در گفتوگو با آنا بررسی شد؛
ناسا برای کشف ستاره‌های دنباله‌دار، ربات خارپشت می‌سازد + ویدئو
کاوشگر فیله دریچه امیدی برای ستاره‌شناسان بود تا بتوانند اطلاعات بیشتری را درباره ستاره‌های دنباله‌دار به دست آورند اما این کاوشگر چندی پیش به دلیل اینکه در معرض نور خورشید قرار نگرفت، کلا از کار افتاد و مهندسان ناسا تصمیم گرفته‌اند که این بار رباتی را طراحی کنند که نیازی به نور خورشید نداشته باشد.
به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از سایت ناسا، مهندسان ناسا در حال کار روی وسیله نقلیه‌ای بدون سرنشین برای اکتشاف در وضع جاذبه کم هستند که برای جست‌وجو، بالا و پایین رفتن و حرکت کردن روی ستاره‌های دنباله‌دار و سیارک‌ها طراحی شده است و «خارپشت» نام دارد.
آخرین باری که انسان سعی در کشف یک ستاره دنباله‌دار کرد، با نتیجه مطلوبی همراه نبود. کاوشگر فیله متعلق به آژانس فضایی اروپا که در نقطه‌ای نامعلوم بر سطح دنباله‌دار ۶۷پی نشسته است اخیرا ظاهرا پس از قرار گرفتن در معرض نور خورشید زنده شده بود، بار دیگر در خاموشی فرورفت، باتری‌اش کاملا تمام شد و به این ترتیب ماموریت فضایی آن به صورت غم‌انگیزی به پایان رسید.
ربات خارپشت اکنون فقط در حد یک نمونه مفهومی است اما نمونه ابتدایی فعلی آن بیانگر قابلیت‌های بالای آن است. این ربات یک مکعب است که روی آن با چند چرخلنگر (flywheel) پوشیده شده است تا با جهش‌ها و توقف‌های یکباره، گشتاور ایجاد و بتواند در جهات مختلف حرکت کند.
چرخ لنگر یا چرخ‌طیار یک وسیله مکانیکی گردان است که برای ذخیره‌سازی انرژی دورانی به کار می‌رود. چرخ‌لنگرها گشتاور لختی بالایی دارد و بنابراین در برابر تغییر سرعت دورانی مقاومت می‌کند. میزان انرژی ذخیره‌شده در یک چرخ لنگر با توان دوم سرعت دورانی آن متناسب است.
برای انتقال انرژی به چرخلنگر به آن گشتاور اعمال می‌کنند که موجب بالا رفتن سرعت دورانی و در نتیجه بالا رفتن انرژی ذخیره‌شده در آن می‌شود و در حالت معکوس، چرخلنگر می‌تواند انرژی گردشی را به بار مکانیکی منتقل کند که موجب پایین آمدن سرعت دورانی آن خواهد شد.
البته این مکعب کوچک به دلیل ایجاد گشتاور، حرکتی احمقانه دارد ولی از نظر مهندسان ناسا این نوع حرکت برای وضعی با جاذبه کم که در سیارک‌ها و ستاره‌های دنباله‌دار حاکم است، ایده‌آل محسوب می‌شود. این روش حرکت حتی به ربات امکان می‌دهد که از چاله‌ها بپرد و دیگر دچار مشکلاتی که کاوشگرهای سنتی می‌شوند، نشود.
اگرچه این وسیله فعلا در حد آزمایشگاهی است، لابراتور پیش‌رانش جت ناسا و محققان دانشگاه استنفورد آن را در یک محیط شبیه‌سازی‌شده هواپیمایی و در وضعی کاملا کم‌جاذبه آزمایش کرده‌اند و تاکنون کار کرده است.
این تیم تحقیقاتی ناسا وارد فاز دوم توسعه این ربات خارپشت شده است و قصد دارد حسگرهایی را به آن اضافه کند. محققان همچنین برای اینکه این ربات بتواند روی سطوح شل هم حرکت کند، می‌‌کنندمیخ‌هایی را روی آن تعبیه کنند.
اگر این پروژه درست پیش برود، مهندسان ناسا روش جدیدی را برای اکتشاف کهکشان‌ها یافته‌اند.
مترجم: نسترن صائبی
دانلود فایل صوتی
انتهای پیام/
در دانشگاه آزاد شهرکرد انجام شد؛
