شهادت یک کاریکاتوریست به خاطر «هولوکاست»/ مجلس یازدهم پیگیر انفعال وزارت‌خارجه در پرونده بهنام بهرامی باشد

به گزارش خبرنگار حوزه هنرهای تجسمی گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، دو روز پیش بود که یاسر قدسی از فعالان رسانه‌ای کشور با انتشار پستی در صفحه اینستاگرام خود، پرده از رازی بزرگ در خصوص قتل یکی از کاریکاتوریست‌های ایرانی برداشت و ماجرایی تاسف بر انگیز از عدم آزادی بیان در بین ملل غربی را مطرح کرد.

ماجرا مربوط به بهنام بهرامی بود، کاریکاتوریست رسانه‌های ایرانی که حدود ده سال پیش تصویری کاریکاتوری در مورد هولوکاست را آفریده بود، تا خاری باشد در چشمان صهیونیست‌ها.

نکته جالب توجه در مورد این کاریکاتور این است که به گواه صحبت‌های قدسی، خود بهنام بهرامی پس از کشیدن این تصویر پیش‌بینی‌هایی در مورد گره خوردن سرنوشت خود با این کاریکاتور داشته است. آنجا که به خواهرش گفته بود، این [کاریکاتور] نقطه آغاز و پایان من است . انگار فقط برای این کاریکاتور متولد شده بودم.

پروپاگاندای عظیم صهیونیست‌ها حول محور موهوم و خیالی هولوکاست اما گریبان بهرامی را رها نکرد. او سالیانی در نشریات و مطبوعات مختلف ایرانی مثل ابرار مشغول هنرنمایی بود و چند سال پیش برای ادامه تحصیل به ژنو رفت و دانشجویی شد در کشور سوئیس.

آزار و اذیت و بازداشت تنها به خاطر یک کاریکاتور!

رنجش و به تعبیری سوزش صهیونیست‌ها از یک کاریکاتور ساده تا آنجا پیش رفت که منافقین ردش را زدند و یکی از نمایشگاه‌هایش را با شعارهای تند «مرگ بر بسیجی» بهم ریختند.

دست آخر و پس از بارها آزار و اذیت، آزادی بیان به سبک آمریکایی و صهیونیستی آزادی کاریکاتوریست ایرانی را تاب نیاورد و پلیس سوئیس اقدام به بازداشت این هنرمند ایرانی کرد. طنز تلخ دنیای غرب همین است که کشیدن یک کاریکاتور در سال‌های قبل می‌تواند علتی باشد برای بازداشت یک هنرمند!

یک شب پس از بازداشت به وی اعلام کردند که حق ماندن در سوئیس را ندارد و باید از این کشور خارج شود. گرچه بهرامی این پیشنهاد که نه این حرف زور را پذیرفت، اما سرنوشت او  در سوئیس طور دیگری رقم خورد.

از اداره پلیس سوئیس که بیرون آمد، لپ تاپ و مدارکش را به غارت بردند. این اتفاق سرآغازی شد بر آزار و اذیت‌های بعد از آن و تمام رخدادهای مشکوکی که بهنام در اطراف خود حس می‌کرد. تا اینکه ماجرا خیلی فراتر رفت.

عزم بهرامی برای بازگشت به وطن که هیچ‌گاه محقق نشد

بهنام بهرامی که در تماس با خانواده‌اش از عزم بازگشت به وطن گفته بود، به یکباره از دسترس خارج شد. در روزگار قطعی اینترنت در ایران، تلفن همراه او هم خاموش شد تا اینکه چندی بعد همان پلیس ظالم سوئیس که به خاطر یک کاریکاتور او را بازداشت کرده بود، جسد بی جان او را بدون هیچ توضیحی در مورد علت مرگش، در اختیار کنسول‌گری ایران قرار دهد.

تا اینجای ماجرا گرچه دردناک اما شاید خیلی جدید نبود. رژیم کودک کشی که برای بقای ننگین خود دست به هر جنایتی می‌زند با همکاری پادوهای سوئیسی خود، یک هنرمند را تنها به جرم یک کاریکاتور به شهادت رسانده بود. اما در این ماجرا آنچه مایه شگفتی و البته تاسف است عملکرد کنسوگری ایران در سوئیس است.

در حالی که پس از انتشار خبر شهادت بهنام بهرامی خانواده وی منتظر تحویل گرفتن پیکر جوان شهیدشان و تحقیقات پزشکی قانونی درباره یافتن علت مرگ او بودند، نمایندگان کنسول گری ایران در سوئیس پیکر این هنرمند را در همان سوئیس به خاک سپردند!

سوالاتی بی‌پاسخ درباره شهادت بهنام بهرامی

ابهامات این مرگ و این شهادت کم نیست که باید در روزهای آینده پاسخی برای آن یافت، اینکه چرا خبر شهادت مظلومانه این هنرمند کشور در رسانه‌ها درز نکرده است؟ اینکه چرا کنسول‌گری ایران در سوئیس هیچ واکنش در خور توجهی به مرگ مشکوک یک شهروند ایرانی در خاک آن کشور نداشته است؟ اینکه چرا کنسول‌گری جسد را به ایران نفرستاده تا با انجام آزمایشات پزشکی قانونی علت مرگ بهرامی مشخص شود؟ و سوال دیگر اینکه آیا بین حفاظت سوئیس از منافع آمریکا در ایران و مماشات ناراحت کننده زیر مجموعه وزارت‌خارجه ایران در سوئیس ارتباطی وجود دارد؟

شاید نخستین سوال نمایندگان دوره یازدهم مجلس شورای اسلامی از ظریف، بتواند حول همین انفعال بچرخد تا بلکه پاسخی برای این مرگ مشکوک یافت شود.

انتهای پیام/4139/