مغز انسان به استفاده از جمع به جای تفریق تمایل ناخودآگاه دارد

به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا، مسائل مختلف راه‌حل‌های گوناگون دارد. تحقیقات جدید نشان داده است بیشتر مردم برای پایدارسازی لِگوهایی مانند آنچه در تصویر فوق می‌بینید، به جای کم کردن قطعات، به اضافه کردن لِگو تمایل دارند. این تمایل به افزودن لِگو باعث می‌شود افراد راه‌حل‌های ساده‌تر را از دست بدهند.

یک پل ساخته‌شده از لگو را تجسم کنید. سه قطعه از یک طرف آن را نگه می‌دارد و طرف دیگر دو قطعه است. اگر قرار باشد این پل را تثبیت کنید چگونه این کار را انجام می‌دهید؟

طی یک مطالعه جدید در نیچر مشخص شده است اکثر افراد یک قطعه اضافه می‌کنند تا سه قطعه هر طرف را نگه دارد. اما چرا یک قطعه را بر نمی‌داریم تا در عوض هر طرف دو پایه داشته باشد؟ این مطالعه مشخص کرده است وادار کردن افراد به تفریق و کسرکردن(چه در لگو و چه به عنوان مثال در یک مقاله) به یادآوری و پاداش نیاز دارد.

تمایل پیش‌فرض به اضافه کردن محدود به لگو، پخت‌وپز و نوشتن مقاله نیست. بنجامین کانورس(Benjamin Converse)، دانشمند علوم رفتاری، از دانشگاه ویرجینیا در شارلوتسویل می‌گوید «اضافی فکر کردن» نیز می‌تواند افراط‌وتفریط‌های امروزی مانند خانه‌های نامنظم، قوانین دست‌وپاگیر و حتی شلوغی و درهم‌وبرهمی سیاره‌مان را توجیه کند. کانورس می‌گوید: «ما یک رده کامل از راه‌حل‌های ساده موجود را از دست داده‌ایم.»

او و همکارانش برای اولین بار هنگامی که از ۱۵۸۵ شرکت کننده در یک تحقیق خواستند به هشت مسئله که با افزودن یا حذف برخی چیزها حل می‌شد پاسخ دهند، این رفتار را مشاهده کردند. به عنوان مثال، در یکی از مسئله‌ها، به ایجاد تقارن الگو به سایه زدن یا پاک کردن مربع‌ها بر روی یک شبکه نیاز بود. در مورد دیگر، افراد می‌توانستند برای داشتن تجربه‌ای بهینه، مواردی را در برنامه سفر خود اضافه یا کم کنند. در میان همه آزمایشات، اکثریت قریب به اتفاق شرکت‌کنندگان جمع را به جای تفریق انتخاب کردند. به عنوان مثال، از ۹۴ شرکت کننده‌ای که مسئله شبکه مربعی را حل کردند به طور کل ۷۳ مربع اضافه شد، ۱۸ مربع کسر شد و سه نفر دیگر تعداد اولیه مربع‌ها را مجدداً اصلاح کردند.

محققان این فرضیه را مطرح کرده‌اند که اکثر شرکت‌کنندگان به طور پیش‌فرض اضافه کردن را امتحان می‌کنند زیرا حتی تفریق به فکرشان خطور هم نمی‌کند. این مسئله دانشمندان را وا داشته است تا تحقیقات در رابطه با پیش‌فرض‌های ذهنی را بیش از پیش در دستور کار خود قرار دهند.

انتهای پیام/۴۱۶۰