گرانی دست کیست؟

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا،  مهمترین بحران امروز بین اقلام چیست؟ مرغ. برای مرغ چه اتفاقی افتاده است؟ سه سال پیش در روزهای آغازین بهار معاون اول رئیس جمهور جلوی دوربین صداوسیما از توزیع دلار ۴۲۰۰ تومانی خبر داد. هدف اصلی چه بود؟ تنظیم بازار کالاهای اساسی. چند ماه بعد که قیمت دلار گران شد دولت همچنان اصرار کرد که دلار ۴۲۰۰ تومانی توزیع خواهد کرد. تا همین امروز هم دلار ۴۲۰۰ تومانی توزیع می‌کند.

اما قیمت دلار در بازار چقدر است؟ حداقل ۲۵ هزار تومان. یعنی حداقل ۲۰ هزار تومان در هر ارز دولت رانت می‌دهد تا آن هدف تنظیم بازار محقق شود. اما این‌ها چه ارتباطی به مرغ دارند؟ آن دلارهای ۴۲۰۰ تومانی قرار بود برای خوراک همین مرغ‌ها خرج شود. با این کار دولت می‌خواست قیمت مرغ را تنظیم کند اما نتیجه چه شد؟

محاسبات نشان می‌دهد از ابتدای آن سال تا همین امروز حداقل ۵۰۰ هزار میلیارد تومان دولت یارانه ارزی داده تا بازار اقلام اساسی مثل مرغ تنظیم شود. حاصل آن چه شده است؟

محمد باقر نوبخت، رئیس سازمان بودجه یعنی متولی اصلی این توزیع یارانه در تلویزیون گفته است: بخشی از این حمایت به مردم نرسیده است. رئیس کل بانک مرکزی و وزیر صمت نیز به دلیل همین مساله موافق این توزیع یارانه نیستند اما همچنان امسال قرار است با مصوبه دولت و مجلس در بودجه سال ۱۴۰۰ این دلارهای ارزان توزیع شوند. اما این به هدف نرسیدن یارانه مدنظر دولت در کجا خود را نشان داده است؟ آمارهای وزارت صمت از قیمت اقلام اساسی.

طبق آخرین آمار این وزارتخانه خوراک مرغ و دام بیش از ۴ برابر یک ساله افزایش قیمت داشته است. بیشترین افزایش قیمت طی یک سالی که وزارت صمت گزارش داده. خوراک که گران برسد، تولید که برای مرغداری به صرفه نباشد، معلوم است که تولید کم می‌شود. تولید که کم شود، واردات هم ممنوع باقی بماند، معلوم است که نیت خیرخواهی به نتیجه نمی‌رسد.

ماجرای خیرخواهی برای بازارها به مرغ ختم نمی‌شود. اقلام زیادی هستند. از میوه گرفته تا شکر و گوشت و اقلام دیگر. اوایل زمستان سال گذشته دولت از ذخیره‌سازی سیب و پرتقال برای عرضه در بازار شب عید خبر داد. ثبت تورم ۱۶۲ درصد برای پرتقال یک رکورد تکرارنشدنی بود. تورم نقطه به نقطه بهمن ماه این میوه زمانی به این رقم رسیده که به دستور دولت برای تنظیم بازار دیگر پرتقالی در این بازار نمانده بود. این اتفاق با شدت کمتر برای سیب هم رخ داد.

یک هفته از نوروز که آغاز شد اخبار جدید رسید. دپوی سیب در سردخانه‌های دماوند که این میوه‌های تنظیم بازاری به بازار داده نشده است. چند روز بعد، رئیس جهادکشاورزی استان اردبیل هم در نامه‌ای به نهادهای اقتصادی اعلام کرد که میزان انبوهی سیب‌زمینی و سیب درختی مرغوب در انبارها و سردخانه‌های این استان برای مصرف در صنایع تبدیلی و صادرات وجود دارد. در واقع میوه‌ها دپو شدند، ناشی از این دپو در اواخر سال گران شدند و بعد در هنگام استفاده اصلا بازار مناسب نبود. حاصل آن شد که میوه‌های ذخیره شده تنها در انبار ماندند. حداقل چرا صادر نشدند؟ علت این هم بخشنامه هفته پایانی اسفند ماه بود که ستاد تنظیم بازار صادرات سیب را ممنوع اعلام کرد.

«شکر اصلا پیدا نمیشه …..گران ارزان هم نداره اصلا نیست …..الان یک ماهه در به در دنبالشیم پیدا نمیکنیم…..» این تنها یک کامنت منتشر شده مردم است. در آستانه ماه رمضان چرا شکر نیست؟ چند روز پیش دولت خبر داد که قرار است شکر تنظیم بازار را با کیلویی ۸۷۰۰ تومان یعنی ۱۳۰۰ تومان ارزان‌تر از بازار بفروشد. دولت از کجا شکر آورده است که می‌خواهد ارزان بفروشد؟ آیا ارتباطی با کمیابی شکر و گران شدن آن در مقطع فعلی ندارد؟ از این دست سوالات در اقتصاد ایران بسیار است. دولت خیرخواه هرجا که بخواهد نقش دیگری به جز آن نقش خود ایفا کند، حاصلش همان می‌شود که هنوز ایرانی‌ها بعد از ۲۱ سال آن.

منبع: تجارت نیوز

انتهای پیام/۴۱۲۹/