رؤیای هوانوردی «انتشار صفر»/ تلاش برای ساخت هواپیماهای الکتریکی و هیدروژنی

به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا، شیوع ویروس کرونا درک عموم مردم از نقش پروازها در زندگی را برجسته کرده است. این بیماری علاوه‌ بر اینکه تاکنون جان انسان‌های بی‌شماری را گرفته، باعث شد صنعت هواپیمایی در کل جهان زمین‌گیر شود و بسیاری از شرکت‌های هواپیمایی با مشکلات متعددی مواجه شوند. درنتیجه این امر موجب جدایی بسیاری از مردم از یکدیگر شده است؛ درحقیقت با توجه به محدودیت‌های اعمال‌شده توسط کشورها برای ورود و خروج، افرادی که عزیزانشان در دیگر کشورها اقامت دارند از دیدن آنها محروم شده‌اند. همچنین میلیون‌ها نفر شغل خود را در صنایع گردشگری از دست دادند و دولت‌ها برای حمایت از بخش‌های هوافضا و هوانوردی خود میلیاردها دلار هزینه کردند تا بتوانند بخش‌های استراتژیک آنها را سرپا نگه‌ دارند.

در همین زمان، تمرکز مجددی بر تأثیرات زیست‌محیطی پروازها صورت گرفته است. طرح اتحادیه اروپا برای تغییرات آب و هوایی (کاهش ۵۵درصدی دی‌اکسید کربن تا سال ۲۰۳۰) مناسب است و شامل پیشنهادهایی برای افزایش هزینه سوخت هوانوردی و تحمیل «سوخت‌های هوایی پایدار» (SAF) به‌منظور کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای است. فرانسه اخیراً قانونی را تصویب کرد که طی آن پروازها در مناطقی که مسیر مشابهی برای قطار وجود داشته باشد که بتواند همان سفر دار در عرض ۲ ساعت و نیم انجام دهد، ممنوع اعلام شد. همچنین برنامه کربن‌زدایی حمل‌ونقل بریتانیا برای همه پروازهای داخلی تا سال ۲۰۴۰ هدفی تعیین کرده که انتشار کربن صفر شود.

بیشتر بخوانید:

نخستین هواپیمای سوخت پاک جهان به ناوگان حمل‌ونقل هوایی اضافه شد
هواپیماهای الکتریکی آینده صنعت هوایی+فیلم

درحالی‌که آلودگی‌های کنونی ناشی از سفرهای هوایی تقریباً ۲.۵ درصد از انتشار جهانی «دی‌اکسید کربن» (CO۲) را تشکیل می‌دهد، این نسبت در آینده (با توجه به افزایش تقاضا برای پروازها) احتمالاً افزایش خواهد یافت. این درحالی است که صنایع دیگر به دنبال راه‌حل‌هایی برای کاهش انتشار کربن هستند. به گفته کمیسیون اروپا، اگر اقدامات جدی برای کاهش انتشار گازها انجام نشود، در اواسط قرن بیست و یکم تقاضای پرواز می‌تواند انتشار گازهای گلخانه‌ای هوانوردی را تا ۳۰۰ درصد در مقایسه با سطوح سال ۲۰۰۵ افزایش دهد. علاوه بر این درک فزاینده‌ای در مورد تأثیرات آب و هواییِ هوانوردی از طریق تولید آلودگی‌های غیرکربنی وجود دارد که می‌تواند دلیل ایجاد ۶۰ درصد از تغییرات اقلیمی باشد.

به گفته «سازمان بین‌المللی هوانوردی کشوری» (ICAO آژانس تخصصی سازمان ملل متحد که ناظر بر حمل‌ونقل هوایی است) مسیر دستیابی به انتشار صفر برای بخش حمل‌ونقل هوایی تا سال ۲۰۵۰ نیاز به ترکیبی از راه‌حل‌ها دارد که در آن پیشرانه‌های جدید و فناوری‌های سوخت نقش مهمی ایفا خواهند کرد. «سوخت هوایی پایدار» (SAF) که می‌تواند به موتورهای فعلی منتقل شود، مهم‌ترین فرصت را برای کاهش انتشار آلودگی‌های هوایی در کوتاه‌مدت ارائه می‌دهد؛ به‌ویژه برای پروازهای طولانی‌مدت که در آن هنوز راه‌حل‌های مناسبی پیش بینی نشده است.

هوانوردی الکتریکی و هیدروژنی نه‌تنها فرصتی برای پایدارتر کردن حمل‌ونقل هوایی است، بلکه یک فرصت اقتصادی فوق‌العاده نیز به شمار می‌رود.

بااین‌حال، پروازهای کوتاه‌مدت (کمتر از ۱۰۰۰ کیلومتر) بیش از ۱۷ درصد از کل انتشار گازهای گلخانه‌ای را به خود اختصاص می‌دهند که فناوری‌های پیشرفته‌ای مانند هواپیماهای الکتریکی و هیدروژنی می‌توانند نقش مهمی در حل این مشکل داشته باشند. آنها می‌توانند نه‌تنها دی‌اکسید کربن، بلکه انواع دیگر آلودگی‌ها را نیز کاهش می‌دهند. همچنین بر اساس برخی برآوردها همه پروازهای کمتر از ۴ هزار کیلومتر که امروزه بیش از ۵۰ درصد از انتشار دی‌اکسید کربن هوانوردی را تشکیل می‌دهند، می‌توانند تبدیل به الکتریکی شوند یا از هیدروژن استفاده کنند. و هیچ محدودیت نظری برای مسافت پروازی هواپیماهای مجهز به سوخت ترکیبی (الکتریکی و پایدار) وجود ندارد.

بیشتر بخوانید:

اولین هواپیمای مسافربری تمام الکتریکی جهان را بشناسید+ فیلم
پرواز هواپیماهای الکتریکی تا ۲۰۲۶ محقق می‌شود
کرونا خطوط هوایی را زمین‌گیر کرد/ شرایط نگهداری از هواپیما

هوانوردی الکتریکی و هیدروژنی نه‌تنها فرصتی برای پایدارتر کردن حمل‌ونقل هوایی است، بلکه یک فرصت اقتصادی فوق‌العاده نیز به شمار می‌رود. در این راستا چهار شرکت هواپیمایی فعال در حوزه هواپیماهای الکتریکی یعنی جابی، آرچر، لیلیوم و ورتیکال ایرواسپیس در سال ۲۰۲۱ برنامه‌های خود را برای استفاده از این نوع هواپیماها اعلام کردند. در سال گذشته نیز نقاط عطف مهمی در حوزه هوانوردی هیدروژنی و الکتریکی مشاهده شد. در سپتامبر ۲۰۲۰، استارت‌آپ «زیرو ایویا» اولین پرواز مسافری یک هواپیمای تجاری با موتور پیل سوختی هیدروژنی را انجام داد که از فرودگاه کرنفیلد انگلستان بلند می‌شد. در همان هفته، ایرباس سه طرح مفهومی از هواپیماهای تجاری بدون آلایندگی را رونمایی کرد که می‌توانند تا سال ۲۰۳۵ وارد خدمت شوند. در همین حال، بوئینگ نیز درکنار تعهدات خود برای دستیابی به سوخت ۱۰۰ درصد پایدار در تمام هواپیماهای خود تا پایان این دهه، به دنبال اخذ مجوز یک هواپیمای الکتریکی (مجهز به باتری) است.

چنین تغییرات مهمی در صنعت هوانوردی مستلزم هماهنگی بین بخش‌های عمومی، خصوصی و جامعه مدنی در سطح جهان است. به همین دلیل، مجمع جهانی اقتصاد به‌تازگی انجمنی تحت عنوان «انتشار صفر واقعی» (True Zero) راه‌اندازی کرده است که برای تسریع در استقرار و مقیاس‌گذاری هواپیماهای بدون انتشار گازهای گلخانه‌ای با استفاده از فناوری‌های پرواز الکتریکی و هیدروژنی تلاش می‌کند.

گروه بزرگی از شرکت‌های هواپیمایی مهم ازجمله ایرباس، بوئینگ، رولزرویس و نیز دیگر نهادهای بین‌المللی به این انجمن پیوسته‌اند. این انجمن به موارد موردنیاز برای آشکارسازی پتانسیل واقعی هوانوردی بدون انتشار گازهای گلخانه‌ای در حوزه‌های فناوری، پویایی صنعت، زیرساخت‌ها و زنجیره تأمین، مقررات و پذیرش عمومی می‌پردازد. با بررسی سؤالات پیرامون آمادگی فناوری‌ها، هزینه‌ها و نیازهای زیرساختی، می‌توان به ایجاد یک پایگاه مشترک برای حمایت از رهبران سرمایه‌گذاری و سیاست‌گذاری برای تسریع کربن‌زدایی در بخش هوانوردی کمک کرد.

درمجموع با سرعت بخشیدن به تحول هوانوردی و رسیدن به انتشار صفر، می‌توانیم ضمن کاهش آلودگی محیط‌زیست و کاهش تغییرات اقلیمی، از یک سیاره سالم برای نسل‌های آینده اطمینان حاصل کنیم.

انتهای پیام/۴۱۱۲/