در گفتوگو با آنا بررسی شد؛
آنا گزارش می‌دهد؛
چگونه چاقی خطر عوارض جدی ناشی از ابتلا به کرونا را افزایش می‌دهد؟
در یک مطالعه جدید مشخص شده که چاقی یکی از سه عامل خطرناک در بروز جدی‌ترین علائم کروناست و افراد چاق به‌طور شدیدتری درگیر این ویروس می‌شوند.
به گزارش خبرنگار حوزه علم، فناوری و دانش‌بنيان گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، بیماری کووید-19 تاکنون نشان داده که بیدی نیست که به این بادها بلرزد. برای آنهایی که در ابتدا این بیماری را دروغین می‌نامیدند و آن دسته از افرادی که بیماری را انحصاراً مخصوص فصول سرد سال می‌دانستند، اکنون محرز شده است که کرونا تا زمانی نامعلوم با ماست. اگر نمی‌خواهیم هر روز با ریسک از دست دادن عزیزانمان مواجه باشیم، لازم است که به کشفیات تازه در رابطه با این بیماری توجه کافی کنیم. در یک مطالعه جدید مشخص شده که چاقی یکی از سه عامل خطرناک در بروز جدی‌ترین علائم کرونا است. در این مطالعه این مسئله که کووید-19 عواقبی جدی‌تری در میان افراد چاق دارد اثبات می‌شود.
به‌طور خلاصه، مسئله ازاین‌قرار است که سلول‌های چربی گیرنده ویروس کرونا هستند و ازاین‌رو به‌عنوان مخزن ویروس عمل می‌کنند. این باعث می‌شود افرادی که دارای اضافه‌وزن و چاقی باشند، چند روز بیشتر از افراد لاغر هم‌سن‌وسال خود، ابتلایشان به ویروس ادامه پیدا کند و درگیر آن باشند. علاوه بر این، در این تحقیق مشخص شده است که چاقی به‌احتمال‌زیاد التهاب ناشی از عفونت کرونا را تشدید می‌کند.
چرا باید از این بابت نگران باشیم؟
سال گذشته مدیرکل دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت اعلام کرد حدود ۶۰ درصد جمعیت بالای ۱۸ سال کشور دچار اضافه‌وزن و چاقی هستند. رقمی تکان‌دهنده و شگفت‌آور که بیش از اینکه ناشی از پرخوری مرفهان بی‌درد باشد، اشاره به تغذیه ناصحیح مردم دارد. متأسفانه این آمار همچنین بدین معنی است که 60 درصد جمعیت کشور در خطر عوارض جدی‌تر کرونا در صورت ابتلا هستند. اهمیت این ارقام وقتی بیشتر می‌شود که بدانیم در کشوری مثل ایالات‌متحده آمریکا، تنها 42 درصد افراد چاق هستند و 32.5 درصد اضافه‌وزن دارند.
ضمناً چاقی فقط به بزرگ‌سالان محدود نمی‌شود. در میان کودکان ایرانی زیر پنج سال و نوجوانان و دانش‌آموزان هم روند رو به افزایش چاقی وجود دارد؛ به‌طوری‌که بر اساس مطالعات وزارت بهداشت حدود ۲۲ درصد دانش‌آموزان بین 7 تا ۱۸ سال دچار اضافه‌وزن هستند و حدود ۲۰ درصدشان هم مبتلابه چاقی شکمی هستند. این رقم در ایالات‌متحده پایین‌تر است (13.9 درصد کودکان 2 تا 5 ساله، 18.4 درصد کودکان 6-11 ساله و 20.6 افراد 12-19 ساله). بااین‌وجود به دلیل جمعیت بالای این کشور، این درصد پایین شامل 13.7 میلیون کودک و نوجوان آمریکایی می‌شود.
تحقیقات جدید چه چیزی را نشان می‌دهد؟
اپیدمی چاقی ایران خود به‌طور مستقل موضوعی نگران‌کننده است و همراهی آن با همه‌گیری کرونا یک فاجعه مضاعف به شمار می‌آید. مهم‌ترین عامل چاقی در میان ایرانیان، الگوی نامناسب غذایی، مصرف بیش‌ازاندازه قند، نمک و چربی، غذاهای چرب و سرخ‌کردنی، فست‌فود، نوشابه گازدار و نوشیدنی‌های قندی است و میزان چاقی در زنان ایرانی دو برابر مردان است.
جالب است بدانید آمریکای لاتین که دارای بالاترین میزان مرگ‌ومیر کووید-19 در جهان است، به همان اندازه درگیر چاقی و دیابت است. در مکزیک و شیلی، بیش از 75 درصد از جمعیت زنان دارای اضافه‌وزن هستند. اگرچه تحقیقات دراین‌باره نسبتاً محدود بوده است، اما مطالعاتی وجود دارد که نشان می‌دهد چاقی، همراه با تغذیه نامناسب، با شمار قابل‌توجهی از مرگ‌ومیر و بیماری‌های شدید ارتباط دارد.
ایمنی گله‌ای؛ رؤیایی غیرممکن
وقتی با کسانی صحبت می‌کنیم که به ایمنی گله‌ای فکر می‌کنند و معتقدند باید اجازه داد ویروس سیر طبیعی خود را طی کند، متوجه می‌شویم آنها عملاً فقط جوانان را مدنظر قرار داده‌اند و (آگاهانه یا ناآگاهانه) با تمرکز بر گروه‌های موسوم به «کم‌خطر»، میلیون‌ها نفری را که فقط به دلیل وزنشان (حتی از میان جوانان) در گروه پرخطر قرار دارند، نادیده می‌گیرند. بنابراین عدم توجه کافی به همه‌گیری و اتخاذ پنهان مصونیت گله‌ای، به دلایل همچون چاقی در میان جوانان، حتی همان گروه جوانان را نیز کاملاً مصون نمی‌دارد.
البته این نوع ایمنی از جنبه‌های دیگری نیز غیرقابل اتکا و حتی ناقص است. داده‌ها نشان می‌دهد که ابتلا به این بیماری، در عمل، ایمنی طولانی‌مدت ایجاد نمی‌کند. پس وقتی افرادی به ویروس مبتلا شدند این بدان معنی نیست که تا ابد نسبت به آن مصون خواهند ماند. آنها می‌توانند دوباره به ویروس مبتلا شوند بنابراین در حقیقت ایمنی گله‌ای مسئله‌ای خیال‌پردازانه است. در نظرِ پشتیبانان ایمنی گله‌ای، اکثر مردم در برابر بیماری ویروسی واکنش جدی نشان نمی‌دهند اما باید دانست گروه اصطلاحاً کم‌خطر در حقیقت در جایی مانند آمریکا نیز تنها حدود یک‌سوم از کل جمعیت را شامل می‌شوند.
استفاده از ماسک، فاصله‌گذاری اجتماعی، اجتناب از حضور در بین جمع، عدم ورود به سالن‌های غذاخوری، همه و همه در کنترل بیماری مؤثر هستند. جای تعجب نیست که شاهد طغیان روزافزون بیماری در بین مردم و مراجعه هزاران بیمار به بیمارستان‌های سراسر کشور و نرخ بالا و سریع مرگ‌ومیر هستیم، تلفاتی که در صورت عدم رعایت پروتکل‌ها بی‌تردید در طول زمستان افزایش خواهد داشت، مگر اینکه سریع‌تر رفتارهای اجتماعی و غذایی خود را تغییر دهیم.
انتهای پیام/4112/پ
انتهای پیام/
در دانشگاه آزاد شهرکرد انجام شد؛
