در گفتوگو با آنا بررسی شد؛
توصیه تهیه‌کننده اسپانیایی:
ظرفیت پذیرفته نشدن در جشنواره‌های سینمایی را داشته باشید
تهیه‌کننده و توزیع‌کننده شناخته شده فیلم معتقد است که فیلمسازان باید ظرفیت پذیرفته نشدن فیلم‌ها در جشنواره‌های سینمایی را داشته باشند.
به گزارش خبرنگار حوزه سینمای گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، «رزا باش» در پنل تبادل تجربه سینمایی که عصر امروز در پردیس سینمایی چارسو برگزار شد، ضمن ابراز خوشحالی از اینکه بعد از 30 سال آشنایی دورادور با سینمای ایران، به تهران آمده است، گفت: من در سال‌های جوانی‌ام و حدود 30 سال پیش، قائم‌مقام جشنواره سینمایی لندن بودم. سینمای ایران در آن زمان یک انفجار مثبت را تجربه می‌کرد. اکنون سینمای ایران به‌اندازه‌ای قدرتمند است که وقتی در تهران به خیابان‌ها می‌روید، می‌توانید صحنه‌هایی از فیلم‌های مشهور ایرانی را در خیابان ببینید.
وی اظهار کرد: من کار هنری خودم را از جشنواره‌های فیلم شروع کردم. زمانی که به این نتیجه رسیدم که باید به‌صورت جدی در تهیه و تولید فیلم فعال شوم، کسانی که با من کار می‌کردند، بیشتر فیلمسازان مکزیکی و کوبایی بودند. در آن دوران کار کردن با سینمای کوبا و مکزیک، چندان مطلوب نبود اما من عزمم را جزم کردم و تصمیم گرفتم یک تولیدکننده فرهنگی و بینافرهنگی باشم. به دنبال این بودم که چگونه می‌توان فیلمی را که تولید می‌شود، به همه جهان عرضه کنم و خوشبختانه در این مسیر موفق بودم.
این تهیه‌کننده اسپانیایی ساکن لندن همچنین گفت: چه بسا یک کارگردان سال‌های سال تلاش کند تا یک فیلم تولید شود، آن‌وقت است که باید به این فکر کنید که این فیلم چگونه توزیع شود. عرصه تولید سینما عرصه تعامل است. ما هنرمند نقاش نیستیم که 20 سال خودمان را حبس کنیم و یک اثر خلق نماییم. شما در صحنه نبرد هنری به ژنرال‌هایی نیاز دارید که این تانک را به پیش ببرید. رمز اصلی موفقیت در جشنواره‌ها این است که شما کسی را داشته باشید که در عرصه بین‌المللی هوای شما را داشته باشد.
وی افزود: در جشنواره‌های سینمایی درباره داد و ستد صحبت می‌شود اما توجه داشته باشید که فستیوال‌ها بازار نیستند. شما می‌توانید به بازار بروید و مثلاً یک کیلو زعفران مثال بخرید اما فیلم یک پدیده روشنفکرانه است که خرید و فروش آن متفاوت خواهد بود. فیلم به خاطر مالکیت معنوی به‌صورت دائمی فروخته نمی‌شود. اگر من فیلمم را به توزیع‌کننده‌ای بفروشم نمی‌تواند تمام حق فیلم را برای همیشه از آن خود کند. سینمای غیرانگلیسی‌زبان در سه دهه گذشته بیشتر تحت تأثیر موفقیت کشورهایی نظیر مکزیک، دانمارک، ایران، کره جنوبی و چین بوده است. هر جای دنیا که یک فیلم ایرانی یا مکزیکی ارائه شود، نظر همه منتقدان را به خود جلب می‌کند. درباره دانمارک هم اوضاع همین‌گونه است. جمعیت دانمارکی زبان جهان بسیار کم است حتی کمتر از جمعیت تهران؛ اما آنها با تشکیل تیم‌های متبحر شامل کارگزاران رسانه‌ای، عوامل توزیع و فروش و تبلیغات توانستند خود را در سینمای جهان ثابت کنند. به‌خاطر تیمی که داشتم، موفق عمل کردم. زمانی مؤسسه فارابی در ایران افراد موفقی را داشت که سفیران فرهنگی سینمای ایران بودند.
این تهیه‌کننده اسپانیایی بیان کرد: داشتن ظرفیت پس‌زده شدن و رد شدن در جشنواره‌ها بسیار مهم است. شما به‌عنوان فیلمساز نباید وقتی فیلم‌تان در جشنواره‌ای پذیرفته نشود، ناامید شوید. باید راه‌های مختلف را امتحان کرد. مثل هزارتویی است که باید مدام مسیرتان را در آن عوض کنید. ممکن است شما فیلمی بسازید که بعد از 20 سال محبوب شود. پس ظرفیت شما در پذیرش شکست و رد شدن فیلم مهم است.
وی گفت: یک نکته مهم دیگر برخی نظرات غیرمسئولانه و اغراق‌آمیز منتقدان است. در نخستین نمایش‌ها باید به این نظرات توجه کافی داشت. وقتی فیلم را نشان می‌دهید، عده‌ای از این منتقدان و توزیع‌کنندگان می‌گویند این اثر شاهکار و بی‌نظیر است! اما وقتی مشکل کوچکی ایجاد شود شما را تنها می‌گذارند. شما برای جهانی شدن فیلم‌تان به متحدان وفاداری نیاز دارید که تنهایتان نگذارند. در این میان نباید از عناصر مهمی مثل عنوان جذاب فیلم، پوستر، زمان اکران‌ها در مناطق مختلف، عکاسی از فیلم، تریلر و سیناپس (داستان چند خطی فیلم) که در اختیار رسانه‌ها قرار می‌گیرد غافل شوید.
انتهای پیام/4072/
انتهای پیام/
در دانشگاه آزاد شهرکرد انجام شد؛
