افشای جزئیات جدید از حمله رژیم صهیونیستی به تأسیسات هسته‌ای عراق

به گزارش گروه جهان خبرگزاری آنا، در ۷ ژوئن ۱۹۸۱ میلادی درحالی‌که رژیم صدام هنوز در حال جنگ با ایران بود، نیروی هوایی رژیم صهیونیستی طی عملیاتی ویژه، تأسیسات هسته‌ای عراق به نام اوسیراک (معروف به تموز) را بمباران و ویران کرد.

پایگاه خبری روزنامه رأی الیوم با انتشار گزارشی درباره اظهارات اخیر خلبانان شرکت‌کننده در عملیات موسوم به اپرا که ۴۰ سال پیش علیه تأسیسات هسته‌ای عراق صورت گرفت، از جنگ روانی جدید تل‌آویو در منطقه و به‌طور مشخص خط و نشان‌کشی برای ایران و فعالیت صلح‌آمیز هسته‌ای آن نوشت.

بنا بر این گزارش، رژیم صهیونیستی در چارچوب ایجاد جنگ روانی، با انتشار اظهارات خلبانان شرکت‌کننده در عملیات حمله به تأسیسات هسته‌ای عراق در سال ۱۹۸۱، اقدام به پرده‌برداری از برخی اسرار این عملیات می‌کند و با فخرفروشی از این‌که طی تنها چند ساعت تاریخ خاورمیانه را تغییر داده، بر ضرورت مقابله با برنامه هسته‌ای ایران تأکید می‌کند.

در این گزارش آمده است: دولت اشغالگر، به‌عنوان بخشی از جنگ روانی علیه امت عربی، همچنان در مورد عملیات نظامی خود علیه اهداف حساس در کشورهای عربی لاف می‌زند و فخرفروشی می‌کند. در همین راستا، خلبانان اسرائیلی، جزئیاتی از عملیاتی که چهل سال پیش، تحت عنوان عملیات اپرا انجام دادند و طی آن، تأسیسات هسته‌ای عراق را ویران کردند، فاش نمودند.

در این گزارش با تأیید تلویحی همکاری ریاض و امان با صهیونیست‌ها علیه عراق آمده است: «عاموس یادلین» یکی از این خلبانان در مصاحبه با وبگاه صهیونیستی «والا»، گفت: هواپیمای او به شماره ۱۰۷، از پایگاه هوایی «عتصیون» ارتش رژیم صهیونیستی برخاست و با عبور از اردن و عربستان سعودی در ژوئن ۱۹۸۱ به بغداد رسید.

در ادامه این گزارش آمده است که خلبان رالیک شابیر می‌گوید که شش ماه قبل از آن و به‌طور مشخص در دسامبر ۱۹۸۰، هشت خلبان اسرائیلی به‌صورت محرمانه فراخوانده شدند و به آن‌ها درباره هدفی که طی مدتی طولانی تحت آموزش قرار گرفته بودند، توضیح داده شد که بمباران تأسیسات هسته‌ای در عراق بود.

هاگایی کاتز، دیگر خلبان شرکت‌کننده در این عملیات، می‌گوید که مطلقاً نمی‌دانسته که تأسیسات هسته‌ای وجود دارد اما می‌دانست که این یک سفر و مأموریت عادی نبود.

امیر ناحوم، فرمانده اسکادران ۱۱۰ می‌گوید که نگران بود که این عملیات به دلیل مسیر طولانی پرواز، مدت‌زمان پرواز، هواپیمای جدیدی که قرار بود سوار شوند که تا آن زمان در جهان عملیاتی نشده بود و مجهز به پیشرفته‌ترین باتری‌های دفاع هوایی جهان بود؛ شکست بخورد. بر اساس اظهارات یادلین، ژنرال بازنشسته رژیم صهیونیستی، ارتش اسرائیل تخمین زده بود که پس از حمله به تأسیسات هسته‌ای عراق، به مدت سه تا پنج سال بازسازی آن طول بکشد لذا ارزش این خطر را داشت. این چیزی بود که رافائل ایتان، رئیس وقت ستاد مشترک ارتش به آن‌ها اعلام کرده بود.

وی افزود: زمانی که عراقی‌ها در سال ۱۹۹۱ به کویت حمله کردند، ایالات‌متحده آمریکا آن‌ها را بیرون کرد اما اگر عراق به بمب هسته‌ای مجهز بود، چنین اتفاقی نمی‌افتاد و صدام حسین کویت و عربستان سعودی را اشغال می‌کرد.

یادلین ادامه داد: در ۱۹۹۱، «دیک چنی»، وزیر دفاع وقت آمریکا که در زمان ریاست‌جمهوری «رونالد ریگان»، رئیس ستاد مشترک ارتش بود، از اسرائیل تشکر کرد. این در حالی بود که در همان زمان انجام عملیات به‌شدت از دست اسرائیل عصبانی بود و حتی پرواز هواپیماهای اسرائیلی، به‌ویژه اسکادران سوم F-۱۶ را ممنوع اعلام کرد، اما بعد از ده سال ما را درک کرد که چه‌کاری انجام دادیم و به اهمیت آن پی برد. امروز پس از ۴۰ سال، معلوم شد که تغییر تاریخ، فقط سه ساعت طول کشید آن‌هم با هشت هواپیما و ۱۶ بمب.

سرتیپ رلیک شفیر، دیگر خلبان شرکت‌کننده در این عملیات گفت: ۲۰ ثانیه قبل از رسیدن به هدف، آتش ضد هوایی علیه هواپیماهای اسرائیلی آغاز شد اما من احساس کردم که یک‌تن مواد منفجره از هواپیما سقوط کرد و از لحظه خروج بمب‌های پرنده تا زمان اصابت آن‌ها به هدف، هفت ثانیه طول کشید و تبدیل به هزاران ترکش و قطعه شد. اگرچه شما نمی‌توانید صدایی را در کابین خلبان بشنوید، اما واقعیت این است که ما این کار را کردیم.

وی افزود: زمانی که ما به ارتفاع ۲۰ متری رسیدم که بسیار پایین است، با سرعت حیرت‌آوری که به ۳۰۰ متر بر ثانیه می‌رسد، پرواز می‌کردیم. ما این کار را انجام دادیم. پس از انداختن ۱۴ تن بمب، دیگر فرصتی برای باقی ماندن چیزی نبود و روشن شد که این امر موفقیت‌آمیز صورت گرفته است. ما به اسرائیل بازگشتیم با این تصور که اطرافیان ما این را درک خواهند کرد که هیچ‌کس نمی‌تواند با این حقیقت مقابله کند و تأسیسات هسته‌ای که اسرائیل را تهدید کند، برپا کند.

این خلبان صهیونیست در ادامه ادعا کرد: ماجرای ساخت تأسیسات هسته‌ای عراق در آن زمان در سال ۱۹۸۱، مانند تلاش ایران برای ساخت چنین تأسیساتی در سال ۲۰۱۵ نیست به دلیل تغییر توازن قوا، مزایا و هزینه‌های چنین تصمیمی و تحمیل تحریم‌ها. لذا می‌توان [ایرانی‌ها] را با استفاده از ابزارهای هجومی دیگر متوقف کرد که احتمالاً به مکان‌های بسیار دور برسد و در آنجا آسیب برساند. این بدان معنی است که حمله آخرین گزینه بعد از همه روش‌های دیگر است یعنی در صورت عدم موفقیت همه استراتژی‌های دیگر، یا عدم دستیابی به توافق.

در پایان این گزارش آمده است: فحوای سخنان این خلبانان در جمع شماری از خلبانان جدید اسرائیلی این بود که نیروی هوایی و سایر تشکیلات نظامی اسرائیل، باید آماده توقف برنامه هسته‌ای ایران باشند زیرا اگر چنین کاری نکنیم ایران به بمب هسته‌ای دست می‌یابد.

این در حالی است که جمهوری اسلامی ایران ‌همواره ادعاهای کشورهای غربی درباره تلاش برای دستیابی به سلاح‌های هسته‌ای را رد کرده است. تهران تأکید می‌کند به‌عنوان یکی از امضاکنندگان پیمان منع گسترش سلاح‌های اتمی (ان‌پی‌تی) و عضوی از آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، حق دستیابی به فناوری هسته‌ای را برای مقاصد صلح‌آمیز دارد.

علاوه بر این، بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تاکنون بارها از تأسیسات هسته‌ای ایران بازدید کرده‌اند اما هرگز مدرکی که نشان دهد برنامه صلح‌آمیز انرژی هسته‌ای این کشور به سمت مقاصد نظامی انحراف داشته باشد، پیدا نکرده‌اند.

ایران علاوه بر این در ۲۰۱۵ به توافقی با کشورهای موسوم به گروه ۱+۵ برای حل‌وفصل تنش‌ها بر سر برنامه هسته‌ای خود دست پیدا کرد.

علی‌رغم اذعان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به پایبندی ایران به‌تمامی تعهداتش، دولت آمریکا در اردیبهشت‌ ۱۳۹۷ به‌صورت یک‌جانبه از این توافق خارج شد.

انتهای پیام/۴۱۰۶/پ