تفاوت سطح شرکت‌های دانش‌بنیان و نحوه ارائه تسهیلات/ از سیر تا پیاز دانش‌بنیان‌ها

گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا، دانش و فناوری بخش جدایی‌ناپذیری از دارایی یک شرکت دانش‌بنیان به شمار می‌رود. این شرکت‌ها در ایران موسسه خصوصی یا تعاونی بوده که هدف آنها توسعه اقتصاد دانش‌محور، هم‌افزایی علم و ثروت و تحقق اهداف علمی و اقتصادی است. شرکت‌های دانش‌بنیان برای گسترش و کاربردی‌سازی نوآوری و تجاری‌سازی نتایج حاصل از تحقیق و توسعه در حوزه فناوری‌های برتر تلاش می‌کنند.

شرکت‌های دانش‌بنیان به دو دسته تولیدی و نوپا تقسیم می‌شوند و هر یک از این دو نیز به دو دسته دیگر تقسیم می‌شوند.

دانش‌بنیان نوپا چیست؟

شرکت دانش‌بنیان نوپای نوع شرکتی است که درآمدی در سال مالی گذشته نداشته باشد یا فاقد اظهارنامه مالیاتی سال مالی گذشته باشد. محصول این دسته از شرکت‌ها باید به مرحله تولید یا نمونه آزمایشگاهی رسیده باشد. طراحی محصول یک شرکت دانش‌بنیان نوپای نوع یک باید براساس تحقیق و توسعه باشد. این محصول همچنین باید از سطح بالایی از فناوری برخوردار باشد تا مشمول فهرست کالا و خدمات دانش‌بنیان سطح یک شود.

شرکت دانش‌بنیان نوپای نوع دوم نیز مانند نوپای نوع اول درآمدی در سال مالی گذشته نداشته یا فاقد اظهارنامه مالیاتی سال گذشته باشد. نمونه آزمایشگاهی محصول این نوع شرکت نیز ساخته شده یا حداقل به مرحله تولید رسیده باشد. درواقع تفاوت نوپای نوع دوم با نوع اول در سطح فناوری محصول تولیدی است، به بیان دیگر پیچیدگی سطح فناوری محصول شرکت دانش‌بنیان نوپای نوع دوم نسبت به نوع اول پایین‌تر است.

شرکت دانش‌بنیان نوپای نوع دوم معافیت مالیاتی دریافت نمی‌کند اما سایر مزایای تعلق گرفته به نوع اول به نوع دوم نیز تعلق می‌گیرد.

دانش‌بنیان تولیدی چیست؟

دانش‌بنیان تولیدی شرکتی است که حداقل سه سال از فعالیت آن گذشته باشد و ۲۵ درصد از میزان فروش آخرین اظهارنامه مالیاتی آن نیز از فروش محصولات دانش‌بنیان به دست آمده باشد. محصول تولیدشده در یک شرکت دانش‌بنیان تولیدی نوع یک باید براساس تحقیق و توسعه صورت گرفته باشد و در تولید آن نیز از فناوری سطح بالا استفاده شود تا مشمول فهرست کالا و خدمات دانش‌بنیان سطح یک شود. بیش از ۲۵ درصد از درآمد این نوع شرکت‌ها باید از فروش محصولات دانش‌بنیان به دست آمده باشد.

دانش‌بنیان تولیدی نوع دوم یا صنعتی با لزوم استفاده شرکت‌های صنعتی از فناوری‌های پیشرفته در تولید محصولات ظهور کرد. شرکت‌های صنعتی که در اظهارنامه سال مالی گذشته خود درآمد عملیاتی داشته باشند و در حوزه‌های فناوری برتر فعال باشند می‌توانند به شرکت دانش‌بنیان تولیدی نوع دو تبدیل شوند. البته شرکت‌های صنعتی باید یکی از شرایط زیر را داشته باشند تا از مزایای یک شرکت دانش‌بنیان تولیدی نوع دو بهره‌مند شوند.

شرایط دانش‌بنیان تولیدی نوع دو چیست؟

شرکت صنعتی باید تیم توسعه و تحقیق داشته باشد، محصول آن از سطح بالایی از فناوری برخوردار باشد تا شامل فهرست کالا و خدمات دانش‌بنیان سطح دو شود. حداقل۱۰ درصد درآمد پروژه‌های شرکت‌هایی فعال در حوزه پروژه مهندسی، پیمانکاری و ساخت نیز باید شامل معیارهای دانش‌بنیان شود.

شرکت‌های دانش‌بنیان تولید نوع دو نیز مانند نوپای نوع دو مشمول استفاده از معافیت مالیاتی نیستند. شرکت‌های دانش‌بنیان تولیدی نوع یک و نوپای نوع یک می‌توانند تا دو سال از مزایا و تسهیلات دانش‌بنیان استفاده کنند. این دوره برای شرکت‌های تولیدی نوع دو و نوپای نوع دو سه سال است. تمدید این زمان براساس ارزیابی و تأیید مجدد شرکت صورت می‌گیرد.

فهرست کالا و خدمات دانش‌بنیان چیست؟

یکی از معیارهای ارزیابی و شناسایی شرکت‌های دانش‌بنیان تولید کالا و محصولات دانش‌بنیان است، بنابراین فهرستی از مصادیق کالا و خدمات دانش‌بنیان تهیه شده تا روند ارزیابی و شناسایی آسان‌تر و سریع‌تر شود. محصولات دانش‌بنیان باید از فناوری سطح بالا یا متوسط به بالا برخوردار باشند. به عبارت دیگر دانش فنی طراحی و ساخت نمونه آزمایشگاهی یا دانش فنی فرایند تولید محصول به حدی پیچیده باشد که امکان کپی‌برداری از آن وجود نداشته باشد. دانش فنی محصولات باید از طریق توسعه و تحقیق به دست آمده باشد و باعث ایجاد ارزش افزوده در محصول شده باشد.

دانش‌بنیان سطح سه چیست؟

دسته‌بندی شرکت‌های دانش‌بنیان سطح یک و دو براساس سه معیار اصلی تولید نمونه آزمایشگاهی، تولید کالایی با سطح فناوری بالا یا متوسط رو به بالا و انجام طراحی روی کالا (کسب دانش فنی) براساس تحقیق و توسعه انجام می‌شود. پس از بررسی ظرفیت زیست‌بوم فناوری و نوآوری کشور تصمیم بر این شد که سطح سومی نیز برای شرکت‌های دانش‌بنیان در نظر گرفته شود. دانش‌بنیان سطح سه ویژه شرکت‌های فعال در صنایع نرم، خلاق و نوآور است که به آنها شرکت‌های خلاق نیز گفته می‌شود.

انتهای پیام/۴۰۲۱/