بررسی مشکلات حوزه صنعت انرژی در ایران/ آیا توافق‌نامه ایران و چین می‌تواند مشکلات را حل کند؟

به گزارش خبرنگار حوزه پایش گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، نشست علمی مجازی مروری بر فرصت‌ها و چالش‌های حقوقی و سیاسی روابط ایران و چین از منظر امنیت انرژی توسط دبیرخانه برنامه علمی پدافند غیرعامل به میزبانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال به‌صورت آنلاین و حضوری با حضور چند نفر از متخصصان سازمان پدافند غیرعامل برگزار شد.

در این نشست مهدی پیری، استادیار گروه حقوق نفت و گاز دانشگاه تهران و مجتبی اصغریان، استادیار گروه حقوق نفت و گاز دانشگاه خوارزمی با مروری بر ظرفیت‌های حقوقی و قانونی همکاری‌های ایران و چین در حوزه انرژی، فرصت‌ها و چالش‌های حقوقی را طرح و به الگوی رایج قراردادهای نفتی و گازی و راهکار مناسب و متناسب در این چارچوب همکاری پرداختند.

هم‌چنین در ادامه این نشست، سکینه ببری گنبد، استادیار گروه روابط بین‌الملل و مدیر امور بین‌الملل واحد تهران شمال نیز سخنران دیگری است که روابط سیاسی این دو کشور را از منظر امنیت انرژی و اقتصاد سیاسی بین‌الملل طرح کرد.

در بخشی از این نشست مجتبی اصغریان، عضو هیئت‌علمی گروه حقوق نفت و گاز دانشگاه خوارزمی در خصوص امنیت انرژی گفت: بر اساس قانون وظایف و اختیارات وزارت نفت تدوین رویه‌ها و دستورالعمل‌های اجرایی جهت پدافند غیرعامل در صنعت نفت آمده است. این جمله مبنای قانونی خوبی است که در موضوعات انرژی به بحث پدافند غیرعامل توجه داشته باشیم.

 وی ادامه داد: باید اقداماتی را که منجر به کاهش آسیب‌پذیری در حوزه‌های مختلف شود، در اولویت قرارداد. به‌طور مثال می‌توان در حوزه نفت و گاز می‌توان اقداماتی در راستای امنیت انرژی انجام دهیم. همانند ایجاد دسترسی به منابع انرژی ارزان، در دسترس و متنوع، عدم انتقال تکنولوژی برای پروژه‌های مختلف به‌ویژه پروژه‌های آل. ان. جی و انرژی‌های تجدید پذیر.

عضو هیئت‌علمی دانشگاه خوارزمی اظهار کرد: اگر امنیت انرژی نباشد، ازجمله تهدیدات در زمینه صنعت نفت و گاز، عدم همکاری شرکت‌های بزرگ چینی در توسعه میادین نفت و گاز، همکاری شرکت‌های کوچک چینی در توسعه میادین نفت و گاز، عدم امکان بازگشت سرمایه شرکت‌های نفتی خارجی دشواری در اجاره نفت‌کش و کشتی جهت صادرات محصول (مشکل جاری با چین)، عدم امکان فروش نفت حاصل از توسعه و تولید از میادین، مشکل در بیمه نفت‌کش‌ها، خریداران محدود (عمدتاً چینی) و عدم بازگشت ارز حاصل از صادرات برای کشور ایجاد می‌شود.

اصغریان تأکید کرد: همچنین در صورت نبود امنیت غذایی، شرکت‌های کوچک مشکل انتقال سرمایه ایران را دارد و شرکت‌های حمل ایرانی امکان حمل ندارند و شرکت‌های حمل خارجی از بیمه ایرانی استفاده نمی‌کنند.

وی افزود: با توجه به مشکلات مذکور نقایص توافق‌نامه ایران و چین شامل وابستگی به چین (از حیث مغایرت با امنیت ملی، واردات محصولی، مالی، شرکت‌های چینی و همچنین چین نباید تنها بازیگر اقتصادی در ایران باشد)، عدم استفاده از ظرفیت ایرانی برای سرمایه‌گذاری در چین، شرکت‌های چینی، فاقد برنامه اجرایی الزام‌آور (کلیات در BIT ایران و چین)، نحوه همکاری مشترک برای انجام پروژه در کشور ثالث، عدم پیش‌بینی برنامه‌ای برای میادین مشترک ایران، مخاطرات مربوط به دریافت یوان از چین در قبال صادرات به آن کشور، مشکل خام فروشی به چین و عدم لزوم مشارکت چین در پروژه‌های ذخیره‌سازی نفت و گاز می‌شود.

عضو هیئت‌علمی دانشگاه خوارزمی در پایان تصریح کرد: امنیت ملی در تمام این حوزه‌ها به‌جز امنیت انرژی دغدغه باشد. ممکن است در نسخه‌های آتی توافق‌نامه ایرادات مطرح‌شده برطرف شود. موارد نظرات کارشناسی است که ممکن است قابل نقد باشد.

انتهای پیام/4084/پ