سرنوشت ورزشکارانی که ترک وطن کردند/ آرزوهای دست نیافتنی با طعم شکست و ناکامی

به گزارش خبرنگار گروه ورزشی خبرگزاری آنا، در کنار پدیده مهاجرت که در چند سال گذشته رشد روزافزونی داشته است، پدیده پناهنده شدن ورزشکاران که به دلایل مختلفی ترک وطن می‌کنند در یکی دو سال گذشته شدت بیشتری گرفت و متاسفانه ورزشکاران همچون سعید ملایی، کیمیا علیزاده، علیرضا فیروزجا و... در این سال‌های اخیر ترک دیار کردند. پناهنده شدن ورزشکاران مقوله پیچیده‌ای است، برخی از ورزشکاران با موفقیت اندک راهی کشور دیگری می‌شوند به خیال اینکه بتوانند اسم و رسمی پیدا کنند اما در آن کشور هم به آرزوهای محال و دست نیافتنی خود نمی‌رسند. برخی دیگر هم با وجود موفقیت‌های بی‌شمار در کشور خود اما باز هم تصمیم به پناهنده شدن می‌گیرند تا به قول خودشان بیشتر از همیشه موفق شوند و به کاخ آرزوهای خود دست پیدا کنند اما دریغ که با حضور در کشور دیگر همان موفقیت‌ها را هم نمی‌توانند تکرار کنند و پس از ترک وطن نه تنها در مسیر موفقیت قرار نمی‌گیرند بلکه روز به روز افت می‌کنند و در نهایت با یک تصمیم اشتباه عمر ورزشی خود را تباه می‌کنند.

معمولا ورزشکاران به خاطر امکانات و توجه بیشتری راهی کشور دیگری می‌شوند تا آینده‌ای درخشان برای خود رقم بزنند، روزی که سعید ملایی در بوق و کرنا کرد که «می‌خواهم از ایران بروم تا به مدال المپیک برسم» خیلی‌ها پیش‌بینی روزهایی را کرده بودند که سرابی بیش نیست. این ورزشکاران با نمایش مصنوعی رسانه‌های بیگانه و پر و بال دادن آنها هوایی شدند و ترک دیار کردند تا به قول خودشان موفقیت‌هایشان گوش فلک را کر کند اما کدام موفقیت؟! در این مدت غیر از شکست و ناکامی کدام خبر مثبتی از علیزاده و ملایی به گوش رسیده است؟! هیچ یک از آن‌ها نتوانستند موفقیت‌های خود را در خارج از کشور ادامه بدهند و غیر از شکست و ناکامی چیز دیگری نصیبشان نشد.

سعید ملایی

سعید ملایی در آبان ماه سال ۹۸ پس از پایان رقابت‌های قهرمانی جودوی جهان ۲۰۱۹ در ژاپن از بازگشت به ایران خودداری کرد و راهی آلمان شد و رسما در آن کشور پناهنده شد. او که با هدایت فدراسیون جهانی جودو چنین سناریویی را اجرا کرده بود پس از مدتی هم تابعیت مغولستان را پذیرفت و برای آن کشور مبارزه کرد. ملایی پس از پناهنده شدن در مسابقات مسترز چین به میدان رفت که در همان مبارزه نخست خود مقابل حریف ایتالیایی تن به شکست داد و از دور مسابقات کنار رفت. او در تازه‌ترین مسابقه‌ای که به میدان رفته، مسابقات قهرمانی آسیا ۲۰۲۱ بود که مقابل حریف قرقیزستانی نه چندان قدرتمند خود شکست خورد و از صعود به فینال بازماند. ملایی سال گذشته هم در مسابقات مسترز دوحه باز هم مقابل حریف نه چندان مطرح اتریشی خود تن به شکست داد و از دور رقابت‌ها کنار رفت.

کیمیا علیزاده

کیمیا علیزاده را باید زن تاریخ‌ساز ایران در المپیک ریو بنامیم، او تنها بانوی ایرانی است که در المپیک ۲۰۱۶ ریو موفق به نشان برنز شد و شاید اگر این روزها در ایران بود برای حضور در المپیک توکیو و تکرار تاریخ‌سازی‌اش سخت تلاش می‌کرد، اما کیمیا راه دیگری برای خود انتخاب کرد و این روزها در اروپا به سر می‌برد. او ابتدا به آلمان رفت و پس از آن شایعه شد که قرار است برای هلندی‌ها مبارزه کند، البته که طبق قانون فدراسیون جهانی تکواندو، یک ورزشکار در شرایطی می‌تواند برای کشور جدید خود مبارزه کند که سه سال از مبارزه‌اش برای کشور خودش گذشته باشد و این در حالی بود که کیمیا علیزاده در مسابقات جام جهانی ۹۸ در بخش تیمی برای ایران مبارزه کرد.

به هر حال با توجه به حمایت فدراسیون جهانی تکواندو از ورزشکاران پناهنده، کیمیا علیزاده با درخواست پناهندگی به دولت آلمان و تایید آن می‌تواند زیر پرچم پناهندگان در مسابقات شرکت کند. او  چند روز پیش در قالب تیم پناهندگان فدراسیون جهانی در مسابقات قهرمانی اروپا حاضر شد اما برابر حریف کرواسی با نتیجه ۱۰ بر صفر شکست سنگینی را متحمل شد و از دور رقابت‌ها کنار رفت.

ورزشکاران پناهنده که از آن‌ها خبری نیست

در بین ورزشکارانی که در این چند سال اخیر به قصد آینده‌ای بهتر ترک دیار کردند، از برخی از آن‌ها خبری نیست و حتی نمی‌دانیم آنها در کشور دیگری ورزش حرفه‌ای را پیگیری می‌کنند یا خیر. پوریا جلالی‌پور یکی از همین نفرات است، ورزشکار پارالمپیکی کشورمان برای کسب سهمیه پارالمپیک راهی هلند شد اما دیگر به ایران بازنگشت.در آن مسابقه جلالی‌پور موفق به کسب مدال طلا در کامپوند تیمی مردان شده بود اما پس از پایان مسابقات به همراه کاروان ایران بازنگشت تا شائبه پناهندگی‌اش به گوش برسد. در نهایت این ورزشکار اعلام کرد در کانادا حضور دارد و منتظر است تا بحث حضورش در آمریکا قطعی شود، اما از آن زمان به بعد او در هیچ مسابقه و هیچ رویدادی شرکت نکرده و خبری هم از او نیست.

 محمد رشنونژاد هم یکی دیگر از ورزشکاران است که ترک وطن کرد و درخواست پناهندگی داد، او در جودو خیلی زود چهره شد و توانست در مسابقات آسیا در نخستین حضور به نشان نقره برسد اما مشکلات مالی سبب شد او مدال‌هایش را به حراج بگذارد و در سال 96 پس از اینکه با تیم ملی راهی هلند شده بود در حین مسابقات به قصد خرید هتل را ترک کرد و دیگر بازنگشت. رشنونژاد خیلی زود درخواست پناهندگی داد اما تقریباً یک سال طول کشید تا در یکی از تیم‌های باشگاهی تمرینات خود را آغاز کند، او چند بار در تمرینات تیم ملی هلند شرکت کرد و در اولین تورنمنت در مسابقات اپن بلژیک موفق به کسب مدال برنز شد. او پس از حضور در هلند ادعا کرد که قصد دارد برای حضور در المپیک توکیو آماده شود اما او هم مانند سایر ورزشکاران ادعایش فعلاً عملی نشده و هیچ خبری هم از او نیست.

در این لیست نام ورزشکاران زیادی را می‌توان اضافه کرد که در سال‌های گذشته ترک دیار کردند به این هدف که بتوانند رویاهای دست نیافته خود را در کشوری غیر از ایران محقق کنند، اما نه تنها به این هدف دست پیدا نکردند بلکه پس از پناهنده شدن، موفقیت‌های گذشته خود را تکرار نکردند و حتی در ورزش حرفه‌ای هم دیگر فعالیت خود را ادامه ندادند و هیچ خبری از آن‌ها نیست. نفراتی مثل الش مرادی در رشته شطرنج، پوریا پورابراهیم و محمود زاویه در رشته غریق نجات، شروین پاکدل و سعید فضل‌اولی در رشته قایقرانی، از ورزشکارانی هستند که راهی کشور دیگری شدند و موفقیت آن‌چنانی هم پس از رفتنشان از ایران به‌دست نیاورند.

همچنین  ورزشکارانی مثل حسین ابراهیمی عضو سابق تیم ملی شمشیر بازی که به فرانسه پناهنده شد. مینا علیزاده عضو سابق تیم ملی قایقرانی نیز پس از حضور در مسابقات آلمان، در این کشور ماند و به ایران بازنگشت. پیام مرادی کاراته کای سابق کشورمان که برای حضور در یک تورنمنت به فرانسه رفته بود، به ایران بازنگشت و تصمیم گرفت در فرانسه بماند که در این سال‌ها نامی از هیچ یک از این نفرات در ورزش حرفه‌ای به میان نیامده است.

انتهای پیام/4057/