بر طریقت امیرالمومنین (ع) استقامت کنید

گروه اجتماعی خبرگزاری آنا؛ 10 دفعه این شعر را خوانده‌ام. باید بکوبید و درست بکوبید. درست کوبیدن این است که قدرت عملی داشته باشید:
بکوب حلقه در را که عاقبت ز سرای
سری برآید و دستی ز عافیت بکشد

گفت هی دعا کردم که پروردگارا، من که شرایط دعا دارم، ولی مرا شفا نمی‌دهی. گفت چند روزی گذشت، دیدم از در آمد. گفت اگر می‌خواهی، همین الان شفایت بدهم که هیچ دغدغه‌ای نداشته باشی. اگر بنا باشد در عالم آخرت بهره‌ای داشته باشی،‌باید در دنیا قدری به ابتلا بیفتی، عزیز من!

«إذا أحب الله عبداً ابتلاه فإن صبر اجتباه فإن رضى اصطفاه»، گفت می‌توانم با این حالت مزاج، وظیفه‌های زندگی‌ام را اداره کنم؟ گفت بله.
تحمل همین مقدار لازم است که در آخرت بهره‌ای داشته باشی. والا همین الان شفایت می‌دهم که هیچ عارضه‌ای نداشته باشی.

باید بکوبی؛ «من قرع باباً و لجّ ولج»، اگر در کوفتن در اصرار کنید. گفت:
بر در می¬کده رندان قلندر باشند
که ستانند و دهند افسر شاهنشاهی

از رفقا، کسی در میان شما هست که افسر شاهنشاهی به سرش زده باشند. اما چقدر زحمت کشیده است عزیز من!

بیشتر بخوانید؛

باید در دنیا به ابتلا بیفتی عزیز من!

راه امیرالمومنین(ع)

فرمود بر طریقت علی بن ابی طالب - علیه‌السلام - و اهل بیت استقامت کنید و در امر و نهی آنها قبول عملی داشته باشید. آن وقت ایمان را بر قلب شما سرازیر می‌کنند. زحمت می‌خواهد عزیز من!
«حسبک ان تقول احب علیاً و اتولی و لا تکون مع ذلک فعالاً». آیا کافی است که بگویید من علی - علیه‌السلام - و اهل بیت را دوست دارم، ولی فعالیت نکنید؟

اگر بگویید «رسول الله خیر نبی» و سیره او را متابعت نکنید؟ باید انسجام داشته باشید، متحد باشید؛ «کالکلمة واحدة». اگر قدری از تردد و شفقت است. آن روز که پیامبران درباره خود می‌گویند، خاتم انبیا(ص) می‌گوید امت من چه شدند؟
چنین پیامبری است.

فاصله نگیرید

گفت شیعه ما چهار چشم دارد. آنها که ما را فقط دوست دارند، با یک چشم دنیا و با یک چشم آخرت را می‌بینند. ولی شیعه ما «اولوا اربعة اعین»، چهار چشم دارد. با یک چشم دنیا و با سه چشم، آخرت را می‌بینند. می‌توانید اینها را مقایسه کنید.

گفت شیعه ما آخرت را با سه چشم معاینه می‌کند. بعد نورانیت نصیب او می‌شود و حیاتش با زندگی و خوشی ادامه پیدا می‌کند.

باید بوستان معرفت را همیشه تر و تازه نگه داری عزیز من! قلبتان را زنده نگه دارید و فاصله نگیرید. «لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا كُنَّا فِى أَصْحَابِ ٱلسَّعِيرِ»، از شما می‌پرسند آیا پیامبران بزرگ نیامدند؟
به شما خبر ندادند پسِ پرده چه خبر است؟
شما را از این روز بر حذر نداشتند؟
می‌گویند چرا، اما اگر تعقل می‌کردیم، «مَا كُنَّا فِى أَصْحَابِ ٱلسَّعِيرِ».
حالا عزیزم،
تا که زود است، بزن بر دامن صاحب¬دلی دست
که تا از قید نفست وارهاند
تو را تا منزل جانان رساند
اگر پوینده راه خدایی
نباشد جز محمد(ص) رهنمایی

تنظیم: ایمان جابری

انتهای پیام/4076/