انگار کسی نویسنده و داستان نویس را تحویل نمیگیرد/ حمایت نکردن از کتب برگزیده به نویسنده دغدغه‌مند ضربه می‌زند

گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا؛ کتاب یار مهربانی است که در تمام ایام سال مهجور مانده و مظلوم واقع می‌شود، خیلی به آن پرداخته نمی‌شود. تولیدکنندگانش غالباً به شهرت نمی‌رسند تا بتوانند برعکس هم‌رده‌هایشان در سینما و تلویزیون به‌سادگی در خیابان قدم بزنند. اینک هفته کتاب بهانه خوبی را فراهم کرده است تا به واکاوی مشکلات و مظلومیت کتاب در کشورمان بپردازیم و ببینیم چه شده که این ثروت ارزشمند این قدر مغفول مانده است. با ما در پرونده «کتاب مظلوم» همراه باشید.

محمدعلی گودینی، رمان‌نویس و صاحب جوایز ادبی کشور که آثار قابل تاملی درحوزه ادبیات داستانی دارد، در گفتگو با خبرنگار کتاب گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، با تأکید بر اینکه ادبیات داستانی امروز ما نیازمند قصه های ایرانی است، بیان کرد: من همیشه تلاش کرده‌ام داستانهایی با حال و هوای ایرانی بومی خلق کنم؛ اثری که مخاطب ایرانی بتواند خودش را درگیر قصه آن کند.

وی اضافه کرد: باید جوری نوشت که هم مخاطب مجذوب قصه شود و هم به او مساله داد. من اگر همچنان در فضای کارگری می‌نویسم و در داستان‌هایم از کارگر و مشکلاتش حرف می‌زنم، چون قائلم که کتاب باید هدف داشته باشد.

کار ایرانی بنویسیم تا خارجی ها بخوانند

گودینی اشاره داشت: کار من به نوعی نوشتن داستان های سرزمینی و بومی خودمان است. امروز داستان نویس ما باید دست روی قصه های بادغدغه ایرانی بگذارد وگرنه از عشق و عاشقی گفتن را که تا بخواهید خارجی‌ها نوشته اند و می نویسند. آنهایی که در کشور ما در این باره قلم می زنند، یعنی بهتر از نویسندگان خارجی می خواهند بنویسند؟

نویسنده رمان «تالار پذیرایی پایتخت» گفت: ما باید دست روی قصه‌هایی ایرانی بگذاریم و درباره سرزمین خودمان دست به خلق رمان و داستان بزنیم تا با ترجمه خوب، آن را در اختیار کتابخوان خارجی بگذاریم.

وی با اشاره به اینکه باید قصه نویسی در حوزه های خاص را جدی گرفت، گفت: امروز شاید تنها برخی در حوزه ادبیات کارگری، داستان‌ بنویسند. من هم براساس تجربه و تعهدی که دارم از این قصه‌ها می‌نویسم؛ نه مثل برخی دیگر که دنبال تقلید کردن از خارجی‌ها هستند.

کاش لااقل از کتاب خوب حمایت کنند تا به چاپ متعدد برسد

نویسنده «زنی با کفش‌های مردانه» اعتقاد داشت: امروز جدا از مضمون پردازی، باید مشکلات حوزه کتاب را جانی بخشید از توزیع کتاب گرفته تا همین حمایت‌هایی که می توان از نویسنده داشت. هرچند گویا عملا نباید روی حق تالیف حسابی جدی باز کرد اما کاش لااقل از کتاب خوب حمایت کنند تا به چاپ متعدد برسد.

گودینی ادامه داد: بطور مثال مگر این همه ادعای حمایت از نام حلیج فارس نداریم؛ پس چرا از همین کتاب خودم یعنی «موجها و کوسههای خلیج فارس» که اتفاق برگزیده جایزه ادبی هم بوده، هیچ حمایتی نشد؟ اینجور مواقع بیشتر شاهد ادعا هستیم ولی حمایتی از نشر نمی شود.

در خرید و جایزه دادنها از کتب برگزیده کوتاهی می‌شود

وی با بیان اینکه جشنوارهها باید دست به حمایت از نویسندگان برگزیده بزنند، گفت: همین عدم حمایتها قطعا به نویسندهای که با دغدغه است و سعی دارد قصه باکیفیتی بنویسد، ضربه میزند. لااقل این همه نهادی که ادعای حمایت از فرهنگ دارند، با خرید کتابهای برتر، حمایتشان را نشان دهند.

این داستان نویس در عین حال گفت: امروز نه تنها در بازار نشر شاهد توزیع قابل قبول نیستیم، بلکه در همین خرید و جایزه دادنها از کتب برگزیده نیز کوتاهی می شود. انگار کلا کسی نویسنده و داستان نویس را تحویل نمیگیرد.

محمدعلی گودینی این چنین نیز اعتقاد داشت: امثال من که در نویسندگی اهل دغدغه هستند، چارهای جز نوشتن ندارند چه بسا اگر سراغ حرفه دیگری میرفتیم، درآمد درست و حسابی هم داشتیم. سرگرمی یکی مثل من همین نویسندگی است.

انتهای پیام/4072/