هوش مصنوعی به خواندن افکار انسان و تبدیل آنها به متن کمک می‌کند

به گزارش خبرنگار حوزه علم، فناوری و دانش بنیان گروه دانشگاه خبرگزاری آنا،دورانی را تصور کنید که بتوانید افکار شخص را از طریق تله پاتی بخوانید و از برنامه‌های خوب یا بد آن‌ها پرده بردارید، یا فنی که افکار یک شخص ساکت (کسی که حرف نمی‌زند و یا اختلال گفتاری دارد) یا حیوانات خانگی شمارا بخواند و به شما در برقراری ارتباط بهتر کمک کند.

بله، تیمی در دانشگاه کالیفرنیا، این آزمایش را انجام دادند و ما را یک‌قدم به این رؤیا نزدیک‌تر کردند. جوزف ماکین، یک از اعضای تیم تحقیق گفت: ما هنوز به نتیجه نهایی نیستیم، اما فکر می‌کنیم این می‌تواند پایه و اساس پروتز گفتار باشد. این دانشگاه هوش مصنوعی را توسعه داد تا رمزگشایی حداکثر 250 کلمه به‌طور آنی را از مجموعه 30 تا 50 جمله انجام دهد.

این دانشگاه چهار زن را با سابقه صرع که در مغز خود الکترود (برای نظارت بر تشنج‌های صرع) داشتند، برای بررسی به خدمت گرفتند. سپس از این شرکت‌کنندگان خواسته شد که از روی 50 جمله چند بار با صدای بلند بخوانند و محققان عصب آن‌ها را با استفاده از الکترودها ردیابی کنند. برای نمونه از آن‌ها خواسته شد جملاتی همچون «تینا ترنر خواننده موسیقی پاپ است»، «بخشی از کیک توسط سگ خورده شد»، «آن سارقان 30 جواهر را دزدیدند»، «نردبان برای نجات گربه و مرد استفاده شد» را بخوانند. بزرگ‌ترین گروه جملات شامل 250 کلمه منحصربه‌فرد بود.

سپس هر زن جملات را حداقل دو بار تکرار کرد، و محققان از تکرار نهایی برای آزمایش سیستم استفاده کردند. سپس داده‌ها به یک الگوریتم یادگیری ماشین فرستاده شد که آن‌ها را به یک رشته اعداد تبدیل کرد. این کار لازم بود زیرا این اعداد بیانگر کلمات خاص هستند و به الگوریتم‌های آینده کمک می‌کنند تا ترتیب کلماتی را که در جملات صحیح دستوری رخ می‌دهند، درک کنند.

برای اطمینان از اعداد مربوط به جنبه‌های گفتار، سیستم صداهای پیش‌بینی‌شده از تکه‌های کوچک داده‌های فعالیت مغز را با صدای واقعی ضبط‌شده مقایسه می‌کند. این کار برای اطمینان از ایجاد یک مدل مناسب و نقشه‌برداری از مغز انجام شده است، بنابراین امکان تقلید نزدیک‌تر از عملکرد مغز انسان وجود دارد.

سپس این رشته اعداد به بخش دوم سیستم داده شدند که آن را به کلمات متوالی تبدیل کرد. بعد، یک شبکه عصبی آن‌ها را به‌صورت جملات رمزگشایی کرد. جملات اولیه ساخته‌شده توسط سیستم شباهت کمتر و درعین‌حال خنده‌دار با جملات واقعی داشت. به‌عنوان‌مثال، جمله‌ی "این نوازندگان با شگفتی هماهنگ می‌شوند" تحت عنوان "اسفناج یک خواننده مشهور بود" رمزگشایی‌شده بود.

بااین‌حال وقتی سیستم خروجی را با جملات واقعی که خوانده‌شده مقایسه کرد، با درک اینکه کدام اعداد مربوط به کلمات هستند و کدام کلمات به‌احتمال‌زیاد دنباله یکدیگر هستند، بهبود یافته است. درنتیجه، این سیستم در مقایسه با نسخه‌های قبلی میانگین 3٪ خطای کلمه را داشته است.

این تیم همچنین معتقد است كه معرفی بیش‌ازحد بسیاری از كلمات می‌تواند باعث اختلال در سیستم شود زیرا تعداد جملات احتمالی را افزایش می‌دهد و از این طریق دقت كلی را كاهش می‌دهد.

اگرچه ما دوست داریم که سیستم رمزگشا بتواند آموزش ببیند و بتواند قواعد زبان را استخراج کند، اما هنوز مانده تا آن نشان دهد چه مقدار داده لازم است تا از زبان‌های کوچکمان به شکل عمومی‌تر زبان انگلیسی گسترش یابد.

با وجود انتظار برای روزی که این رابط‌های ماشین مغزی قابل‌اعتماد شده و به جریان بیوفتند، باید این شاهکار باورنکردنی حاصل از تلاش این تیم را تحسین کرد. چراکه پس از حاصل شدن نتیجه مطلوب و نهایی، می‌توان از این سیستم برای درک بیماران فلج، افرادی که اختلال کلامی دارند و بسیاری موارد دیگر استفاده کرد.

انتهای پیام/4112/