خطر «اضطراب سلامتی» پایدارتر از کرونا است

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا،  اضطراب نقش محافظتی مهمی در افراد در برابر عوامل تهدیدکننده حیات دارد. بر این اساس، در شرایط ظهور بیماری های تهدیدکننده زندگی انسان مثل کرونا نگرانی افراد در مورد وضعیت سلامتی اشان  ممکن است همراه با پدیده «اضطراب سلامتی»  بروز نماید. اضطراب سلامتی زمانی اتفاق می افتد که احساسات یا تغییرات جسمی در فرد به عنوان نشانه هایی از بیماری تفسیر شوند که ممکن است این علائم جسمی مثل تب، سرفه و درد عضلانی مرتبط بابیماری  باشند ولی الزاماً به آن بیماری محدود نمی شوند.  

اغلب افراد تا اندازه ای اضطراب سلامتی را تجربه می کنند که این آگاهی یک عامل محافظت کننده در برابر عوامل تهدیدکننده سلامتی است. اضطراب سلامتی نقش کمکی برای تشخیص نشانه های اولیه آسیب سلامت دارد. موقعی که سطح اضطراب سلامتی افراد جامعه از میزان اعتدال آن خارج شود، چه زمانی که میزان آن افزایش پیدا می کند و چه زمانی که از حد مطلوب کاهش می یابد می تواند افراد جامعه را به نوعی متفاوت دچار آسیب و مشکل نماید. بنابراین، سطح مناسبی از اضطراب سلامتی برای افراد مفید بوده و می تواند در جلوگیری از گسترش بیماری هایی مانند کرونا، که یک بیماری فوق العاده مسری است، کمک کننده باشد.

از جنبه افزایش این اضطراب باید گفت این عارضه تاکنون چندان شناخته شده نیست و در بسیاری موارد شخص از معرفی این اختلال جلوگیری می‌کند اما پس از همه‌گیری کرونا بسیاری از افراد مبتلا با این اختلال بیش از پیش درگیر شده‌اند و در برخی موارد اختلالات خفیف به اختلال هاد تبدیل شده است. بسیاری از ترس بیماری از خانه‌ بیرون نرفته و حتی پنجره‌هایشان را باز نکرده‌اند. بعضی هم با صرف نظر از ادامه کار، خود را تا اطلاع ثانوی بازنشسته کرده‌اند. گروهی هم هر روز ساعت‌ها مشغول شستن و ضدعفونی هستند و حتی در ساعات استراحتشان، وسواس شست و شو و ضد عفونی رهایشان نکرده‌است.

همه ما در میان آشنایان و اطرافیان خود افرادی را دیده‌ایم که دائم نگران سلامتی خودشان هستند و به طرز غیر عادی‌ای در برخورد با هر موضوعی احتیاط می‌کنند. افرادی که در رفتارهای عادی از دست زدن به اجسام و حیوانات گرفته تا غذاخوردن و نوشیدن آب احتیاط می‌کنند.

به لحاظ علمی به این افراد «خودبیمارانگار» یا «هایپوکندریاک» گفته می‌شود. رفتاری که برای شخص یا اطرافیان او بسیار آزاردهنده است اما در اغلب موارد جدی گرفته نمی‌شود. در یک سال گذشته و به دلیل شیوع بیماری کرونا، آسیب‌های ناشی از  این مسئله فزونی یافته است.

این وسواس مدام به حدی وخیم می‌شود که فرد دیگر نمی‌تواند عملی انجام دهد و ممکن است فرد مبتلا به خدمات فوری روانپزشکی نیاز پیدا کند.
به طور کلی اضطراب سلامتی دو وجه دارد، نخست ترس فرد از اینکه ممکن است بیمار باشد و خودش مطلع نباشد یا ترس از اینکه ممکن است در آینده بیمار شود. در شرایط همه‌گیری ویروس کرونا جنبه دوم این اختلال همه را تحت تاثیر قرار داد و حس مشابهی را میان افراد سالم و ناسالم از نظر این اختلال ایجاد کرد.

کرونا به‌ ویژه برای مبتلایان به اضطراب سلامتی به شدت مشکل آفرین است. برخی از نشانه‌های بیماری در این شرایط تشدید می‌شود و فرد، دست به درمان‌های غیر معمول، غیر حرفه‌ای و غیر ضروری می‌زند. برای مثال تنگی‌نفس که یکی از علائم کرونا است در زمان اضطراب نیز بروز می‌کند. این می‌تواند یک چرخه معیوب در زندگی فرد ایجاد کند. هرچه اضطراب بیشتر می‌شود، «شواهد» بیمار بودن و به همین میزان، اضطراب نیز بیشتر می‌شود.

بدلیل شتاب گرفتن واکسیناسیون، محدودیت و تعطیلی‌های کرونا در بسیاری از کشورها یا رو به کاهش‌است و یا در آینده کم خواهد شد و زندگی برای مردم از سر گرفته می‌شود، ولی برای مبتلایان به اضطراب سلامت، بازگشت کامل به قبل بسیار دشوار بوده و حتی ممکن است بعد از پایان همه‌گیری، تعداد مبتلایان اضطراب‌سلامتی همچنان افزایش یابد.

منبع: نورنیوز

انتهای پیام/