فیلم‌هایی که باید متوقف شوند اما نمی‌شوند/ کرونا می‌گیریم اما سکوت می‌کنیم!

به گزارش خبرنگار حوزه سینمایی گروه فرهنگ خبرگزاری آنا، روند فیلمسازی و تولید سریال در کشور طی ماه‌های اخیر و در میان شیوع کرونا ادامه یافته و به جز بزنگاه‌هایی مثلا در اوایل گسترش این ویروس در کشور، به شکل معمول و مداوم دنبال می‌شود. این وضعیت اما در پیک چهارم کرونا با حساسیت‌ها و متعاقبا اعتراضات و واکنش‌های جدی مواجه شده است.

البته سالن‌های سینمایی مدت‌هاست که در شرایطی نابسامان قرار دارد و به طور مکرر و البته درست به‌واسطه شرایط حاد کشور در دست تعطیلی است و به جز هفته‌هایی اندک، باید سینمای یک سال گذشته را رسما در انزوا دانست. این درحالی است که روند فیلمسازی برای پرده سینما همچنان جدی پی گرفته می‌شود ولی مشخص نیست این پروژه‌ها که هیچ تمایلی هم به اکران آنلاین ندارند، بالاخره قرار است کی و کجا به اکران برسند؟

مواجهه با یک سری شایعات یا واقعیات؟

مسئله جدی در این روزها حول حواشی ریز و درشتی است که از گوشه و کنار مبنی بر فیلمسازی‌ها در دوره پیک عجیب کرونا شنیده می‌شود و اخیرا نیز گمانه‌زنی‌ها و گزارشات رسانه‌ای از حاد بودن این ماجرا حکایت می‌کند.

این اتفاق درحالی رخ می‌دهد که سازمان سینمایی بالاخره در ۲۱ فروردین و البته پس از اوج شیوع کرونا در کشور، طی اعلامیه‌ای خواستار تعطیلی پروژه‌های فیلمسازی در شهرهای قرمز شد. در این اطلاعیه آمده؛ «در شهرهایی که از سوی ستاد ملی کرونا قرمز اعلام می‌شوند با توجه به ممنوعیت تجمع، تهیه‌کنندگان پروژه‌های سینمایی و نمایش خانگی، ملزم به توقف فیلمبرداری و رعایت کامل شرایط تولید در وضعیت قرمز کرونایی هستند.»

این نکته را نیز باید قید کرد که این دستورالعمل اجرایی صرفا متوجه تولیدات مجوز گرفته از سازمان سینمایی یعنی صرفا «فیلم» و «سریال‌های شبکه نمایش خانگی» است و نمی‌تواند سریال‌های تلویزیونی را دربرگیرد.

تهدیدی در کار است؟

حتی با در نظر گرفتن این دو دسته از پروژه‌ها و شلوغی عجیب بازار فیلمسازی و سریال‌سازی خانگی، به نظر نمی‌رسد که همه پروژه‌ها، «توقف» را در روند تولید و ضبط خود انجام داده باشند و این را نه رسما بلکه در اظهارات غیررسانه‌ای می‌توان گزارش کرد. عدم اعلام رسمی را نیز می‌توان به سکوت صاحبان فیلم‌ها و خصوصا بنابر خبرها حتی به تهدید عوامل و شاید عدم پرداخت دستمزد و غیره مربوط دانست.

گرچه متوقف نشدن این پروژه‌ها عمدتا متوجه تولیدات بخش خصوصی و پلتفرم‌هاست که هرروز توقف، را عامل ضرردهی میلیونی عنوان می‌کنند. سرانجام به‌جای توقف، مدعی برقراری دستورالعمل‌های بهداشتی یا تست‌های کرونا و جز آن می‌شوند؛ این ماجرا در تناقض با ابتلای جمعی از هنرمندان است؛ چهره‌هایی که اخیرا در گفتگوهای خبری تأکید داشته‌اند که اتفاقا در حین ضبط این فیلم و سریال‌ها به کرونا مبتلا شده‌اند!

روزهای گذشته و شاید پس از فشارها برخی فیلم‌ها ازجمله «شهرک» علی حضرتی، «نگهبان» رضا میرکریمی، «تفریق» مانی حقیقی، «کوزوو» میثم هاشمی‌طبا و یا سریال‌های «هیولا» مهران مدیری و «میدان سرخ» ابراهیم ابراهیمیان مجبور به توقف فیلمبرداری شده‌اند اما همچنان از دیگر پروژه‌های متعدد درحال تولید خبری شنیده نمی‌شود.

یک سری حرف بی‌ضمانت اجرا

ضعف جدی ماجرای فیلمسازی در دوران شیوع کرونا به دستورالعمل‌های بالادستی بدون ضمانت‌اجرا و نیز انفعال سازمان سینمایی برمی‌گردد که گویا هیچ نظارتی بر روند تولیدات ندارد و اقدام آنان در این حوزه صرفا به اطلاعیه‌های حداقلی برمی‌گردد. البته خانه سینما به عنوان نهاد مدعی نظارتی و بالادستی بر سینمای ایران، رویه مشابهی در پیش گرفته؛ درحالی‌که این نهاد در روزهای آغازین شیوع کرونا در کشور دست به ابتکار جالبی زد و رسما نام فیلم‌ها و فیلمسازان خاطی را رسانه‌ای و بازخواست می‌کرد.

تشکیل کارگروه کرونا در خانه سینما، سازمان سینمایی و غیره منجر به اتفاقات خاصی نشد تا آنجاکه خروجی آن منتهی به همین ماجرای غیرشفاف و مبهم تولیدات سینمایی و سریالی در شرایط کرونا شده است. بنابراین پیگیری رویه فیلمسازی در وضعیت اوج کرونایی که گویا در روزهای بعد نیز ادامه خواهد یافت، مشخص نیست آیا با ضمانتی در اجرا مواجه خواهد شد یا خیر؟

گفتنی است هم‌اکنون چندین سریال تلویزیونی هم در دست ضبط در مناطق مختلف کشور هستند که در قیاس با محصولات سینمایی و شبکه خانگی، آنان برای پر کردن آنتن سیما ضرورت بیشتری خواهند داشت؛ این نیز الزامات بیشتر بهداشتی و ضدکرونایی را می‌طلبد که به نوعی اقدامی بر لبه تیغ است.

انتهای پیام /۴۱۴۳/پ