پیاده‌روی اربعین و سرزمین عراق پر از داستان است

سید محسن امامیان در گفتگو با خبرنگار حوزه ادبیات و کتاب گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، درباره رمان «اربعین طوبی» گفت: توفیق شد در راهپیمایی اربعین سال 1391 به همراه چند تن از دوستان میهمان یک خانواده ایرانی ــ عراقی در کربلا بودیم که هر ساله پذیرای زائران امام حسین(ع) بودند و ما آن‌جا اسکان داشتیم. یک روز یکی از همین اقوام‌شان داستان زندگی صاحبخانه را تعریف کردند. میزبان ما شخصیتی بود به اسم «خاله بتول»؛ او پس از سال 1332 که پدرشان در ماجرای کودتای ایران متوفی می‌شوند، با یک عراقی ازدواج می‌کند و به عراق می‌رود و زندگی پرپیچ‌وخمی را می‌گذراند.

وی با بیان این‌که ماجرای این خانواده از جهت سبک زندگی، جالب و آموزنده بود، عنوان کرد: چون فعالیت اصلی بنده فیلم‌نامه‌نویسی بود، این سوژه را به‌عنوان طرح یک سریال مکتوب کردم و برای سازمان اوج فرستادم. با این‌که این سازمان از طرح استقبال کرد، اما نهایت همکاری سازمان اوج این بود که مستندی را با عنوان «خاله بتول»‌ با محوریت زندگی این بانوی ایرانی ساختند.

نویسنده کتاب «اربعین طوبی» با اشاره به این‌که بسیاری از زوایایی زندگی خاله بتول در مستند ساخته شده فرصت بروز نیافته بود، اظهار کرد: پس از ساخته شدن مستند، بسیاری از موضوعات در مستند مطرح نشده یا حرف‌هایی وجود داشت که روی زمین مانده و در مستند نگنجیده بود. بر همین اساس تصمیم گرفتم برخی از حقایق زندگی این خانواده که مغفول مانده بود را به‌صورت رمان مکتوب کنم.

امامیان افزود: طرح رمان را به نشر جمکران ارائه دادم و آن‌ها تصویب کردند. از آن‌جایی‌که چند سال ذهنم با این موضوع درگیر بوده و آمادگی ذهنی داشتم، در مدت کوتاه سه ماهه نگارش آن را به اتمام رساندم. به دلیل این‌که می‌خواستیم این کار را به اربعین سال 1393 برسانیم، در روند کار مقداری عجله کردیم؛ بنابراین چند ایراد ویرایشی و صفحه‌آرایی داشت که در چاپ چهارم کتاب که امسال منتشر شد سعی شده آن نواقص برطرف شود.

وی با تأکید بر این‌که خط اصلی داستان، یعنی شخصیت قهرمان داستان واقعی است، بیان کرد: به جهت ملاحظاتی، در داستان «اربعین طوبی» اسم بتول را به طوبی تغییر دادم ولی در کلیت داستان تغییری ایجاد نکردم. یکی از پسران خاله بتول هم‌چنان مفقودالاثر است؛ من مسیر داستان را بر روی پیدا کردن این فرزند گم‌شده گذاشتم و با خرده‌داستان‌هایی که همه تخیلی هستند داستان را پرورش دادم. در کل چنین خانواده‌ای وجود دارد و از ایران به عراق کوچ می‌کنند و در جریان جنگ عراق علیه ایران، فرزندانش را از جنگ با ایران منع می‌کند.

این نویسنده مخاطب این رمان را گسترده دانست و گفت: بنده به دلیل سابقه نوشتن کارهای تاریخی عادت به نوشتن با ادبیات ثقیل داشتم منتهی برای نگارش این کار سعی کردم تا جایی‌که ممکن است ساده بنویسم تا عامه‌فهم باشد. سادگی در نوشتن باعث شد تا گستره مخاطب این کتاب از سنین نوجوانی تا بزرگسالان باشند.

امامیان خاطرنشان کرد: سوژه‌های زیادی در پیاده‌روی اربعین و عراق برای داستان‌نویسان وجود دارد. سرزمین عراق پر از داستان است. به هر خانواده‌ای در عراق مراجعه کنید می‌تواند سوژه یک داستان باشد، مخصوصاً دورانی که صدام بوده، چون همه خانواده‌ها واقعاً درگیر بودند. ما وقتی با خاله بتول آشنا شدیم فکر کردیم بهترین داستان را شنیده و پیدا کرده‌ایم اما به مرور زمان متوجه شدیم داستان‌های عجیب و شگفت‌انگیز زیادی وجود دارد.

انتهای پیام/4072/4028/