کنار گذاشتن مربیان ایرانی یکی پس از دیگری/ چه کسانی در کسب نتایج ضعیف مقصر هستند؟

به گزارش خبرنگار گروه ورزش خبرگزاری آنا، میدان المپیک با تمام شکست‌ها و پیروزی‌ها به پایان رسید، برخی ورزشکاران حاضر در بزرگترین آوردگاه دنیا اشک شوق را تجربه کردند و برخی دیگر در لحظات پایانی اشک حسرت را. ماحصل کار ورزشکاران ایران در بزرگترین مسابقات ورزشی دنیا کسب سه مدال طلا، دو نقره و دو برنز بود. جواد فروغی در همان روز نخست برای اولین بار در تاریخ ورزش تیراندازی ایران به نشان خوش رنگ طلای المپیک رسید و پس از آن محمدرضا گرایی در کشتی فرنگی و در آخر سجاد گنج‌زاده در کاراته مدال‌آوران طلایی المپیک توکیو بودند. حسن یزدانی، علی داوودی هم مدال‌آوران نقره و محمدهادی ساروی و امیرحسین زارع به نشان برنز رسیدند. در نهایت کاروان ورزشی ایران در میدان المپیک با قرار گرفتن در جایگاه بیست و هفتم به کار خود پایان داد.

بدون شک موضوعی که پس از المپیک همه اهالی ورزش منتظر آن بودند، بررسی عملکرد مدیران ورزشی براساس وعده‌های داده شده است، البته این اتفاق در ورزش ایران هیچ زمانی رنگ واقعیت نمی‌گیرد، اما در این دوره ورزشی‌ها امیدوار بودند حداقل مدیرانی که وعده داده‌اند و نتایج طبق پیش‌بینی آن‌ها جلو نرفت پاسخگوی عملکرد خودشان باشند. اما در نهایت به جای اینکه مدیران ورزشی پاسخگوی عملکرد خودشان باشند مربیان یکی پس از دیگری از سمت خود کنار می‌روند یا کنار گذاشته می‌شوند. در ادامه به حذف برخی مربیان پس از المپیک توکیو اشاره می‌کنیم:

غلامرضا محمدی جای خود را به یار غار و رفیق گرمابه آقای رئیس داد!

اولین مربی ایرانی که پیش از ورودش به ایران پس از حضور در المپیک زمزمه کناره‌گیری او مطرح شد، غلامرضا محمدی سرمربی تیم ملی کشتی آزاد بود. کشتی آزاد با سهمیه کامل به مسابقات راه پیدا کرد؛ اما در نهایت حاصل کار آن‌ها یک نقره و یک برنز بود.در حالی که همه امیدوار بودند حسن یزدانی در این مسابقات تیلور آمریکایی را شکست دهد و روی سکوی قهرمانی قرار بگیرد این اتفاق نیفتاد و در نهایت یزدانی به نشان نقره المپیک رسید. امیرحسین زارع هم دیگر شاگرد محمدی بود که در این رقابت‌ها موفق به کسب مدال برنز شد. غلام محمدی یکی از مربیان نام‌آور کشتی ایران است اما قبل از حضور در المپیک هم روابط حسنه‌ای با دبیر رئیس فدراسیون کشتی نداشت و به همین خاطر زمانی که هنوز به ایران بازنگشته بود زمزمه کنار گذاشتن او مطرح شد. پس از اینکه محمدی به ایران بازگشت، در جلسه‌ای با دبیر شرکت کرد اما ثمربخش نبود و در نهایت پژمان درستکار که یار غار و رفیق گرمابه علیرضا دبیر است و از مدت‌ها قبل هم نام او برای حضور در رأس تیم ملی کشتی آزاد مطرح شده بود؛ برای این سمت انتخاب شد. انتخابی که چندان مورد استقبال اهالی کشتی قرار نگرفت و دبیر را به رفیق بازی و اهل لابی متهم کرد.

سمانه خوش‌قدم؛ کنار گذاشتن مربی که انتظارات را برآورده نکرد

سرمربی تیم ملی کاراته بانوان با حضور دو ملی‌پوش در المپیک توکیو شرکت کرد. سارا بهمنیار و حمیده عباسعلی نمایندگان ایران در المپیک توکیو بود که بهمنیار حذف شد و با وجود اینکه شانس عباسعلی برای کسب مدال بسیار زیاد بود اما در نهایت او دوباره دچار مصدومیت شد و مدال بازی‌های المپیک را از دست داد. عملکرد خوش‌قدم مورد تأیید اهالی کاراته قرار نگرفت به طوری که پس از کسب نتایج ضعیف خیلی از مربیان به نحو تمرینات و سطح کاری خوش‌قدم ایرادهای اساسی گرفته‌اند و در نهایت او از هدایت تیم ملی کاراته بانوان کنار رفت.

لطف‌الله نسبی قربانی بی‌اخلاقی یا عملکرد ضعیف شاگردش؟!

تنیس روی میز با نیما عالمیان در میدان المپیک حاضر شد و لطف‌الله نسبی هم سرمربی او در این میدان بزرگ بود. نیما عالمیان در مسابقات المپیک علاوه بر اینکه نتیجه را واگذار کرد، اخلاق را هم باخت. چرا که او در حین مسابقه‌اش با حریف انگلیسی خود راکت را روی میز پرت کرد که مورد انتقاد اهالی ورزش قرار گرفت. پس از پایان المپیک لطف‌الله نسبی از هدایت تیم ملی کنار گذاشته شد. البته از آنجا که فدراسیون تنیس روی میز به دنبال سرمربی خارجی است، او تا زمان حضور سرمربی خارجی در تیم حضور دارد و پس از آن کنار می‌رود.

پیمان فخری؛ خستگی یا پیشنهادهای اغواکننده؟!

تیم ملی سابر ایران در میدان المپیک برای اولین بار با سهمیه تیمی حضور پیدا کرد. البته شمشیربازان به صورت انفرادی هم در این رقابت‌ها حضور داشتند. مسئولان فدراسیون شمشیربازی ایران پیش از حضور در المپیک بارها از افتخارآفرینی تیم ملی شمشیربازی در میدان المپیک صحبت می‌کردند اما انتظارات برآورده نشد و این تیم نتوانست نه در تیمی و نه در انفرادی درخششی داشته باشد. البته شروع شمشیربازان در بخش تیمی بسیار طوفانی بود به طوری که فخری سرمربی تیم ملی از حماسه‌آفرینی ملی‌پوشان صحبت کرد اما در نهایت یکی پس از یکی شاگردانش در مصاف با رقبا کم آوردند و نتوانستند طبق انتظارات پیش بروند. حالا فخری عنوان کرده از تیم ملی سابر ایران قصد خداحافظی دارد، او اگرچه در المپیک نتوانست با شاگردانش عملکرد درخشانی داشته باشد اما در همه این ‌سال‌ها نقش به سزایی در نتیجه‌گیری تیم سابر ایران داشته است و خداحافظی او شوک به ورزش شمشیربازی خواهد بود. فخری یکی از دلایل خداحافظی‌اش را ساعت‌های طولانی کار و خستگی عنوان کرده است.اما نباید فراموش کنیم او در وهله اول یک سرمربی است و کارهای اجرایی در کمیته ملی المپیک را کسی غیر از او هم می‌تواند دنبال کند. البته شاید به فخری پیشنهاد بهتری داده شده و به همین خاطر تصمیم به جدایی از تیم سابر ایران گرفته است. این موضوع تا چند روز آینده روشن خواهد شد.

اگرچه مربیان هم در کسب نتایج ورزشکاران نقش داشتند اما باز هم نمی‌توان عملکرد ضعیف مدیران را در این ناکامی‌ها و شکست‌ها نادیده بگیریم. خیلی از روسای فدراسیون‌های ورزشی قبل از حضور در المپیک از افتخارات زیادی صحبت می‌کردند که در نهایت در عمل شاهد آن نبودیم؛ نکته جالب اینکه این روسا پس از المپیک تنها به ارائه گزارش پرداختند و در مورد عملکرد ضعیف فدراسیون خود توضیحاتی ارائه ندادند. شاید وقت آن رسیده که در دوره جدید وزارتخانه، ورزش ایران در بدنه مدیریتی دچار تغییر و تحول شود و تنها جابه‌جایی‌ها، به حذف و تغییر مربیان و ورزشکاران منتهی نشود. البته که همه عوامل یک مجموعه در کسب نتایج ضعیف سهیم هستند اما باید همه در برابر نتایج پاسخگو باشند.

انتهای پیام/۴۰۵۷/