قائل به هیچ خط‌کشی‌ای در تئاتر نیستم!/«تروما» یک ریل‌گذاری جدید در عرصه ایدئولوژیک است

به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، نمایش «تروما» به تهیه‌کنندگی حمید نیلی و کارگردانی احمد سلیمانی از ۱۲ دی روی صحنه تالار وحدت رفته و حال نیز دو اجرای جشنواره ای را از سر گذرانده است. پیش از این کار با نام «ژنرال» به مخاطبان معرفی شده بود. این نمایش براساس یک ایده گروهی و با همراهی ایوب آقاخانی به عنوان سرپرست نویسندگان به نگارش درآمده است.

ایوب آقاخانی بازیگر این نمایش در گفت وگو با خبرنگار آنا درباره حضور در این نمایش گفت: من، چون خودم قائل به هیچ خط کشی در تئاتر نیستم و هیچ چیز جز ذات تئاتر برایم مهم نیست بنابراین هرجا که بشود کاری مثبت و رو به جلو در تئاتر انجام داد، حضور پیدا می کنم.

وی در ادامه یادآور شد: یکی از اصلی‌ترین انگیزه‌هایم برای حضور در این نمایش جز رفاقت‌های تئاتری و مناسبات با افرادی که در تئاتر غیر قابل حذف محسوب می‌شوند، حتی انگیزه من برای دخالت در متن و حضورم به عنوان دراماتورژ در این نمایش بیشتر و به طور قطع قائم به این دلیل است که شاید بشود ریل گذاری جدیدی را در برخورد با مضامین ایدئولوژیک در تئاتر از طریق «تروما» یا نمایش‌های مشابه آن انجام داد البته اگر چنین جریانی ادامه یابد.

آقاخانی دراین باره توضیح داد: ریل گذاری به این معنا که کشور ما بعد از انقلاب کلاً عادت به این ندارد که با مفاهیم تاریخی خود و و مستنداتش و با داشته‌های تاریخی خود خیلی دراماتیک برخورد کند و بیشتر خط‌کشی‌ها و ملاحظات، مناسبات، توقعات و مطالبات باعث می‌شود که نهایتاً از این مضامین کار‌های شعار زده پرطمطراق ایجاد شود، در حالی که ادعا می‌کنم تروما یک تریلر سیاسی جذاب در اندازه تئاتر است و به شدت معتقدم که داستان این نمایش را با ملاحظات بسیاری طراحی کرده و جلو بردیم.

وی همچنین یادآور شد: این نگاهی است که سالیان سال است غرب با تجربیات تاریخی خود دارد و ما هنوز به یک دانگ از آن شش دانگ رفتار غرب با داشته‌های تاریخیش دست پیدا نکردیم از نظر من با تمام کاستی‌ها تروما حاصل چنین رویکردی است. بدیهی است که وقتی چنین تعریفی در ذهن من است با  حضور در جمع بازیگران هم با اشتیاق برخورد می‌کنم.

آقاخانی در پایان اظهار داشت: تنها آرزویش این است که جامعه فرهنگی ما خارج از خط کشی و فارغ از قطب‌گرایی یک بار دیگر به کشف آرمان‌های فرهنگی و هنری مستقل تئاتر و سینما و در کلام کلی‌تر به فرهنگ بازگردد و سعی خود را بکند که تمام حرکت‌های فرهنگی خود را مبتنی بر قاعده‌های زیبایی شناسانه .پیش ببرد .

وی افزود: اگر این اتفاق بیفتد ، می‌شود امیدوار بود که جدا از رنگ و بوی هر مضمونی حداقل چهارچوب‌های استاندارد برای طرح مضمون و برای رسیدن به نتیجه رعایت می‌شود و این چیزی است که به نظرم حداقل در دو دهه گذشته کمی از یاد رفته است.