و این مسئله در هر قسمت باعث سردرگمی مخاطب می‌شود. به عنوان مثال در ابتدای سریال، راوی (که مثلا امیرکبیر است) به عنوان دانای کل وارد می‌شود و اینطور به نظر می‌رسد که ما قرار است همه چیز را از زبان او بشنویم. درحالی که این شخصیت در پیشبرد داستان و فضاسازی هیچ کمکی نمی‌کند و به جز چند بامزه‌بازی ساده که در دیالوگ‌هایش گنجانده شده، هیچ اثر دیگری از او در سریال نمی‌بینیم. این معضل به طور خاص در قسمت‌های ابتدایی به چشم می‌آید تا جایی که اگر راوی را از این قسمت‌ها کنار بگذارید، ابدا خللی در روند داستان پیش نمی‌آید و خیلی زود به زائد بودنش پی می‌برید. شوخی‌ها و الفاظی که شخصیت‌های داستان روایت می‌کنند هم نه در حد یک اثر کلاسیک و تاریخی، که بیشتر شبیه به کمدی‌های سخیف سینمایی است.

حامد محمدی در کارنامه هنری‌اش روند عجیبی را طی کرده است، او کارش را با فیلمنامه‌نویسی آغاز کرد و با نوشتن فیلمنامه آثاری همچون «طلا و مس» و «حوض نقاشی» نامی برای خود دست و پا کرد و با ساخت فیلم «فرشته‌ها با هم می‌آیند» به جرگه کارگردان‌ها پیوست. این شروع خوب برای ورود به سینما، خیلی زود به پایان رسید و محمدی پا در مسیر ساخت آثار کمدی گذاشت، کمدی‌هایی مثل «اکسیدان» و «چهار انگشت» که با فیلمنامه‌های دم دستی و شوخی‌های فراوان جنسی، سعی در خندان مخاطب داشتند. ادامه این روند کاری محمدی حالا به سریال «قبله عالم» ختم شده است، سریالی که شاید با دیدن بخش‌های بریده شده آن در فضای مجازی ترغیب شوید و مقداری از وقت ارزشمند و حجم اینترنت‌تان را صرف تماشای آن کنید، اما باید بدانید که این سریال چیزی فراتر از همان بخش‌های چند دقیقه‌ای ندارد و اگر آنها را تماشا کردید، تقریبا بخش‌های اصلی سریال جدید محمدی را دیده‌اید.

بیشتر بخوانید:

وام‌های فوق سنگین برای چند پلتفرم خاص

غفلت از صنعت سریال‌سازی و دل‌بستن به محبوبیت قدیمی‌های تلویزیون

توقیف دروغین برای توفیق در جذب مخاطب

شفاف‌سازی و اصلاح ساختار

باوجود اینکه سازندگان سریال «قبله عالم» اعتقاد دارند ممیزی‌ها به خروجی کارشان ضربه زده و چیزی که در قسمت‌های ابتدایی دیدیم، با نسخه اصلی تفاوت داشته، اما در همین قسمت‌های پخش شده نیز سکانس‌هایی در سریال وجود داشته که اگر قرار بود با سختگیری‌های معمول واحدهای نظارتی بررسی شود، آنها نیز نباید به نمایش درمی‌آمدند. مثل سکانسی که ناصرالدین شاه و اتابک وافور به دست مشغول آموزش استعمال مواد مخدر بودند!

آشفتگی موجود در روند نظارتی بر روی مجموعه‌های نمایشی (در سینما، تلویزیون و شبکه نمایش خانگی) دلیل اصلی به وجود آمدن موج‌های رسانه‌ای و اعتراضات گاه و بیگاه علیه سازمان‌های نظارتی است. درحالی که می‌توان با اصولی کردن ساختار و رویه‌های قانونی و مصادیق اعمال ممیزی در آثار مختلف را شفاف کرد تا هرچه سریع‌تر جلوی این حواشی تبلیغاتی گرفته شود. شکی در این نیست که اگر این ساختار معیوب، اصلاح نشود، بسیاری از فیلمسازان با سواستفاده از این روند، به طور رایگان آثارشان را تبلیغ می‌کنند و مخاطبان از همه جا بی‌خبر را مجبور به تماشای آثار خود می‌کنند.

انتهای پیام/۴۱۰۴/