روسیه تهدیدی برای اروپا نیست

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا از «اسپونیک» دومینیک جنکینز نویسنده کتاب «جبهه نهایی، آمریکا، علم و وحشت»  اذعان کرد: «واقعیت این است که اگر ما نگاهی به وضعیت کلی نظامی بیندازیم می‌بینیم که لفاظی‌ها با واقعیت متفاوت هستند زیرا آمریکا با بودجه نظامی سالانه 610 میلیارد دلار و کشورهای ناتو با 900 میلیارد دلار قابل‌مقایسه با روسیه‌ای نیستند که فقط 66 میلیارد دلار بودجه سالانه در این خصوص هزینه می‌کند.»

وی ادامه داد که ما درباره بودجه 9 برابری نظامی ایالات‌متحده و 13 برابری بودجه ناتو در مقایسه با روسیه صحبت می‌کنیم، بنابراین، هیچ امکانی برای صحبت در خصوص تهدید روسیه برای اروپا به معنای واقعی وجود ندارد.

جنکینز تصریح کرد که با علم به این موضوع کاملاً واضح است که این سیاست‌های نمادین و تند مبنی بر تهدید بودن روسیه منطقی نیست و البته مردم باید به این ترس‌های غلط بی‌اعتنا باشند.

وی در پاسخ به سؤالی در مورد خروج آمریکا از پیمان موشکی با روسیه اظهار کرد که آینده این موضوع را روشن می‌کند. چیزی که می‌دانیم این است که این پیمان عمیقاً سیاسی بود. در انگلیس، فعالیت یک نسل بر استقرار موشک‌های کروز آمریکا در مناطق گرینهام کامان و مولس ورث متمرکز بود.

جنکینز تصریح کرد که این امر نشانه این است که مسابقه تسلیحات اتمی در حالت بازگشت است. به نظر می‌رسد که دولت آمریکا در حال ویران کردن مجموعه‌ای از قراردادهای بین‌المللی است. بنابراین باید به این قضیه بدبین بود و مردم نیز باید از خواب برخیزند و بینند چه اتفاقی در حال وقوع است.

وی در پاسخ به سؤال دیگری در مورد احتمال مسابقه تسلیحاتی جدید بین روسیه و آمریکا پاسخ داد: «البته در انتهای جنگ سرد ما شاهد کاهش شدید تعداد سلاح‌های هسته‌ای بودیم اما دیدیم که سلاح‌های هسته‌ای، مهندسی دوباره شدند و این امری بود که عوام از آن بی‌اطلاع ماندند.»

این استاد دانشگاه ادامه داد که این عملیات (مهندسی دوباره) به‌وسیله انگلیس رهبری شد اما چیزی که من می‌خواهم بر آن تمرکز کنم و خارج از درک عوام است این است که سه آزمایشگاه عظیم سلاح‌های هسته‌ای در آمریکا وجود دارد. این آزمایشگاه‌ها نپذیرفته‌اند که مسابقه تسلیحاتی پایان‌یافته است و علیرغم پایان دادن به آزمایش‌های هسته‌ای در تلاش‌اند که با مهندسی دوباره سلاح‌های هسته‌ای پیشرفته‌تری بسازند.

وی ادامه داد که این آزمایشگاه‌ها مانند شهرهای کوچکی هستند و کارکنان این آزمایشگاه‌ها هرگز کارشان را متوقف نکرده‌اند. نمونه این عملکرد را در انگلیس و فرانسه داریم. حال این عجیب است که ما در مورد شروع دوباره کار آنها صحبت کنیم بلکه باید به این موضوع تمرکز کنیم که این مراکز بیش‌ازپیش تحت تأثیر سیاست قرار گیرند و از آزمایش‌ جدید امتناع کنند.

انتهای پیام/4106/