دغدغه داشتم که در نقشی جدی بازی کنم/ چرا برنده جشنواره فجر باید راننده اسنپ شود؟

به گزارش خبرنگار حوزه تلویزیون گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، سریال «زخم کاری» به قسمت‌های پایانی خود نزدیک شده و پس از اتفاقاتی که در ۱۳ قسمت گذشته آن رخ داده، توانسته مخاطبان زیادی را با خود همراه کند. جدیدترین سریال محمدحسین مهدویان جدا از قصه روان و کارگردانی خوب، گروه بازیگران موفقی دارد که به‌خوبی از شخصیت‌های اصلی داستان گرفته تا نقش‌های مکمل را پوشش داده‌اند.

شخصیت «اخوان» یکی از کاراکترهای مهم داستان زخم کاری است و عباس جمشیدی‌فر آن را به تصویر می‌کشد. در حافظه جمعی اکثر دوستداران سینما و تلویزیون این بازیگر بیشتر در آثار کمدی به ثبت رسیده و حضور در یک نقش جدی در اثری که حتی رگه‌هایی از کمدی هم ندارد یک چالش جدید به حساب می‌آید. این وضعیت برای بازیگری که باید خودش را با یک تم جدید محک بزند چالش برانگیز است. مخاطبی هم که باید تصویر قبلی که از این شخص داشته را فراموش کند و او را در لباسی جدید ببیند. جمشیدی‌فر البته سابقه خوبی در تئاتر دارد و در آنجا نقش‌های جدی زیادی بازی کرده، اما برای مخاطبان سینما و تلویزیون او بیشتر یک کمدین است. به بهانه همین حضور موفق در سریال «زخم کاری» و سابقه‌اش با عباس جمشیدی‌فر، به گفتگو نشستیم.

آدم‌هایی شبیه به اخوان زیاد هستند

بازیگر سریال «زخم کاری» در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری آنا، در رابطه با دلایل پذیرفتن نقش اخوان در سریال «زخم کاری» عنوان کرد: مهم‌ترین نکته درخصوص پذیرش حضور در «زخم کاری» این بود که کارگردان این سریال، محمدحسین مهدویان بود. نکته دوم هم جذابیت کاراکتر اخوان بود که نقشی کاملا جدی داشت. نقش او با بیشتر شخصیت‌هایی که پیش از این بازی کرده بودم فاصله داشت و شخصیتش از ویژگی‌های درستی برخوردار بود.

وی افزود: از روز اولی که فیلمنامه زخم کاری را خواندم، حس می‌کردم این کار با استقبال خوبی مواجه خواهد شد. چون زمانی که قصه آن را از روی کاغذ می‌خواندم، نمی‌توانستم فیلمنامه را کنار بگذارم، در حالی که من در خواندن فیلمنامه تنبل هستم اما کل پانزده قسمت سریال را در یک شب خواندم.

او درخصوص تجربه همکاری با محمدحسین مهدویان در این سریال هم گفت: این دومین کاری بود که من با آقای مهدویان انجام می‌دادم، اولین همکاری‌ام، فیلم «شیشلیک» بود که در جشنواره فجر پارسال اکران شد. محمدحسین مهدویان از آن کارگردان‌هایی است که وقتی با او کار می‌کنید، پس از آن خیلی سخت می‌توانید با دیگر کارگردان‌های دیگر کار کنید. او در عین حال که با همه بچه‌ها رفاقت می‌کند و خیلی صمیمی می‌شود در زمان‌هایی که مشغول ضبط سکانس‌های مختلف در مقابل دوربین هستیم، به شدت ریزبین و جدی است و بیاد دقیقا همان چیزی را که می‌خواهد از کار دربیاورد.

بیشتر بخوانید:

رنگارنگ بودن «حاج مظفر» برایم جالب بود

جمشیدی‌فر اضافه کرد: هم سختگیری‌های آقای مهدویان و هم رفاقتی که پشت صحنه دارند خیلی جذاب است و به دلیل همین حس رفاقت، شما به خاطر سختگیری‌هایی که روی بعضی از جزئیات وجود دارد، اصلا ناراحت نمی‌شوید. حتی اگر یک پلان ۱۰ بار هم برداشت شود و او گوشزد کند که باید همان چیزی که می‌گوید را انجام دهی، تو اصلا ناراحت نمی‌شوی چون می‌دانی این تصمیم را برای بهتر شدن نتیجه کار گرفته و حتما باید اجرا شود.

بازیگر «زخم کاری» در رابطه با ویژگی شخصیت‌های مختلف این سریال نیز عنوان کرد: ما شخصیت تکراری در این سریال نمی‌بینیم. مثلا شخصیتی که من بازی کردم، در عین حال که به واسطه شغلش احساس قدرت می‌کند، ولی به شدت معذب و ترسوست و چالش‌هایی که بین خودش و اطرافیانش دارد، او را کاملا اذیت می‌کند. اخوان براساس دانش و علمی که در رشته حقوق دارد، خیلی می‌تواند قدرتمند باشد، اما جاهایی می‌بینیم که قدرتی که در راس کار وجود دارد به قدری زیاد است که به راحتی او را دور می‌زند. ضعف‌هایی که او در شخصیتش دارد، باعث شده که ضربات زیادی بخورد.

وی افزود: در جامعه نمونه‌هایی شبیه به اخوان کم نداریم، آدم‌هایی که فکر می‌کنند خیلی قدرتمند هستند، ولی یک سری ضعف دارند که اگر روی آنها دست گذاشته شود، دیگر آن آدم‌ها هیچ کاری نمی‌توانند انجام دهند. شخصیت اخوان کسی است که می‌تواند در محیطی زندگی می‌کند قد عمل کند، اما یک سری مسائل در زندگی شخصی‌اش هست که به شدت روی آنها ضعف دارد و همان نقاط ضعف می‌تواند او را به زمین بزند.

بیشتر بخوانید:

دوست دارم ۵۰۰سال عمر کنم تا نقش‌های بیشتری بازی کنم

جمشیدی‌فر با اعلام این موضوع که بازی کردن در یک نقش جدی، پس از سال‌ها کمدی بازی کردن، برایش چالش بزرگی نبود، اضافه کرد: من سال‌هاست در تئاتر کار می‌کنم و در کارنامه تئاتری‌ام نقش‌های جدی زیادی بازی کردم و به همین دلیل این تغییر ژانر اصلا من را اذیت نمی‌کرد، اما یکی از دغدغه‌هایم این بود که کاری جدی و به دور از کمدی انجام دهم. کلا هر بازیگری دوست دارد اول از همه خودش انتخاب‌گر باشد و بعد هم هر نقشی را بازی کند. به نظرم اینکه وقتی یک بازیگر در تلویزیون یا سینما با کار کمدی مطرح شده، نباید تا آخر فقط کمدی کار کند، این اصلا درست نیست. کسی که کار بازیگری انجام می‌دهد باید هر نقشی که برایش در نظر می‌گیرند را بازی کند و آن را دوست داشته باشد. به همین دلیل برای من فرقی نمی‌کند، من هم کارهای جدی و هم کمدی را خیلی دوست دارم.

کسی به داد تئاتری‌ها نمی‌رسد

این بازیگر با سابقه تئاتر، درخصوص اوضاع و احوال تئاتری‌ها در این روزهای سخت نیز عنوان کرد: وضع موجودی که در جامعه ما حاکم است، به خاطر این بیماری که در کل جهان همه‌گیر شده اصلا مساعد نیست. این روزها حال همه در هر قشری و هر کاری بد است و به خاطر سوءمدیریت‌هایی که داشتیم، داریم و به احتمال خیلی زیاد خواهیم داشت، معلوم نیست این اتفاقات چه زمانی تمام می‌شود. به همین دلیل نمی‌توان گفت که فقط حال بروبچه‌های تئاتر بد است، چون حال دوستانی که در سینما و تلویزیون کار می‌کنند یا به طور کلی مشاغل دیگر خارج از هنر هم همینطور هستند.

وی ادامه داد: این روزها می‌بینیم تئاتر کلا تعطیل است، حتی اگر باز هم شود، نمی‌توان سالن‌های آن را پر از تماشاگر کرد. تئاتر هنری است که به نفس به نفس تماشاگر خود وابسته است، وقتی نمی‌توانیم تماشاگر را به سالن بیاوریم، پس تئاتر هم تعطیل می‌شود، و در این شرایط هیچ مدیریتی برای آن انجام نمی‌شود. وقتی هیچ انجمن یا سندیکایی نداریم که بگوید آقا حال شما چطور است، مرده‌اید، زنده‌اید، اصلا نان شب دارید بخورید، ندارید؟ چه کار می‌توان کرد؟ وقتی هیچکدام از این موارد را نداشته باشید، دچار ناامیدی و یاس می‌شوید. خیلی از بچه‌های تئاتر، این روزها مشاغل دیگری را امتحان می‌کنند تا حداقل برای گذرانِ زندگی‌شان روزی داشته باشند.

او ادامه داد: آدم از این اتفاقات خجالت می‌کشد. من افرادی را سراغ دارم که آدم‌های حرفه‌ای تئاتر هستند و برنده جایزه جشنواره فجر شده‌اند ولی این روزها در اسنپ کار می‌کنند، خب شما وقتی این موضوع را می‌شنوید، دردتان می‌گیرد و حالتان بد می‌شود. اینکه هنرمند حرفه‌ای این کشور کاری به غیر از تخصصش انجام می‌دهد اصلا قابل‌قبول نیست. در هر کشور دیگری بگوییم این مسائل وجود دارد، به ما می‌خندند و نمی‌دانند چرا باید چنین اتفاقی بیفتد. درست است که این روزها همه ما درگیریم، ولی واقعا مظلوم‌تر از این قشر وجود ندارد؟ این هنرمندان آدم نیستند که در این مملکت کار هنری می‌کنند؟ نمی‌دانم این اتفاقات چه زمانی قرار است درست شود، واقعا برای مدیریتی که در حال حاضر داریم خیلی متاسفم.

ای کاش ارشا هنوز کنارمان بود

عباس جمشیدی‌فر که این روزها در برنامه «شب‌های مافیا» و در کنار مرحوم ارشا اقدسی هم حضور دارد، در انتهای صحبت‌هایش درخصوص تجربه حضور در این اثر هم گفت: «شب‌های مافیا» برنامه جذابی است که تماشاگران خاص خودش را دارد. من چون زیاد با بازی مافیا آشنایی نداشتم، حضور در این اثر برایم سخت بود و این تجربه با تمام سختی‌اش گذشت. حضور ارشا اقدسی هم یکی از اتفاقات ویژه این فصل شب‌های مافیا بود، من ارشا را از قبل می‌شناختم و در یکی دو کار با هم حضور داشتیم. واقعا برای این اتفاقی که رخ داد متاسفم چون خیلی سخت است. اگرچه خود ارشا و تمام کسانی که کارشان این است، با خطرات دست و پنجه نرم می‌کنند و می‌دانند که در این مسیر چه اتفاقاتی ممکن است برایشان رخ دهد. فقط می‌توانم بگویم که کاش این اتفاق برای ارشا رخ نمی‌داد.

انتهای پیام/۴۱۰۴/پ