دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
07 دی 1398 - 12:03

سندرم حاد کرونری را بشناسید +علائم و راهکار‌های درمانی

سندرم حاد کرونری بیماری کاملا متفاوت با حمله قلبی است که با ادامه کاهش جریان خون مرگ سلول‌های عضلانی قلب رخ می‌دهد.
کد خبر : 449265
1.jpg

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، سندرم حاد کرونری (ACS) یکی از زیرشاخه‌های بیماری‌های قلبی محسوب می‌شود که علائم آن با عدم خون رسانی کافی به قلب خودنمایی می‌کند و راه‌های درمانی متفاوتی دارد که خبرگزاری آنا در ادامه به آن می‌پردازد.



سندرم حاد کرونری چیست؟


حمله قلبی که به انفارکتوس حاد قلبی (AMI) نیز معروف است، بدلیل انسداد در شریان‌های قلب رخ می‌دهد که در این حالت خون به طور کامل به بخشی از قلب نمی‌رسد و در صورتی که بیمار به صورت اورژانسی مداوا نشود، این انسداد می‌تواند سبب آسیب یا تخریب بافت‌های قلب شده و حتی منجر به مرگ بیمار شود.



سندرم حاد کرونری (ACS) شامل یک گروه از علائم و نشانه‌هایی است که با عدم خون رسانی کافی به قلب آشکار می‌گردد و متفاوت از حمله قلبی است و با ادامه کاهش جریان خون مرگ سلول‌های عضلانی قلب رخ می‌دهد.


انسداد مداوم که سبب بروز حمله قلبی می‌شود، معمولا توسط یک لخته خون در یکی از شریان‌های خون رسان قلب (عروق کرونر)، ایجاد می‌شود. این لخته‌ها اغلب در شریان‌هایی که دیواره‌های تنگ شده و ضخیم دارند بیشتر است. ضخیم شدن ناشی از ایجاد تدریجی پلاک در یک پروسه به نام آترواسکلروز است.


انسداد حاد جریان خون، ناشی از ایجاد لخته در شریان کرونر، در صورتیکه بیش از یک ساعت به طول بیانجامد، که این امر می‌تواند سبب مرگ سلول‌های عضلانی قلب (انفارکت) شود و منجر به آسیب زدن به ناحیه آسیب دیده قلب گردد.


عوامل بروز حمله قلبی



  • فشار خون بالا

  • کلسترول خون بالا

  • دیابت

  • داشتن اضافه وزن یا چاقی

  • فعالیت بدنی کم یا کم تحرکی

  • سیگار کشیدن

  • سن (میزان خطر با افزایش سن رابطه مستقیم دارد)

  • سابقه خانوادگی حمله اولیه قلب

  • مصرف غیر مجاز مواد مخدر

  • فشار

  • پره اکلامپسی

  • شرایط خود ایمنی، مانند لوپوس یا آرتریت روماتوئید


علائم و نشانه‌های حمله قلبی


در هر دو مورد چه حمله قلبی و یا سندرم حاد کرونر (ACS)، فرد ممکن است ناگهان شروع درد را تجربه کند، که اغلب به فک، بازو‌ها یا شانه منتهی می‌شود که معمولا با استراحت بهبود پیدا نمی‌کند، در افراد مبتلا به درد قفسه سینه به علت خون رسانی نامناسب از طریق شریان‌های تنگ شده (آنژین ناپایدار)، این علائم ممکن است شدیدتر یا طولانی‌تر از زمانی باشد که فرد درد قفسه سینه را در اثر تحریک اعصاب قلب تجربه کرده است (آنژین پایدار)، باشد.


البته باید به این نکته توجه داشته باشید که همه افراد مبتلا درد قفسه سینه را تجربه نمی‌کند و زنان بیشتر از مردان علائم و نشانه‌هایی دارند که معمول نیستند.


نشانه‌ها و علائم ممکن است شامل موارد زیر باشند:



  • درد قفسه سینه، ناراحتی و / یا فشار که شایع‌ترین علامت است

  • ضربان قلب سریع، تنفس بریده بریده

  • تهوع و استفراغ یا درد معده

  • تعریق

  • تنگی نفس ناگهانی

  • تنفس دشوار

  • احساس سرماخوردگی

  • تغییر فشار خون

  • خستگی

  • درد در مکان‌های دیگر مانند پشت، یک یا هر دو دست، فک و گردن



در برخی موارد برخی از این علائم ممکن است بدون درد قفسه سینه (به ویژه در افراد مسن و مبتلا به دیابت) رخ دهد.


روش‌های خود مراقبتی در مقابل سندرم حاد کرونری


مهمترین گامی که می‌توان برای پیشگیری از حمله قلبی، ایجاد تغییراتی در سبک زندگی که منجر به سلامت قلب شده و خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را کاهش می‌دهد، است. این تغییرات عبارتند از:



  • سیگار نکشید.

  • رژیم غذایی سالم که شامل میوه‌ها و سبزیجات، غلات کامل، و مقدار متوسط از لبنیات کم چرب و گوشت بدون چربی است را رعایت کنید.

  • ورزش کنید. ورزش منظم و فعالیت جسمی برای شروع یک روال سالم و امن مفید است.

  • کلسترول خود را بررسی کنید. از مصرف چربی زیاد، گوشت حاوی کلسترول و فراورده‌های لبنی پرچرب اجتناب کنید.

  • فشار خون خود را کنترل کنید.

  • وزنتان را متعادل نگه دارید. اضافه وزن می‌تواند به کلسترول بالا، فشار خون بالا، دیابت، بیماری‌های قلبی و دیگر بیماری‌ها کمک کند.

  • استرس خود را مدیریت کنید. برای کاهش خطر ابتلا به حمله قلبی، استرستان را کم کنید.


روش‌های تشخیص سندرم حاد کرونری


اگر علائم و نشانه‌های مرتبط با سندرم حاد کرونر وجود داشته باشد پزشک چند آزمایش اورژانسی را توصیه می‌کند. این آزمایشات عبارتند از:



  • نوار قلب (ECG):


این تست، فعالیت الکتریکی قلب را از طریق الکترود‌های متصل به پوست اندازه گیری می‌کند.


تکان‌های غیر طبیعی و یا نامنظم می‌تواند عملکرد ضعیف قلبی را به علت فقدان اکسیژن در قلب نشان دهد.


الگو‌های خاص در سیگنال‌های الکتریکی ممکن است محل‌های عمومی انسداد را نشان دهد و این آزمون ممکن است چندین بار تکرار شود.



  • آزمایش خون:


اگر مرگ سلولی در آسیب به بافت قلب ایجاد شده باشد، آنزیم‌های خاصی در خون وجود دارد. نتیجه مثبت وجود این آنزیم‌ها در خون نشان می‌دهد حمله قلبی رخ داده است.


اطلاعات به دست آمده از این دو تست و علائم و نشانه‌های بیمار اساس اولیه تشخیص سندرم حاد کرونری هستند.


این اطلاعات نشان می‌دهد که آیا بیماری منجر به حمله قلبی یا آنژین ناپایدار شده است یا خیر؟


سایر آزمایشاتی که برای تشخیص کامل تر، رد کردن دیگر علل علائم، و یا ترکیب مداخلات تشخیصی و درمانی استفاده می‌شوند عبارتند از:



  • آنژیوگرام کرونری:


در این روش با استفاده از تصویربرداری اشعه ایکس، رگ‌های خونی قلب مشاهده می‌شود. یک لوله دراز کوچک (کاتتر) از طریق یک سرخرگ که معمولا در کشاله ران است، به شریان‌ها قلب فرستاده می‌شود.


سپس یک رنگ مایع، که توسط اشعه XX قابل شناسایی است، از طریق این لوله به شریان‌ها تزریق می‌شود و در همان لحظه تصاویر متعددی به کمک اشعه ایکس از قلب گرفته شده تا انسداد یا تنگی عروق مشخص شود. کاتتر گاهی نیز برای درمان استفاده می‌شود.



  • اکوکاردیوگرافی:


در اکوکاردیوگرافی از امواج صوتی، که توسط یک ابزار گرز مانند هدایت می‌شود، برای تولید یک تصویر زنده از قلب استفاده می‌شود. اکوکاردیوگرافی می‌تواند به تعیین درستی پمپاژ قلب کمک کند.



  • اسکن پرفیوژن میوکارد (MPI):


این آزمایش نشان می‌دهد که خون در عضله قلب به خوبی جریان دارد یا خیر. در اسکن پرفیوژن میوکارد، مقدار بی خطر و کمی ماده رادیواکتیو به داخل خون تزریق می‌شود، سپس یک دوربین تخصصی تشیخص خون، حرکت خون را در قلب آشکار کرده و می‌تواند در زمان کاهش جریان خون در عضله قلب آن را تشخیص دهد.




  • توموگرافی کامپیوتری:


سی تی آنژیوگرافی با استفاده از یک فن آوری تخصصی اشعه ایکس می‌تواند تصاویر متعدد مقطعی و دو بعدی از قلب تولید کند. این تصاویر در تشخیص تنگی یا انسداد شریان‌های کرونر کاربرد دارند.



  • تست ورزش:


در این تست عملکرد قلب زمانی که بدن در حال ورزش است (زمانی که قلب به کار سخت‌تر نیاز دارد)، ارزیابی می‌شود و در برخی موارد، به جای ورزش کردن به بیمار دارویی تزریق می‌شود که موجب افزایش ضربان قلب می‌شود.


این آزمون تنها زمانی انجام می‌شود که هیچ نشانه‌ای از سندرم حاد کرونری و یا بیماری‌های قلبی کشنده دیگر وجود نداشته باشد.


در طول تست ورزش، عملکرد قلب توسط یک نوار قلب، اکوکاردیوگرافی یا اسکن پرفیوژن میوکارد ارزیابی می‌شود.


نحوه درمان سندرم حاد کرونری


اهداف درمان فوری این بیماری، رفع درد و ناراحتی، بهبود جریان خون، و بازگرداندن عملکرد قلب به سرعت و به بهترین شکل ممکن می‌باشد. اهداف درمان طولانی مدت نیز بهبود کلی عملکرد قلب، مدیریت عوامل خطر و کاهش خطر ابتلا به حمله قلبی است. ترکیبی از دارو‌ها و اعمال جراحی ممکن است برای رسیدن به این اهداف استفاده شود.


برای درمان سندرم حاد کرونری چه داروهایی باید مصرف شود؟


بسته به تشخیص، دارو‌های زیر برای موقعیت‌های اورژانسی یا مدیریت مستمر و در برخی موارد هر دو، مورد استفاده قرار می‌گیرد:



  • دارو‌های ترومبولیتیک یا خوردکننده لخته برای حل کردن لخته خون که عروق را مسدود کرده است مفید است. نیتروگلیسیرین منجر به بهبود گردش خون و باز شدن عروق خونی به طور موقت می‌شود.

  • دارو‌های ضد پلاکتی، از ایجاد لخته خون جلوگیری می‌کند. برخی از این دارو‌ها عبارتند از:



  1. آسپرین

  2. کلوپیدوگرل

  3. prasvgrl



  • مسدود کننده‌های بتا به شل شدن عضله قلب، کاهش ضربان قلب، کاهش تقاضا قلب و درنتیجه کاهش فشار خون منجر می‌شود. برخی از این دارو‌ها عبارتند از:



  1. متوپرولول

  2. اسکودا



  • مهارکننده‌های آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین موجب گسترش عروق خونی و بهبود جریان خون شده و اجازه می‌دهد قلب راحت‌تر و کارآمدتر کار کند. برخی از این دارو‌ها نیز عبارتند از:



  1. lyzynwpryl

  2. Bnazpryl



  • مسدود کننده‌های گیرنده آنژیوتانسین (ARB ها)، که به کنترل فشار خون کمک می‌کند و برخی از آن‌ها عبارتند از:



  1. ایربسارتان

  2. لوزارتان



  • استاتین‌ها کاهش میزان کلسترول در گردش خون شده و ممکن است رسوب پلاک را ثات کرده و احتمال پاره شدن آن را کم کند.


استاتین‌ها مهم عبارتند از:



  1. آتورواستاتین

  2. سیمواستاتین


جراحی و دیگر روش‌های درمان سندرم حاد کرونری


اگر دارو‌ها برای بازگرداندن جریان خون به ماهیچه قلب به اندازه کافی موثر نباشد، پزشک ممکن است یکی از این روش‌ها را توصیه کند:



  • آنژیوپلاستی و استنت گذاری:


در این روش، پزشک به کمک یک لوله دراز کوچک (کاتتر) خود را به قسمت مسدود یا تنگ عروق می‌رساند. یک فنر و یک بادکنک در نوک کاتتر قرار دارد. بعد از رسیدن کاتر به این ناحیه ابتدا بادکنک (بالون) باد شده و سپس فنر نیز در آن ناحیه قرار می‌گیرد.


باد شدن بادکنک کمک می‌کند که رسوب چربی به دیواره عروق فشرده شود و استنت (فنر) نیز این فشرده سازی را تثبیت می‌کند و اجازه نمی‌دهد که شریان مجدد بسته شود.



  • عمل جراحی بای پس عروق کرونر:


با استفاده از این روش جراح یک رگ خونی، از بخش دیگری از بدن جدا کرده و برای ایجاد یک مسیر جدید برای عبور و دور زدن محل انسداد، به عروق کرونر مسدود پیوند زده می‌شود.


انتهای پیام/


انتهای پیام/

ارسال نظر
هلدینگ شایسته