در گفت‌وگو با آنا بررسی شد؛
هفتمین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه‌سازی و اظهار نظر اهالی هنر
هفتمین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه‌سازی تهران تا ۲۴ مهرماه در برج میلاد در دو بخش کارگاه سنگ و آهن در حال برگزاری است.
مجسمه‌های سمپوزیوم نشانگر تاریخ عصر ما برای آیندگان هستند
عبدالحسین مختاباد عضو شورای اسلامی شهر تهران معتقد است آثار هنری مانند مجسمه‌هایی که در سمپوزیوم خلق میشوند، میتوانند به نمادهای فرهنگی شهر افزوده و نشانهای از تاریخ عصر ما برای آیندگان باشند.
به گزارش گروه فرهنگی آنا و به نقل از روابط عمومی سازمان زیباسازی شهر تهران، عبدالحسین مختاباد عضو شورای اسلامی شهر تهران طی بازدید از هفتمین سمپوزیوم مجسمه‌سازی تهران گفت: «هراندازه اتفاقات فرهنگی در شهر بیشتر باشد به نفع شهر است. اتفاق خوبی که در سمپوزیوم اکنون رخ می‌دهد، این است که تهران تا یک ماه دیگر دست کم صاحب ۲۰ مجسمه خوب خواهد شد که به وسیله هنرمندان ایرانی و خارجی ساخته شده‌اند.»
وی با بیان اینکه نصب مجسمه‌ها نمادهای فرهنگی شهر را بیشتر می‌کنند افزود: «امیدوارم چنین رویدادهایی در عرصههای مختلف هنری بیش از این در شهر تهران برگزار شود تا شاهد تاثیر خوب آن‌ها بر محیط شهر بزرگی چون تهران باشیم، زیرا آثار هنری علاوه بر تلطیف روح جامعه بیان‌کننده زنده بودن روح مردم هر عصری نیز هستند. هنرهای تجسمی احساسات زمان حال هر دورانی را بیان می‌کنند و نگاه هنرمند را نشان می‌دهد و تاریخی را نیز بیان می‌کند که آیندگان میتوانند به وسیله آن درباره این عصر قضاوت کنند.»
مختاباد درباره اینکه شورای شهر تهران چه کمکی را به رویدادهایی مانند سمپوزویم مجسمه تهران می‌تواند داشته باشد اظهار کرد: «بودجههایی که در شورای اسلامی شهر تهران برای بخش فرهنگی و هنری تصویب می‌کنیم، بودجههای قابل توجهی هستند. ما امسال ۲هزار میلیارد تومان برای بخش فرهنگی و هنری تهران اختصاص دادیم که چندین برابر بودجه دولت برای کل کشور است. سازمان زیباسازی البته از ما بودجهای نمیگیرد و درآمدی که کسب می‌کند را در چرخه هنر قرار داده و به رویدادهایی مانند همین سمپوزیوم اختصاص می‌دهد.»
توجه به جانمایی مجسمه‌های سمپوزیوم ضرورت دارد
امیر وفایی هنرمند مجسمه‌ساز که در بخش آهن هفتمین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه‌سازی تهران حضور دارد معتقد است؛ بهترین روش برای ساخت مجسمه این است که ابتدا مکان نصب مجسمه تعیین شود.
وفایی، یکی از هنرمندانی شرکت‌کننده در هفتمین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه‌سازی تهران، گفت: «اقدامات شهرداری تهران در زمینه برگزاری سمپوزیوم‌ها و به طور کلی ساخت مجسمه در سال‌های اخیر قابل تقدیر است اما نکته‌ای که باید در نظر گرفت این است که بهتر است پیش از سفارش ساخت مجسمه به هنرمند، مکان نصب مجسمه تعیین شود. از این طریق هنرمند با مطالعه محل نصب و ویژگی‌های محیطی می‌تواند مجسمه‌ای مناسب مکان مورد نظر بسازد.»
وی در این باره ادامه داد: «در این میان گاهی سازمان‌های مربوطه اول سفارش ساخت مجسمه می‌دهند و در مرحله بعد مکان مورد نظر را تعیین می‌کنند. شهرداری چنین اقدامی برای میدان شهدای هسته‌ای انجام داد و با توجه به مکان یادشده فراخوان داده است تا هنرمندان ایده‌هایشان را در اختیار این سازمان قرار دهند.»
وفایی که تاکنون مجسمه‌هایش در میدان بهارشیراز، ابتدای تونل توحید، پارک ۲۲ بهمن، بزرگراه شهید محلاتی و انتهای بزرگراه امام علی (ع) نصب شده است درباره هفتمین سمپوزیوم مجسمه‌سازی تهران گفت: «سمپوزیوم اتفاق خوبی برای رشد و آشنایی مردم با هنر مجسمه‌سازی است. در چنین موقعیتی هنرمندان این فرصت را دارند تا در تعامل با یکدیگر به تبادل تجربیات بپردازند. چرا که خارج از این محیط مجسمه سازان نسبت به یکدیگر بی‌خبر هستند.»
این هنرمند مجسمه‌ساز همچنین با اشاره به بخش دانشجویی نیز خاطرنشان کرد: «یکی از ویژگی‌های این سمپوزیوم در نظر گرفتن بخش دانشجویی است. در این سمپوزیوم دانشجویان این امکان برایشان مهیاست تا از تجربیات هنرمندان قدیمی‌تر استفاده کنند و آینده کاری بهتری برای خود رقم بزنند.»
وی درباره مجسمه‌ای که در این سمپوزیوم می‌سازد نیز گفت: «مجسمه فلزی که در این در سمپوزیوم می‌سازم برگرفته از نقوش قالی ترکمن است. این مجسمه به دنبال مجموعه کارهایی است که در این زمینه طراحی و ساخته‌ام. از طرف دیگر، با توجه به اینکه برای ساخت این مجسمه باید از طرح‌های هندسی استفاده کنم متریال آهن را نسبت به سنگ مناسب‌تر دیدم.»
سمپوزیوم فرصتی برای تبادل تجربیات مجسمه‌سازان است
حسن رضایی (شهریار) از هنرمندان حاضر در هفتمین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه‌سازی تهران می‌گوید: «سمپوزیوم این فرصت را در اختیار هنرمندان قرار می‌دهد تا اطلاعات و تجربیاتشان را در اختیار یکدیگر قرار دهند.»
رضایی، هنرمند مجسمه‌سازی که در بخش سنگ هفتمین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه‌سازی تهران حضور دارد با اشاره به اینکه یکی از ویژگی‌های سمپوزیوم تبادل تجربیات میان هنرمندان است، اظهار داشت: «مهم‌تر از اینکه در سمپوزیوم مجسمه می‌سازیم، تبادل اطلاعات و تجربه است. سمپوزیوم این فرصت را در اختیار هنرمندان قرار می‌دهد تا داشته‌هایشان را در اختیار یکدیگر قرار دهند به همین دلیل ترجیح میدهم در سمپوزیوم‌ها اندازه کار کوچک‌تر باشد تا فرصتی برای پرداختن به بخش‌های دیگر سمپوزیوم مهیا شود.»
وی با اشاره به اهمیت برگزاری نشست‌ها و سمینار‌ها در سمپوزیوم گفت: «باید فرصتی فراهم شود تا در حاشیه ساخت مجسمه، سمینار و نشست‌های هم‌اندیشی هم برگزار شود تا هنرمندان بتوانند درمورد آثارشان صحبت کنند. این بخش آموزشی نباید میان ساختن مجسمه فراموش شود.»
رضایی که تاکنون حدود ۴۰ مجسمه را در شهرهای مختلف خلق و نصب کرده است، با تأکید بر اینکه نباید هدف اصلی سمپوزیوم را فراموش کنیم، خاطرنشان کرد: «اگر از سمپوزیوم تعامل، ارتباط و تبادل تجربیات را بگیریم روح سمپوزیوم را کشته‌ایم. در برگزاری سمپوزیوم نباید صرفا به تولید یک سری آثار شهری بپردازیم بلکه باید دانش موجود در میان هنرمندان در حال تبادل باشد.»
این هنرمند که تاکنون در بیش از ۱۰ سمپوزیوم ملی و بین‌المللی حضور پیدا کرده با اشاره به اینکه برای ساخت این مجسمه از نقوش میدان آزادی استفاده کرده است، تصریح کرد: «بیشتر آثارم متشکل از خطوطی است که در هم می‌پیچد و یک سری مفاهیم را القا می‌کند. شکل افقی مجسمه‌هایم ویژگی دیگر این آثار است. برای ساخت مجسمه‌ها ترجیح میدهم اثر فرصتی باشد تا مخاطب در کنارش کمی استراحت کند.»
وی با اشاره به اینکه مجسمه باید بر مخاطب مسلط باشد، اظهار داشت: «زمانی که از مجسمه‌های شهری صحبت می‌کنیم منظور اصلی ابعاد بزرگ مجسمه نیست بلکه ارتباطی است که مخاطب با مجسمه برقرار می‌کند. از این رو به نظر من مجسمه باید بر مخاطب مسلط باشد. در این زمینه بیشتر مجسمه‌هایی را طراحی می‌کنم که این فرصت را در اختیار مخاطب قرار دهد تا به اثر هنری نزدیک شود، قدری در کنارش استراحت و آنرا لمس کند. به همین دلیل فرم تمام مجسمه‌هایم افقی است.»
رضایی که تاکنون در ۳ نمایشگاه انفرادی و ۱۵ نمایشگاه گروهی شرکت کرده است، گفت: «حضور در سمپوزیوم تجربه بسیار متفاوت‌تری است نسبت به نمایشگاه‌های انفرادی و گروهی؛ این اتفاق فرصت مغتنمی برای هنرمند و مخاطب است به همین دلیل امیدوارم شهرداری تهران در این حرکت رو به جلو تداوم داشته باشد.»
سمپوزیوم فرصت مغتنمی برای هنرمند و مخاطب است
محمد بیک‌زاده، هنرمند مجسمه ساز حاضر در هفتمین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه‌سازی تهران معتقد است که این رویداد هنری فرصت مغتنمی است برای هنرمند و مخاطب که باید آنرا جدی گرفت.
بیک‌زاده، مجسمه ساز شرکت‌کننده در بخش سنگ هفتمین سمپوزیوم مجسمه‌سازی بین‌المللی تهران، با اشاره به مزایای برگزاری این رویداد هنری گفت: «این هفتمین دوره برگزاری سمپوزیوم در تهران است که تاکنون مزایای بی‌شماری برای قشرهای مختلف داشته است. هنرمندان مجسمه‌ساز ضمن ساخت آثار خود به تبادل اطلاعات و دانش با دیگر هنرمندان داخلی و خارجی می‌پردازند. همچنین شهرداری تهران که با تقویت هنر مجسمه‌سازی، در سال‌های اخیر آثار ارزشمندی برای شهر به ارمغان آورده است و شهروندانی که ضمن حضور در سمپوزیوم و مشاهده مراحل ساخت مجسمه‌سازی به هنر بیش از پیش نزدیک شده‌اند.»
وی که در ۳ دوره گذشته سمپوزیوم مجسمه‌سازی تهران به عنوان هنرمند در بخش اصلی حضور داشته است، تصریح کرد: «خوشبختانه هر سال وضعیت برگزاری سمپوزیوم نسبت به سال‌های قبل بهتر است و همه چیز با برنامه پیش می‌رود.»
این هنرمند با اشاره به اینکه متریال ساخت مجسمه در درجه دوم اهمیت قرار دارد، اظهار داشت: «آنچه در وهله اول از اهمیت برخوردار است ایده و موضوع کار است. در مرحله بعد باید بررسی کنیم که کدام متریال مانند برنج، آهن، سنگ و چوب برای اجرای ایده مناسب است.»
بیک‌زاده که مجسمه‌های بسیاری از آهن و سنگ ساخته است، ادامه داد: «بر اساس ایده‌هایم بیشتر آثارم از جنس فلز است اما کار با سنگ را هم دوست دارم.»
این هنرمند درباره مجسمه‌ای که در این سمپوزیوم می‌سازد، گفت: «این مجسمه بدون عنوان فرمی هندسی است که در عین حال حس فیگوراتیو را به مخاطب انتقال می‌دهد. در واقع تلفیق نظم و بی‌نظمی است. فرمی ارگانیک که با فرم خط کشی شده ترکیب شده است.»
وی که برگزیده اول جشنواره ملی یادمان‌های شهری سال ۹۱ است ماندگاری اثر را منوط به اثرگذاری‌اش دانست و اظهار داشت: «اثری ماندگار است که تاثیر مثبتی بر مخاطب بگذارد. چه از نظر بصری و چه تکنیک برای مخاطب جذابیت لازم را باید داشته باشد حتی اگر مخاطب منظور اصلی هنرمند را دریافت نکند.»
سمپوزیوم مجسمه‌سازی تهران به ثبات رسیده است
مرتضی باقری مصلح آبادی مجسمه‌ساز جوانی که در بخش آهن هفتمین سمپوزیوم بین المللی مجسمه‌سازی تهران شرکت کرده است، گفت: «پس از برگزاری هفت دوره متوالی سمپوزیوم در حال حاضر به ثبات رسیده است.»
باقری مصلح آبادی، هنرمند مجسمه‌ساز جوان که در ۳ دوره گذشته سمپوزیوم تهران در بخش سنگ شرکت کرده بود، درباره علت حضور در بخش آهن هفتمین سمپوزیوم تهران اظهار داشت: «در چند سال اخیر هم سنگ کار کرده‌ام و هم مجسمه‌های آهنی اما کار با آهن را ترجیح میدهم. به طور کلی کار با سنگ واقعا برای هنرمند سخت و سنگین است از طرفی با توجه به اینکه سنگ فرایندی کاهشی دارد در صورت اشتباه جبران آن کار دشوار است اما شرایط آهن به این شکل نیست.»
این هنرمند ادامه داد: «در قسمت آهن متریال انواع مختلفی دارد. ورق آهن، می‌لگرد و لوله آهن. بنابراین هنرمند توانایی بیشتری برای ساخت مجسمه‌ای خلاقانه دارد. در حقیقت هنرمند در برخورد با آهن گویش بیشتری دارد و دستش باز‌تر است. اما در سنگ این طور نیست. اینکه در سنگ کار متفاوتی ارائه دهیم بسیار سخت است.»
وی در ادامه با ابراز رضایت از وضعیت موجود در هفتمین سمپوزیوم مجسمه‌سازی تهران تصریح کرد: «خوشبختانه پس از ۷دوره برگزاری سمپوزیوم آن هم در سطح بین‌المللی شرایط موجود در این رویداد هنری به ثبات رسیده است و همه چیز به خوبی پیش می‌رود. در واقع در این سمپوزیوم متوجه می‌شویم همه چیز به کیفیتی قابل قبول هم برای مسئولان و هم هنرمندان رسیده است.»
باقری مصلح آبادی درباره مجسمه‌اش با عنوان «بسته شماره ۴ بدون رعایت نظم قبلی» نیز گفت: «تاکنون سه مجسمه با متریال آهن و با همین مفهوم ساخته‌ام بااین تفاوت که مجسمه‌های قبلی قالبی بسیار منظم و ساختارگرایانه داشتند اما شکل این مجسمه به این گونه نیست. از طرف دیگر با توجه به ویژگی‌های ظاهری مجسمه‌ام ترجیح میدهم که آنرا در ساختار شهری بسیار منظم قرار دهند تا این تضاد بیشتر دیده شود.»
وی همچنین با اشاره به رقابتی بودن سمپوزیوم اظهار داشت: «با توجه به اینکه این سمپوزیوم جنبه رقابتی دارد افراد زمان کمتری برای تعامل با یکدیگر دارند و این تنها جنبه منفی این سمپوزیوم به شمار می‌رود.»
انتهای پیام/
در دانشگاه آزاد شهرکرد انجام شد؛
