ژن‌های هوش مصنوعی قابلیت تکامل دارند

به گزارش خبرگزاری آنا به نقل از نوروساینس، پژوهشگران ژاپنی به روشی جدید برای تکامل ویژگی‌های شخصیتی در هوش مصنوعی رسیده‌اند.

تیمی از محققان دانشگاه ناگویا (Nagoya) در ژاپن با الهام از بازی معمای زندانی‌ یا دوراهی زندانی که مسئله‌ای پرکاربرد در نظریه بازی‌هاست به روشی رسیدند که می‌تواند ویژگی‌های شخصیتی متنوعی را در هوش مصنوعی ایجاد کند.

این مطالعه، ظرفیت هوش مصنوعی را برای تقلید از رفتار‌های پیچیده انسانی با شبیه‌سازی سناریو‌هایی نشان می‌دهد که در آن عوامل هوش مصنوعی بین همکاری و منافع شخصی باید یکی را انتخاب کنند. این رویکرد توصیفات زبان طبیعی را در ژن‌های هوش مصنوعی ادغام می‌کند و دو ویژگی «همکاری» و «خودخواهی» در جوامع انسانی را آشکار می‌کند.

محققان ژاپنی از مدل‌های زبانی در مقیاس بزرگ برای توسعه طیف متنوعی از ویژگی‌های شخصیتی در هوش مصنوعی گفت‌وگو استفاده کردند. آنها یک چارچوب تکاملی برای عوامل در حال تکامل هوش مصنوعی ایجاد کردند که با رفت‌وبرگشت بین اقدامات خودخواهانه و مشارکتی، رفتار انسان را تقلید می‌کند و استراتژی‌های خود را از طریق فرآیند‌های تکاملی تطبیق می‌دهد. هدف این مطالعه آن بود که چگونه مدل‌های زبانی در مقیاس بزرگ می‌توانند تکامل پیدا کنند و ویژگی‌های شخصیتی متنوع‌تری را در طول تعاملات اجتماعی توسعه دهند.

در مطالعه انجام‌شده توسط محققان ژاپنی، شخصیت‌های مجازی با انجام بازی معمای زندانی تکامل پیدا کردند. چالش هر شخصیت در بازی این است که یا باید به نفع شریک جرم خود حرف بزند یا فقط منافع خودش را در نظر بگیرد و در صورتی که هر دو به نفع هم حرف بزنند هر کدام چهار دلار دریافت می‌کنند ولی هر دو زندانی می‌شوند. اگر یکی از آنها زندانی شود و دیگری فرار کند، کسی که فرار کرده پنج دلار می‌گیرد و کسی که به نفع شریکش حرف زده چیزی دریافت نمی‌کند. اگر هر دو علیه یکدیگر حرف بزنند هر کدام فقط یک دلار می‌گیرند.

این تحقیق از یک چارچوب تکاملی استفاده کرد که در آن توانایی‌های هوش مصنوعی بر اساس انتخاب طبیعی و جهش در طول نسل‌ها شکل می‌گرفت. این باعث شد طیف وسیعی از ویژگی‌های شخصیتی در هوش مصنوعی ظاهر شود. اگرچه برخی از مدل‌ها، متمایل به ویژگی‌های خودخواهانه بودند و منافع خود را بالاتر از منافع جامعه یا گروه می‌دیدند، اما بیشتر مدل‌ها در عین حفظ منافع شخصی، منافع متقابل و جمعی را نیز در نظر می‌گرفتند.

این یافته‌ها ضمن کمک به توسعه شخصیت‌های هوش مصنوعی، بینش‌هایی را برای ادغام آینده هوش مصنوعی و انسان به محققان ارائه کرد.

انتهای پیام/

نازنین احسانی طباطبایی