مدار ذهنی ظریف در حیطه گفتمان انقلاب اسلامی قرار ندارد

گروه جهان خبرگزاری آنا، دولت غرب‌گرای تدبیر و امید تلاش کرده است در جامعه دوقطبی‌های کاذب ایجاد کند؛ دوقطبی خطرناکی که تأثیر زیادی بر سیاست خارجی کشورمان گذاشته و محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه را تحت‌فشار مجبور کرد در اظهاراتی خلاف منافع ملی، دیپلماسی را در برابر عملیات‌های میدانی رزمندگان محور مقاومت و در رأس آنها سردار شهید قاسم سلیمانی قرار دهد.  

به‌تازگی مصاحبه مفصلی از ظریف با عنوان تاریخ شفاهی دیپلماسی دولت به رسانه‌های معاند خارجی درز کرد که متأسفانه حاوی نکات و مطالب نادرست متعدد، متناقض، ضد امنیت ملی، هزینه‌ساز برای کشور، خلاف عزت و اقتدار ملی، همسو با دشمنان قسم‌خورده نظام و هماهنگ با نقشه‌های شوم شیطانی آن‌هاست. قطعاً طراحان و برنامه‌ریزان تهیه برنامه تاریخ شفاهی فتنه، نقشه بزرگ‌تری را در مقابله با نظام اسلامی تدارک دیده‌اند، اما تأسف برای ظریف است که قربانی و بازی‌خورده این جریان فاسد شد. او در بخش‌هایی از این به‌اصطلاح گفت‌وگو به اسوه اخلاص، ایثار، تقوا، جهاد و شهادت و مرد میدان نبرد، شهید سلیمانی ایراد می‌گیرد که چرا میدان را به نفع دیپلماسی ترک نکرد تا برجام به ثمر برسد!

در این زمینه با محمدحسن قدیری ابیانه، کارشناس امور بین‌الملل گفت‌وگو کرده‌ایم که در ادامه تقدیم می‌شود.

آنا: ظریف در فایل صوتی درزکرده تلاش کرد زحمات مقاومت میدانی و سرمایه طلایی سردار سلیمانی را در عرصه میدان، کم‌ارزش جلوه دهد و در مقابل، دیپلماسی و مذاکره را مقدم بر هر چیز بداند. تحلیل شما از این اظهارات چیست؟  

قدیری ابیانه: نتیجه مذاکرات مدنظر ظریف شبیه مذاکرات وین است که وسط مذاکرات، کشورهای اروپاییِ مدعی میانجی‌گری میان ایران و آمریکا بر تحریم‌های کشورمان افزودند، انفجار تأسیسات هسته‌ای نطنز انجام شد و شاهد بودیم هیچ‌یک از کشورهای اروپایی آن را محکوم نکردند.

مذاکرات بدون پشتوانه نظامی و اقتصادی و جنبه‌های دیگر نتیجه‌ای جز شکست ندارد و باید خدا را شاکر باشیم به‌دنبال این انفجار، سه انفجار رخ داده علیه رژیم صهیونیستی را شاهد بودیم. به‌طور کلی پشتوانه دیپلماسی، وضعیت میدانی است. معتقدم رابطه میان دیپلماسی و وضعیت کشور مانند سوزن چرخ خیاطی به چرخ خیاطی است. آلیاژ سوزن مهم است، ولی مهم‌تر این است که به کدام چرخ خیاطی وصل شود و چه طرحی را بدوزد. متأسفانه ظریف فکر می‌کند با سوزن اما بدون نیاز به توان چرخ خیاطی می‌تواند مذاکرات را پیش ببرد و فکر می‌کند که باید با سوزن به مذاکره و جنگ با شمشیرهای آغشته به زهر دشمن رفت.

آنا: در برابر مذاکرات وین که ادعا می‌شود مذاکرات خوب است، جبهه مقاومت مذاکرات واقعاً خوبی را در تاریخ ثبت کرد که ثمراتش همچنان پابرجاست. لطفاً درباره مذاکرات ناشی از مقاومت میدانی مواردی بیان کنید.  

قدیری ابیانه: در تاریخ پرافتخار انقلاب اسلامی از این موارد زیاد است. به‌عنوان نمونه، در مذاکراتی که به قطعنامه ۵۹۸ منجر شد، اگر پیروزی‌های میدانی مثل آزادی خرمشهر، گرفتن اسیر از عراقی‌ها، آزادی سرزمین‌های ما و شکست‌های مکرر صدام رخ نمی‌داد، هرگز سازمان ملل متحد و عراق به این قطعنامه تن نمی‌دادند.

در دوران ما نیز اگر مدافعان حرم در میدان سوریه و عراق با گروه‌های تروریستی داعش مبارزه نمی‌کردند و اگر تروریست‌ها این کشورها را اشغال می‌کردند؛ نفوذشان به داخل کشور قطعی بود و تلاش می‌کردند بدتر از آن بلاهایی را که سر مردم عراق و سوریه آوردند، سر مردم کشورمان بیاورند. آیا اگر پیروزی‌های میدانی و قدرت در ایران نبود، ۱+۵ حاضر می‌شدند در یک طرف میز بنشینند و ایران در سوی دیگر؟

این قدرت میدانی است که می‌تواند به دیپلماسی ما قدرت بدهد و زمینه را برای پیروزی‌های بعدی فراهم کند. البته این در حالی است که مذاکره‌کنندگان ما قدر پشتوانه را بدانند و با اتکای به نفس با دشمن مذاکره کنند؛ اگر جایی ضرورت داشته باشد که با دشمن مذاکره کنیم. نباید مرعوب دشمن باشیم و فکر کنیم باید دائم امتیاز دهیم چراکه این امتیاز دادن‌ها به دستاوردی برای ایران منجر نخواهد شد؛ همانگونه که برجام در دوره‌های باراک اوباما، دونالد ترامپ و جو بایدن هیچ دستاوردی برای ایران نداشت و نخواهد داشت.

آنا: ظریف ادعا کرد حضور سردار سلیمانی باعث می‌شد روند مذاکرات بر سر برجام با مشکل مواجه شود. حال که سردار سلیمانی را شهید کردند، آیا مذاکرات برجام پیشرفت داشته است؟

قدیری ابیانه: این اظهارات ظریف نشان می‌دهد که اصولاً با دیپلماسی و شرایط دیپلماتیک آشنا نیست. هر چند در آمریکا بزرگ شده است، ولی حتی کدام دیپلمات آمریکایی را سراغ دارید که قدرت میدانی نظامیان کشورش را موجب تضعیف سیاست‌های دیپلماتیک خود بداند؟ حتی آن‌ها اعلام می‌کنند آمریکا در مذاکرات جهانی خود دچار مشکل شده است، زیرا طرف‌های مقابل دیگر از واشنگتن نمی‌ترسند.  

ترس از آمریکا و قدرت میدانی آمریکاست که باعث می‌شود کاخ سفیدنفوذ کلام داشته باشد یا دیپلمات‌های ما خود را در مقابل آن‌ها ببازند. متأسفانه ذهنیت ظریف جهانی نیست. او سال‌ها در برج سازمان ملل متحد گرفتار مراوداتی بود که زیر سلطه آمریکا قرار داشت. چه چیز باعث شد که ظریف به قول خودش نتواند در دیپلماسی پیشرفت کند؟ آیا باید اجازه می‌دادیم داعش، سوریه و عراق را تصرف و مکان‌های مذهبی را منفجر کند؟ شیعه و سنی را بکشد و حکومتی بدتر از صدام در عراق حاکم شود که کشتن شیعیان، به اسارت گرفتن زنان و تجاوز به آن‌ها و فروششان در بازار برده فروشی را ضامن رفتن به بهشت می‌دانند؟ آیا اگر داعش در سوریه و عراق حاکم می‌شد و همان دشمنی‌ها را با ما انجام می‌دادند، ظریف برگ برنده‌ای در مذاکرات داشت و می‌توانست امتیازی از آن‌ها بگیرد؟

هر جا مذاکره به سود ما بود باید مذاکره کنیم و هر جا به زیان بود باید خودداری کنیم و الان مذاکره به سود ما نیست

این نشان می‌دهد که مدار ذهنی ظریف با مدار ذهنی انقلاب اسلامی و منافع ملی ما عجین نیست. وزیر امور خارجه ارزش قدرت ملی را در مذاکرات متوجه نمی‌شود و فکر می‌کند باید کاری کنیم که طرف خارجی از اقدامات ما خشنود باشد، درحالی‌که باید کاری کنیم منافع ملی ما حفظ شود.

آنا: ظریف اعتقاد دارد باید به هر ترتیب ممکن برجام را حفظ کرد و با غرب به توافق دست یافت، در حالی که این تفکر خسارت‌های محضی را متوجه کشور کرده است. نظرتان چیست؟  

قدیری ابیانه: ظریف نشان داده در مقاطع مختلف (که اسنادی از آن موجود است) منافع جناحی را به منافع ملی ارجحیت می‌دهد. به‌عنوان نمونه یکی از عبارت‌های این دیپلمات این بود که «هر توافقی بهتر از عدم توافق است». این عبارت در مذاکرات دیپلماتیک سم مهلک است. این در حالی است که جان کری، وزیر امور خارجه اسبق آمریکا گفته بود «توافق نکردن بهتر از توافق بد است». کدام‌یک از این عبارات دیپلماتیک است؟ وقتی گفته می‌شود آب خوردن ما هم به تعامل با آمریکا بستگی دارد و هر توافقی بهتر از توافق نکردن است، انتظار دارید دشمن عقب‌نشینی کند و از زیاده‌خواهی‌های خود دست بردارد؟

بیشتر بخوانید:

میدان را باخته بودیم، دیپلمات‌های ما در مذاکرات چه حرفی برای گفتن داشتند؟

ظریف: خودسانسوری را خیانت می‌دانم/ تقلیل بحث نظری دیپلماسی و میدان، کوتاه‌اندیشانه است

اینها می‌خواهند فضای دوگانگی میان مذاکره کردن یا مذاکره نکردن ایجاد کنند. سؤالی که مطرح می‌شود، این است شما که رفتید بر سر برجام مذاکره کردید، دستاوردتان چه بود؟ به شما هشدار داده شد رئیس‌جمهور بعدی بیاید به‌راحتی می‌تواند زیر همه آن چیزهایی بزند که نوشته‌ و امضا کرده‌اند و خلاف آن عمل کنند که کردند. فیلم صحبت‌های ظریف هست که گفت هیچ رئیس‌جمهور آمریکا نمی‌تواند زیر توافق برجام بزند!

آنا: آیا امضای جان کری، وزیر امور خارجه اسبق آمریکا توانست ضمانت اجرای برجام باشد که ظریف تلاش می‌کند تلاش‌های دیپلماسی مقاومت ایران را نادیده بگیرد؟  

قدیری ابیانه: هرگز. ظریف گفت امضای کری ضمانت است، درحالی‌که ضمانت واقعی، پیروزی‌های میدانی ماست نه امضای کری. همه جای دنیا دیپلماسی در خدمت اقتدار ملی و مکمل وضعیت میدانی است. ظریف می‌خواهد میدان در خدمت او و دیپلماسی شکست‌خورده اش باشد؛ یعنی اجازه بدهیم داعش حاکم شود، داعشی که آمریکا خودش آن را ایجاد کرده است.

آنا: درحالی‌که غربی‌ها می‌گویند فاصله زیادی تا توافق بر سر احیای برجام وجود دارد، ظریف و دستگاه دیپلماسی به‌دنبال توافق فوری هستند. آیا این مسیر همان مسیر توافق بد نیست؟

قدیری ابیانه: با توافق فاصله داریم و این اتفاق نخواهد افتاد. معتقدم در حال حاضر نفس مذاکرات وین به ضرر ماست، زیرا از منظر افکار عمومی، آمریکا مقصر عمل نشدن برجام است که یک‌جانبه خارج شد و موضوع روشن است. مذاکره برای زمانی است که وضعیت مشخص نباشد. آمریکایی‌ها به برجام عمل نکردند، از توافق خارج شدند، تحریم‌ها را افزایش دادند، حالا هم اگر می‌خواهند به برجام بازگردند باید تمام تحریم‌ها را لغو کنند. اینکه دیگر به مذاکره نیاز ندارد.

نفس مذاکره این فرصت را به آمریکا می‌دهد که ایران در اذهان عمومی مقصر عملی نشدن برجام جلوه دهند، تقصیرها را گردن کشورمان بیندازند و بگویند ایران حاضر نیست شرایطی را که به بازگشت به برجام منجر می‌شود، محقق کند. اگر آمریکا بخواهد تحریم‌ها را لغو کند، باید بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار حساب‌های ما را در خارج آزاد کند و این کار را نخواهد کرد. از هم‌اکنون مشخص است ما از این مذاکرات نفعی نمی‌بریم.

آنا: برخلاف دیپلماسی ظریف، سردار سلیمانی در میدان موفق عمل کرد و شاهد تشکیل ائتلاف‌های سه و چهارجانبه منطقه‌ای برای مقابله با تروریسم بودیم. چرا در حوزه دیپلماسی کشورهای دوست ایران همچون روسیه و چین به دولت و دستگاه دیپلماسی ما اعتماد ندارند؟  

قدیری ابیانه: اگر به جای ظریف، شهید سلیمانی مذاکرات دیپلماتیک را پیش می‌برد، قطعاً موفقیت‌های بزرگی نصیب ما می‌شد، زیرا او مظهر مقاومت ملت ایران است، قدرت میدانی را درک می‌کرد و می‌توانست از آن استفاده کند. کما اینکه در مذاکراتی که با ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه داشت توانست او را قانع کند وارد عرصه مقابله با تروریست‌ها در سوریه شود و از نیروهای زمینی در برابر حملات هوایی پشتیبانی کند.  

قطعاً ظریف چنین قدرتی نداشت که بتواند پوتین یا حتی مقام‌های سطح پایین‌تر را قانع کند، منتهی وزیر امور خارجه دوست دارد خود را عامل شکست‌هایش نداند و هر موفقیتی را به خودش نسبت دهد. حتی در مذاکراتی که به امضای سند راهبردی (۲۵ ساله) با چین منجر شد و پکن راضی شد در کشورمان ۴۵۰ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کند، ادعا کرد پیشنهاد او باعث توافق شده و حتی لاریجانی را او معرفی کرده بود که این دروغ محض است.

چین و روسیه نیز متوجه شدند که دولت و شخص ظریف و دستگاه دیپلماسی کشورمان، غرب‌زده‌ هستند و به همکاری با کشورهای شرقی اعتقادی ندارند؛ لذا رئیس‌جمهور چین از رهبر معظم انقلاب اسلامی خواست موضوع همکاری چین و ایران، فراتر از دولت و در سطح حاکمیتی انجام شود.  

روسیه نیز همین نگاه را دارد، لذا وقتی پوتین به ایران می‌آید، نخست به دیدار رهبر انقلاب می‌رود، زیرا می‌داند این دولت، دولتی نیست که بشود با آن کار کرد و به نتیجه دست یافت.

آنا: فایل صوتی ظریف یک رسوایی بزرگی و اقدامی ضد امنیتی است. به نظر چه تبعاتی برای کشور خواهد داشت؟  

قدیری ابیانه: در این فایل، وقتی ظریف ادعا می‌کند روسیه به‌دنبال ضربه زدن به ما و خراب کردن برجام است، در آینده چگونه می‌خواهد با سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه دیدار و با او مذاکره کند؟ این درحالی است که روسیه و چین در موضوع برجام، مخالف تحریم تسلیحاتی ایران بودند. هیئت مذاکره‌کننده ایرانی می‌توانست از این مخالفت استفاده کند، اما به تحریم پنج ساله تسلیحاتی تن داد و اکنون بعد از پنج سال تحریم، جشن گرفتند و مدعی هستند در برجام پیروز شدند و تحریم‌های تسلیحاتی لغو شده است، درحالی‌که همان زمان می‌توانست تحریم‌ها شکل نگیرد.  

ظریف یکی از ضعیف‌ترین وزیران امور خارجه تاریخ انقلاب اسلامی بوده است

چین و روسیه اگر مخالف تحریم تسلیحاتی بودند، به خاطر منافع ما نیست، بلکه به‌خاطر خودشان بود تا بتوانند سلاح‌هایشان را به ایران بفروشند و تعجب کرده بودند از اینکه ظریف به‌راحتی پذیرفت وارد تله دشمن شود! حالا آمریکا و اروپا به ما سلاح نمی‌دهند، ولی چین و روسیه حاضرند به‌خاطر منافعشان به ما سلاح بدهند، زیرا آمریکا ما را تحریم تسلیحاتی کرده و دیپلماسی ما نیز به این تحریم دامن زده است.

آنا: علت اینکه ظریف مانور اقتدار محور مقاومت در دیدار بشار اسد با رهبر انقلاب اسلامی را با بهانه‌جویی و استعفای بی‌مورد خود به حاشیه برد، چه بود؟ از سویی در اذهان عمومی، جلوس او مقابل امیر کویت در سازمان ملل متحد تداعی می‌شود و همه این موارد گمانه‌زنی‌ها را درباره نفوذ دشمن در دستگاه دیپلماسی کشور تقویت می‌کند.  

قدیری ابیانه: متأسفانه باید بگویم در وزارت امور خارجه نفوذ دشمن بسیار زیاد است. نه‌تنها کسانی در خدمت بیگانه قرار گرفته‌اند، بلکه از نظر ذهنیت در تصرف دشمن هستند. معتقدم یکی از کارهای مهم دولت انقلابی که ان‌شاالله در دوره بعدی روی کار خواهد آمد، باید انجام دهد، تصفیه وزارت امور خارجه از ذهن‌های مریض و مرعوب دشمن است؛ کسانی که مدار ذهنی‌شان در مدار آمریکا و غرب می‌چرخد.

البته این مختص وزارت امور خارجه نیست و در دولت روحانی، حتی در نهاد ریاست جمهوری و در جاهای دیگر نفوذ مشهود است. معتقدم حتی ذهن روحانی نیز در تصرف دشمن است و آن‌گونه می‌اندیشد که دشمن می‌خواهد. در ماجرای سفر پرغرور بشار اسد به تهران و دیدارش با رهبر انقلاب اگر دشمن متوجه می‌شد وی در راه ایران است، ممکن بود هواپیمایش را هدف قرار دهد و لازم بود موضوع محرمانه بماند، اما وقتی به ایران آمد، کوتاهی از جانب نهاد ریاست جمهوری بود که ظریف را به جلسه دعوت نکرد. البته می‌تواند این موضوع به‌خاطر رقابت‌های درون دولت با ظریف برای کسب کرسی وزارت امور خارجه بوده باشد.  

در ماجرای سفر پرغرور بشار اسد به تهران و دیدارش با رهبر انقلاب اگر دشمن متوجه می‌شد وی در راه ایران است، ممکن بود هواپیمایش را هدف قرار دهد و لازم بود موضوع محرمانه بماند

انقلاب اسلامی باید در سفر بشار اسد بهره بالایی می‌برد، ولی استعفای ظریف حربه‌ دشمن شد تا این سفر را تحت‌الشعاع قرار دهند. همین استعفا نشان می‌دهد ظریف لیاقت وزارت امور خارجه را ندارد و به وزیری بی‌عرضه شبیه است تا وزیری که بخواهد نشانه اقتدار ملت ایران باشد.

آنا: ظریف در مذاکرات وین نیز سابقه چندان درخشانی ندارد.  

قدیری ابیانه: وزیر امور خارجه و تیم مذاکره‌کننده در روند مذاکرات درحالی‌که غربی‌ها از پاسخ ایران به دشمنی‌های آمریکا، رژیم صهیونیستی و ضد انقلاب ناراحت هستند، خودکارپرانی می‌کند و آن را عملی قهرمانانه می‌داند! چرا موشک زدن به پایگاه‌های دشمن که نشان اقتدار جمهوری اسلامی است، اشکال دارد، ولی خودکار انداختن در مذاکرات نشانه اقتدار است؟ به هر حال متأسفانه باید بگویم که دولت روحانی در روابط ایران با سایر کشورها جز زیان برای کشورمان دستاوردی نداشت، چه سیاست‌های شخص روحانی چه سیاست‌های ظریف.  ما احتیاج به کسانی داریم که راهبرد بلد و دشمن‌شناس باشند. مرعوب دشمن نباشند و به قدرت ملت باور داشته باشند.

آنا: در آخر اگر سخن و پیامی دارید، مطرح کنید.  

قدیری ابیانه: هشدار می‌دهم که طبق روال هر دولت که مأموریت‌های سفیران و نمایندگان کشورمان در خارج از کشور سه ساله است، اکنون مأموریت یک‌سوم نمایندگان ایرانی چه سفیر چه غیرسفیر تمام شده است و جایگزین می‌شوند. در حال حاضر خیلی از مقام‌های دولت روحانی و اطرافیان ظریف که نگران هستند در دولت بعدی جایگاهی نداشته باشند، به‌دنبال دریافت مناصب ایران در خارج از کشور هستند تا در دولت بعد هم در مصادر امور باقی بمانند.

دولت می‌خواهد عناصر طرفدار خودش در وزارت امور خارجه را به‌عنوان مأموران در رده‌های مختلف به خارج از کشور اعزام کند که باید حتماً جلوی این اقدام گرفته شود. باید اجازه دهند دولت بعدی که سه ماه دیگر بر سر کار خواهد بود، تعیین کنند چه کسی را به‌عنوان سفیر  و مأمور بفرستند.

مجلس شورای اسلامی می‌تواند فشار بیاورد و وزیر امور خارجه را تهدید به استیضاح کنند. باید جلوی این اقدام به هر طریقی گرفته شود و برای این کار، باید مأموریت دیپلمات‌هایمان در خارج را سه ماه دیگر تمدید کنند تا دولت بعد نمایندگانش را انتخاب کند.  

اگر دولت بعد بخواهد دیپلمات‌های که اکنون اعزام می‌شوند برگرداند، برای کشورمان هزینه سیاسی و مالی دارد و دولت حق ندارد این هزینه را به دولت بعد تحمیل کند.

انتهای پیام/۴۰۳۳/