ورزش دانشگاهی در گِرو استقلال فدراسیون ملی ورزش‌های دانشگاهی

به گزارش خبرنگار حوزه ورزشی گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، دانشگاه پیام‌نور دارای ۵۰۰ مرکز و واحد آموزشی در داخل کشور، ۷۲ مرکز و واحد آموزشی در خارج از کشور، ۱۵۳ سالن چند منظوره ورزشی و ۴۵ پروژه در دست ساخت است که بعضی از این پروژه‌ها تا ۹۰ درصد پیشرفت فیزیکی داشته و سرانه محیط ورزشی این دانشگاه ۷۷ سانتی‌متر مربع برای هر نفر است.

دانشگاه پیام‌نور ۲۸ هزار دانشجوی تربیت‌بدنی در مقاطع مختلف تحصیلی دارد که نشان‌دهنده پتانسیل بالای ورزشی این دانشگاه است؛ در ادامه، گفتگوی خبرنگار آنا را با عبدالمهدی نصیرزاده مدیرکل تربیت‌بدنی دانشگاه پیام‌نور می‌خوانید.

آنا: درس تربیت‌‌بدنی در دانشگاه‌ها چه جایگاهی دارد؟

نصیرزاده: درس تربیت‌بدنی ۱ و ۲ بر اساس تغییراتی که وزارت علوم، تحقیقات و فناوری اعمال کرده به ورزش یک، ورزش دو  و ورزش ویژه تغییر یافته است.
در دانشگاه‌ها با درس تربیت بدنی، سلیقه‌ای رفتار می‌شود و در بعضی از دانشگاه‌ها خوب و بعضی دیگر بد ارائه می‌شود و محور اصلی این امر، استادان این درس هستند؛ اگر مدرسی توانا باشد، می‌تواند با این درس دانشجو را به ورزش علاقه‌مند کند.

آنا: آیا درس تربیت‌بدنی دانشگاه‌ها به هدف خود رسیده است؟

نصیرزاده: این درس در دانشگاه‌ها به هدف خود نرسیده است؛ بر اساس تحقیقی که سال گذشته توسط یکی از دانشجویان دانشگاه پیام‌نور انجام شد و درس تربیت بدنی در ایران و سه کشور پیشرفته آمریکا، استرالیا و کانادا مورد بررسی قرار گرفت، در این سه کشور پیشرفته، درسی به نام تربیت‌بدنی در دانشگاه‌هایشان وجود ندارد بلکه رشته‌های مختلف ورزشی به صورت اختیاری برای دانشجویان ارائه می‌شود؛ علت این امر نیز این است که در این کشورها فرهنگ لزوم ورزش در زندگی  دانشجویان، در مدارس آنها نهادینه شده است.

در مدارس کشورهای پیشرفته، ورزش جدی گرفته می‌شود و دانش‌آموزان خواه یا ناخواه ورزش را یاد می‌گیرند و به آن علاقه‌مند می‌شوند؛ همین امر موجب می‌شود که فرهنگ ورزش در دانشگاه‌ها نیز وجود داشته باشد و دانشجویان به این باور رسیده باشند که ورزش، ضرورتی اجتناب ناپذیر در زندگی کنونی است.

اما در مدارس ما به علت عدم وجود زیر ساخت مناسب، نبود معلم متخصص و کمبود منابع مالی، این فرهنگ‌سازی انجام نشده است و در دانشگاه‌ها نیز دانشجویان به درس تربیت بدنی به‌عنوان یک درس اجباری نگاه می‌کنند.

آنا: نواقص درس تربیت بدنی در دانشگاه‌ها چیست؟

نصیرزاده: با ارائه ۱۶ جلسه درس آمادگی جسمانی، هیچ دانشجویی ورزشکار و علاقه‌مند به ورزش نمی‌شود. به طور مثال در تربیت‌بدنی دو، تنها رشته فوتبال به دانشجویان پسر ارائه می‌شود، درحالی که بعضی از دانشجویان ورزشکار یک رشته ورزشی دیگر هستند و نمی‌توانند استعدادها و توانایی خود را در این رشته ورزشی به نمایش بگذارند. این نیز یک نقص وارد به این درس است.

باید نسبت به درس تربیت‌بدنی بازنگری شود. لزومی نیست که این درس اجباری باشد و باید همانند کشورهای دیگر اختیاری باشد که دانشجویان بتوانند بر اساس علایق خود آن را انتخاب کند.

با توجه به اینکه دانشجویان در سنین اوج غرور جوانی وارد دانشگاه می‌شوند، باید توجه ویژه‌ای به غرور جوانی آنان، به‌خصوص در کلاس‌های تربیت‌بدنی داشت؛ پیامبر اسلام (ص) می‌فرمایند: «عقل سالم در بدن سالم است»؛ در کشورهای پیشرفته بر این باورند که اگر بخواهند یک پژوهشگر دانشمند و یا یک فرد موفق را به جامعه تحویل بدهند، فرد باید بدن سالمی داشته باشد؛ از همین رو تعداد واحدهای  ورزشی در کشورهای پیشرفته چندین برابر ایران و اختیاری است.

همچنین در تمام کشورهای دنیا، یک سازمان آموزشی وجود دارد و ایران از معدود کشورهایی است که آموزش عالی و آموزش و پرورش جداگانه دارد. این دو سازمان همانند حلقه‌های یک زنجیر هستند. اگر آموزش و پرورش خوب کار کند، آموزش عالی نیز می‌تواند به‌خوبی به کار خود ادامه دهد. باید فرهنگ ورزش در مدارس ما نهادینه شود.

آفت ارتقای استادان تربیت بدنی دامنگیر ورزش

استادان دانشگاهی به‌محض ارتقاء دیگر حاضر به تدریس به دانشجویان نوپا نیستند در صورتی‌که در کشورهای پیشرفته، نخبگان  به دانشجویان مبتدی تدریس می‌کنند. بیشتر مدرسان تربیت‌بدنی در دانشگاه‌ها، از دانشجویان تحصیلات تکمیلی و از استادان دیگر رشته‌های نامرتبط ورزشی هستند که برای پرکردن موظفی خود این درس را تدریس می‌کنند. درصورتی‌که مربیگری یک حرفه تخصصی است. این رویداد در مدارس ما نیز تکرار می‌شود‌. ورزش در مدارس ما جدی گرفته نمی‌شود؛ به‌طورکلی ایرادات جدی به نظام آموزشی ما وارد است.

در مسابقات یونیورسیاد ۲۰۱۷ شمشیربازان کشور فنلاند که یکی از آنها قهرمان جوانان جهان بود، به من گفت مدرس است و از اینکه توانسته در این مسابقات شرکت کند بسیار خوشحال بود؛ زیرا با به دست آوردن مقام، ارتقای شغلی می‌گرفت. 

آنا: نحوه جذب مدرس در دانشگاه پیام‌نور به‌خصوص در حوزه تربیت بدنی چگونه است؟

نصیرزاده: در دانشگاه پیام‌نور مدرسان درس تربیت‌بدنی باید کارت صلاحیت تدریس از اداره کل تربیت بدنی دانشگاه را دریافت کنند. در اداره کل تربیت بدنی این دانشگاه، کارشناسانی قرار دارند که آنان مدرک تحصیلی مربیان و میزان توانایی آنان را در مهارت و تدریس، مورد ارزیابی قرار می‌دهند.

در مواردی، افراد، تحصیلات نامربوط به ورزش داشتند و بعضاً شخص با مدرک درجه دو شناگری، شنا بلد نبود؛ این ارزیابی سطح کیفی کلاس‌های ورزشی این دانشگاه را بالا برده است.اگر این اتفاق در کل سیستم آموزشی کشور رخ دهد، موجب شکوفایی بیشتر درس تربیت بدنی ۱ و ۲ می‌شود.

آنا: جایگاه ورزش در دانشگاه پیام‌نور را چطور ارزیابی می‌کنید؟

نصیرزاده:  نگاه مثبت وزیر علوم، تحقیقات و فناوری و توجه هیئت رئیسه دانشگاه پیام‌نور به ورزش، موجب شده موفقیت‌های بزرگی در ورزش به دست بیاوریم. در سال گذشته چهار اعزام برون مرزی  دانشجویان ورزشکار این دانشگاه را داشته‌ایم به‌طور مثال اعزام تیم بسکتبال به مسابقات مالزی که مقام دوم را به‌دست‌آوردند و حضور اولین بار دانشجویان ورزشکار رشته پاورلیفتینگ که موجب پیوستن به فیزو شد و توانستیم مقام سوم را به‌دست بیاوریم.

 همچنین دو اعزام در رشته فوتبال و کشتی فرنگی دانشگاه پیام‌نور به علت نامه وزیر ورزش و جوانان مبنی بر اینکه از اعزام‌های غیر ضروری اجتناب شود، تغییر نرخ ارز و شرایط اقتصادی، کنسل شدند.

مسابقات درون دانشگاهی و المپیاد ورزشی در دانشگاه پیام‌نور

امسال المپیاد ورزشی دانشگاه پیام‌نور در منطقه اروند با حضور ۲ هزار دانشجوی پسر در 14 رشته ورزشی برگزار شد. این مسابقات می‌توانست با حضور چهار هزار دانشجو برگزار شود‌ اما به علت محدودیت‌هایی، تعداد شرکت‌کنندگان در این مسابقات را کنترل کرده‌ایم.

عدم وجود فرصت یکسان برای دانشجویان در المپیاد وزارت علوم، تحقیقات و فناوری

دانشجویان برای شرکت در المپیاد ورزشی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ابتدا در مسابقات منطقه‌ای و با گرفتن سهمیه، اجازه ورود به المپیاد را دارند. این روند  موجب شده که فرصت یکسان برای همه دانشجویان پیام نور ایجاد نشود. زیرا این المپیاد با المپیادهای ورزشی درون‌دانشگاهی تداخل دارد؛ همچنین هر دانشگاه و مدیر ورزشی نمی‌تواند هزینه‌های هر دو المپیاد را پرداخت کند که این موجب اعتراض آنها نیز شده است.

در مسابقات المپیاد وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، دانشجویان پیام‌نور توانستند قهرمان کشتی فرنگی و تکواندوی دختران شوند. تنها یکی از استان‌های دانشگاه پیام‌نور می‌تواند در همه رشته‌های المپیاد وزارت علوم، تحقیقات و فناوریف مقام‌های اول را از آن خود کند اما به دلیل وجود سیاست‌هایی که در این مسابقات وجود دارد، این امکان گرفته شده است.

آنا: آیا برای آینده دانشجویان ورزشکار دانشگاه پیام‌نور برنامه‌ای دارید؟

نصیرزاده: در دانشگاه پیام‌نور آیین‌نامه‌ای تدوین شده که زمینه ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر برای دانشجویان ورزشکار مدال‌آور فراهم شده است و این دانشجویان می‌توانند بدون آزمون و یا با دارا بودن درصدی امتیاز در مقطع کارشناسی ارشد این دانشگاه تحصیل کنند.

همچنین بانک اطلاعاتی از دانشجویان ورزشکار این دانشگاه جمع‌آوری کرده‌ایم که با وجود این بانک اطلاعاتی، از دانشجویان ورزشکار به عنوان کارشناسان ورزشی، مدرسین مدعو، مربی تیم‌ها و مسئولین انجمن ورزشی دانشگاه پیام‌نور استفاده می‌شود.

آنا: مراسم تجلیل از دانشجویان مدال‌آور دانشگاه پیام‌نور به چه شکل برگزار می‌شود؟

نصیرزاده: هر ساله از طرف وزارت علوم، تحقیقات و فناوری با حضور وزیر علوم، تحقیقات و فناوری و وزیر ورزش و جوانان، مراسمی برای تجلیل از  دانشجویان مدال‌آور برگزار می‌شود. مراسم تجلیل از دانشجویان مدال آور سال ۹۶ در سال ۹۷ برگزار شد. امیدواریم امسال نیز از دانشجویان مدال آور سال ۹۷ در سال ۹۸ تقدیر به عمل بیاید؛ همچنین در دانشگاه پیام‌نور، تجلیل از این دانشجویان مدال‌آور، بر عهده رؤسای هر استان گذاشته‌ شده است.

آنا: با توجه به اینکه شما رئیس انجمن بدن‌سازی و پاورلیفتینگ هستید، لطفاً از برنامه‌های آینده این انجمن بگویید.

نصیرزاده: بدنسازی و پاورلیفتینگ یکی از رشته‌های پرطرفدار در کشور ما است و حدود ۲۳ هزار باشگاه بدنسازی داریم که روزانه ۳ میلیون نفر به این باشگاه‌ها رفت و آمد دارند. همچنین بسیاری از ورزش‌های دیگر نیز نیازمند این رشته ورزشی هستند؛ مثل شنا و  بنا به نقل قول دیگری ۸ میلیون نفر در کشور با این رشته دست و پنجه نرم می‌کند.

در رشته بدنسازی و پاورلیفتینگ بعضی افراد وارد پرورش اندام و وزنه‌برداری می‌شوند، اما پرورش اندام نیازمند این است که  زمینه آن در ژنتیک شخص باشد و رشته وزنه برداری نیز به علت سختی این رشته، تعداد کمی را جذب می‌کند و طیف زیادی به سمت پاورلیفتینگ می‌روند. در اولین دوره مسابقات دانشجویی این رشته ۴۰۰ نفر شرکت کردند.

احتمال دوپینگ ورزشکاران، چالش مهم در پاورلیفتینگ است. با پیگیری‌هایی صورت گرفته توانستیم در مسابقات تست دوپینگ از ورزشکاران بگیریم. هر تست بین سه تا پنج میلیون تومان برای کشور هزینه بردار است.

برگزاری اولین مرحله انتخاب اعضای تیم ملی پاورلیفتینگ در اسفندماه

اولین مرحله انتخاب اعضای تیم ملی دانشجویان در مسابقات قهرمانی پاورلیفتینگ، هشتم، نهم و دهم اسفندماه سال جاری و در تیرماه نیز چهارمین دوره مسابقات قهرمانی جهانی پاورلیفتینگ در کشور استونی برگزار می‌شود که این دوره از مسابقات، دومین دوره حضور ما در مسابقات جهانی این رشته است.

با توجه به اینکه سال گذشته با شرایط نامناسبی که وجود داشت، دانشجویان توانستند مقام سوم را بین 85 دانشگاه در مسابقات جهانی رشته پاورلیفتینگ به‌دست بیاورند؛ امیدواریم که امسال با دست پر و با مدال طلا به ایران بازگردیم. 

انجمن بدن‌سازی و پاورلیفتینگ پنج دوره مسابقات دانشجویی برگزار کرده است؛ اولین دوره از مسابقات فیزیک و فیزیک کلاسیک در قم با حضور ۴۰۰ دانشجوی ورزشکار برگزار شد. این انجمن از زیرمجموعه فدراسیون ملی ورزش‌های دانشگاهی است.

با توجه به تغییرات نرخ ارز و آسیب‌هایی که به اعزام ورزشکاران به مسابقات جهانی وارد کرد، نتوانستیم این ورزشکاران را به مسابقات جهانی اعزام کنیم؛ از این رو در  انجمن بدن‌سازی و پاورلیفتینگ تغییر رویه داده‌ایم و به جای برگزاری مسابقات ورزشی، بیشتر در حوزه آموزشی فعالیت کردیم. در ابتدا ضعف‌ها را شناسایی کرده و در جهت رفع آنها شروع به کار کردیم.

با وجود انجمن بدن‌سازی و پاورلیفتینگ، نیروی انسانی و پتانسیل دانشگاه‌ها سعی کرده‌ایم مربیان بدنسازی ویژه هر رشته تحصیلی را پرورش دهیم؛ به‌طور مثال ماه گذشته در اراک کارگاه دانش افزایی به نام «تربیت‌ مربی بدن‌سازی ویژه کشتی» برگزار کرده‌ایم.

دگرگونی ورزش دانشگاهی در گرو استقلال فدراسیون ملی ورزشهای دانشگاهی

اصلی‌ترین چالش پیش روی ورزش دانشگاه این است که فدراسیون ملی ورزش‌های دانشگاهی، استقلال مورد نیاز خود را هنوز به دست نیاورده است و اگر این فدراسیون استقلال مورد نیاز خود را به دست بیاورد، می‌تواند بالاترین سازمان ورزشی کشور باشد.

رابطه یک طرفه سراهای ورزشی دانشگاه‌ها با وزارت ورزش

وزارت ورزش و جوانان فضاهای ورزشی دانشگاه‌ها را جزو اماکن خود محسوب می‌کند اما تسهیلات و فرصت‌هایی که برای اماکن خود درنظر می‌گیرد، برای سالن ورزشی دانشگاه‌ها قائل نیست و تنها در گزارش‌ها و مانورهای خود از اماکن دانشگاه‌ها بهره‌می‌برد.

عدالت آموزشی و ورزشی در دانشگاه پیام‌نور

سرانه محیط ورزشی دانشگاه پیام‌نور ۷۷ سانتی‌متر مربع برای هر نفر است که این سرانه بر اساس تعداد دانشجویان متغیر است. با توجه به اینکه تعداد دانشجویان این دانشگاه نسبت به سال گذشته کاهش داشته، سرانه  محیط ورزشی این دانشگاه افزایش پیدا کرده است. نکته قابل تأمل این است که سرانه محیط ورزشی دانشگاه پیام‌نور، در راستای عدالت آموزشی است و در استان‌های محروم همچون ایلام، سیستان و بلوچستان و یاسوج بیش از یک و نیم متر و کمترین سرانه ورزشی این دانشگاه مربوط به استان تهران است.

انتهای پیام/۴107/4084/خ