خوانش صحیفه امام خمینی(ره) به روایت میرشکاک/ هشدار بنیانگذار انقلاب درباره مقدسان روحانی‌نما +فیلم

به گزارش خبرنگار حوزه دین و آیین گروه فرهنگ خبرگزاری آنا، فصل چهارم برنامه «سوره» همزمان با ماه مبارک رمضان، هر شب ساعت ۲۲، به مدت ۳۰ شب روی آنتن شبکه چهار سیما می‌رود.

سوره در فصل چهارم خود به قرآن‌شناسی جریان‌ها، چهره‌ها و اندیشمندان پرداخته است. قرآن‌شناسی جریان‌هایی چون اخوان‌المسلمین، سلفی‌های جهادی، چپ اسلامی، فمینیسم، مستشرقان، روشنفکری عربی، روشنفکری سکولار و ...

مسئله تغییر، عدالت، اکثریت و اقلیت، ملیّت، مالکیت، نابرابری و ... که پرسش‌های روز جامعه هستند، با نگاهی انتقادی و پرسش‌گرانه از دیدگاه قرآن و با حضور صاحب‌نظران بررسی خواهند شد.

یکی از بخش‌های این برنامه خوانش صحیفه امام خمینی(ره) به روایت یوسفعلی میرشکاک شاعر و منتقد ادبی است. در هجدهمین شب از این برنامه، میرشکاک بخشی از صفحه ۲۸۰  جلد بیست و یکم  صحیفه امام به تاریخ سوم اسفندماه سال ۱۳۶۷ را که به تبیین مقدسین روحانی‌نما اختصاص دارد را مرور می‌کند.

در ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ مقابله با گلوله تفنگ و مسلسل شاه نبود که اگر تنها این بود مقابله را آسان‌ می‌نمود. بلکه علاوه بر آن از داخل جبهه خودی گلوله حیله و مقدس‌مآبی و تحجر بود؛ گلوله زخم زبان و نفاق و دورویی بود که هزار بار بیشتر از باروت و سرب، جگر و جان را می‌سوخت و می‌درید. در آن زمان روزی نبود که حادثه‌ای نباشد، ایادی پنهان و آشکار امریکا و شاه به شایعات و تهمتها متوسل شدند حتی نسبت تارک‌الصلاة و کمونیست و عامل انگلیس به افرادی که هدایت مبارزه را به عهده داشتند می‌دادند. واقعاً روحانیت اصیل در تنهایی و اسارت خون می‌گریست که چگونه امریکا و نوکرش پهلوی می‌خواهند ریشه دیانت و اسلام را برکنند و عده‌ای روحانی مقدس‌نمای ناآگاه یا بازی خورده و عده‌ای وابسته که چهره‌شان بعد از پیروزی روشن گشت، مسیر این خیانت بزرگ را هموار می‌نمودند.

آن قدر که اسلام از این مقدسین روحانی نما ضربه خورده است، از هیچ قشر دیگر نخورده است و نمونه بارز آن مظلومیت و غربت امیر المومنین- علیه السلام- که در تاریخ روشن است. بگذارم و بگذرم و ذائقه‌ها را بیش از این تلخ نکنم. ولی طلاب جوان باید بدانند که پرونده تفکر این گروه همچنان باز است و شیوه مقدس مآبی و دین فروشی عوض شده است. شکست خوردگان دیروز، سیاست بازان امروز شده‌اند.

آنها که به خود اجازه ورود در امور سیاست را نمی‌دادند، پشتیبان کسانی شدند که تا براندازی نظام و کودتا جلو رفته بودند. غائله قم و تبریز با هماهنگی چپی‌ها و سلطنت طلبان و تجزیه طلبان کردستان تنها یک نمونه است که می‌توانیم ابراز کنیم که در آن حادثه ناکام شدند ولی دست برنداشتند و از کودتای نوژه سر در آوردند، باز خدا رسوایشان‌ ساخت. دسته‌ای دیگر از روحانی‌نماهایی که قبل از انقلاب دین را از سیاست جدا می‌دانستند و سر به آستانه دربار می‌ساییدند، یکمرتبه متدین شده و به روحانیون عزیز و شریفی که برای اسلام آن همه زجر و آوارگی و زندان و تبعید کشیدند تهمت وهابیت و بدتر از وهابیت زدند.

 انتهای پیام/۴۱۰۴/