فرزندکم‌تر، زندگی بهتر؛ حبابی شیشه‌ای که درهم شکست

به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا، جبهه انقلاب اسلامی در فضای مجازی برای تبیین مسئله «جمعیت» با همکاری رسانه‌های رسمی کشور و با مشارکت مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه، بنیاد ملی خانواده، مرکز خدمات حوزه‌های علمیه، مؤسسه اندیشه مسطور، مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه خواهران، قرارگاه جمعیت، سازمان بسیج جامعه زنان موضوع نشست‌های تخصصی خود را به مسئله جمعیت اختصاص داد. برهمین اساس ناهید دیناروند، در سیصد و بیست و سومین نشست تخصصی کارشناسی جبهه درباره «معضلات تک‌فرزندی» در کشور عنوان کرد: تعابیری مانند فرزند کم‌تر، زندگی بهتر فرهنگ و سبک زندگی مردم ایران را تغییر داد. تغییرات اجتماعی در آن مقطع، امید به زندگی را در میان ایرانیان افزایش داد، در نتیجه جامعه این تلقی را پیدا کرد که نیاز به تفریح و امکانات بیشتر دارد و از سوی دیگر تحصیلات عالیه نیز ارزش جامعه امروز ایران است که تحقق هر یک از  این مطالبات هرکدام دغدغه، وقت مختص به خود را می طلبد بنابراین والدین تصور می‌کنند اگر فرزند کمتری داشته باشند، امکان استفاده از این مواهب را خواهند داشت ولی اعتقاد داریم با مدیریت درست و آموزش صحیح مهارت‌های زندگی امکان بهره‌برداری همزمان از هردو مهم وجود دارد.

انگیزه فرزندان ما در تنهایی از بین می‌رود

وی افزود: اگر تمام توجه والدین معطوف به یک فرزند باشد، در حقیقت پدر و مادر مانع از ارتقای مهارت تصمیم‌گیری در وی و معرفی یک انسان مستقل به جامعه می‌شوند. تک فرزندی سبب می‌شود که وی صبر و تحمل رویارویی با مشکلات را نداشته باشد، حس رقابت، تلاش، خلاقیت، ابتکار و ... در فرزند ما تضعیف می‌شود چرا که والدین جای آموختن مهارت تصمیم‌گیری، وی را هدایت می‌کنند. اغلب افرادی که تک فرزند هستند، والدین تمام خواسته‌های او را اجابت می‌کنند بنابراین دغدغه‌ای ندارد که بخواهد تلاش کند! بهتر است که پدر و مادر به این سوال پاسخ بدهند که چطور فرزند آن‌ها علیرغم اینکه مهارت مواجهه با بحران را فرا نگرفته است، این امکان را دارد که در سنین کهنسالی از والدین مراقبت کند!؟

«تک فرزندان» اعتماد به نفس کمی در مواجهه با چالش‌های زندگی دارند!

این کارشناس خانواده تصریح کرد: تک فرزندان اعتماد به نفس پایینی دارند؛ چرا که تجربه‌ای در مواجهه با چالش‌ها به دست نیاورده‌اند و حس رقابت در آن‌ها به طور معمولی از سایرین کم‌تر است. بچه‌ها به طور معمول در محیط خانه و در روابط خواهری یا برادری با یکدیگر قهر، دعوا، مشاجره می‌کنند، این چالش‌ها درس مهارت و کنار آمدن با مسائل و مشکلات زندگی است، تک فرزندان هیچ‌گاه از این تجربه برخوردار نمی‌شوند.

تعاملات، مشاجره، دعواهای فرزندان مهارت زندگی در آن‌ها را افزایش می‌دهد

دیناروند گفت: دعوای فرزندان در محیط خانه، آن‌ها را به مثابه آهنی که گرم و گداخته شده تا فرم ایده‌آل به خود بگیرد، در شرایط رشد و کمال قرار می‌دهد، جنس تجارب خواهری و برادری از هر تجربه دیگری متفاوت است. پسری که خواهر دارد با جنس مونث آشنا می شود یا دختری که برادر دارد، آشنایی اولیه با جنس مذکر پیدا می‌کند اما تک‌فرزندان این آشنایی ابتدایی را تجربه نکرده‌اند.

وی تصریح کرد: بچه‌ها در دعواهای خود گاهی چیزهایی را رد و بدل می کنند یا اسباب‌بازی‌هایی که در اختیار آن‌هاست، بین خود تقسیم می‌کنند، گذشت دارند و ایثار و همدلی را یاد می‌گیرند ولی کودکی که فقط با پدر و مادر یا همراه پدربزرگ و مادربزرگ خود که همه جزو گروه بزرگسالان هستند، رشد پیدا می‌کند و از تجربه کم‌تری در تعامل با همسالان خود دارد، در آینده با چالش‌های جدی روبه‌رو می‌شود.

آینده تک فرزندان، مملو از چالش است

این کارشناس خانواده ادامه داد: انسان زمانی رشد پیدا می‌کند که مهارت‌های زندگی را آموخته باشد، برای مثال لقمه‌ای که در دست دارد را در روزهای سخت بین خواهران یا برادران خود تقسیم کرده باشد. بر آیند زندگی انسان زمانی رو به جلو است که مهارت زندگی اجتماعی را در محیط خانواده آموخته باشد. متاسفانه تک‌فرزندان اغلب فرصت فراگرفتن عملی این مهارت‌ها را ندارند بنابراین هنگام ورود به زندگی مشترک یا جامعه با مشکلات عدیده‌ای روبه‌رو می‌شود.

تک فرزندان برای زندگی در اجتماع مهارت بالای ندارند

دیناروند خاطرنشان کرد: تک فرزندان معمولاً دچار اضطراب، افسردگی و اعتماد به نفس پایینی هستند تا جایی که حتی نمی‌تواند در زندگی مشترک خود نیز امکان دارد، انعطافی نشان ندهند و حاضر به گذشتن از امیال خود نیست، مشاجره و درگیری زیادی با همسر خود دارد و درک متقابلی از خواسته‌های او در ذهن ندارد. تک فرزند جنس مخالف خود را نمی‌شناسد؛ چرا که در کودکی با یک دختر یا پسر بچه هم‌بازی نبوده تا درک درستی از نیازهای ابتدایی یک دختر یا پسر داشته باشد، این ها را صرفاً شنیده است، چنین فرزندی در اجتماع آسیب‌پذیر خواهد بود.

والدین تک فرزند آرامش روحی ندارند

وی ادامه داد: والدینی که یک فرزند دارند، اغلب آرامش ندارند و تمام شبانه‌روز به فکر امور او هستند. آن‌ها به طور دائم درگیری فکری خواهند داشت واقعیت این است سلامت روانی پدر و مادری که درگیری فکری داشته باشند، در خطر است اگر سلامت روانی والدین آسیب ببیند روی جسم آن‌ها نیز تأثیر می‌گذارد بنابراین این پدر و مادر در سنین پایین دچار فشارخون، دیابت، افسردگی و اضطراب می‌شوند.

دیناروند در گفت: شاید این کودک تک‌فرزند در طی دوره  رشد خود بر اثر بیماری یا حادثه‌ای از دنیا رفت، آیا والدین فرصت مجددی برای داشتن فرزند خواهند داشت؟ بسیاری از حوادث غیرقابل پیش‌بینی هستند از طرفی زمانی که این تک فرزند ازدواج می‌کند، سراغ زندگی خودش می‌رود اگر خواهر یا برادری نداشته باشد، در دوران سالمندی چقدر امکان وقت گذاشتن برای  پدر یا مادر پیر خود را خواهد داشت؟ زندگی خود او چه می شود؟ وقت و زمان خودش چه می شود؟ این‌ پرسش‌ها باید توسط والدین پیش از برگزیدن مسیر تک فرزندی پاسخ داده شود، چالش جمعیت در کشور ما بسیار جدی است و اگر مسئولان همینطور مردم متوجه این خطر نشوند، زنگ خطری جدی برای آینده کشور به صدا در خواهد آمد.

انتهای پیام/۴۰۲۱/