اقبالی: با شعاردادن و حرکت لاک‌پشتی قهرمان نمی‌شویم/ نسبت به رقبای بزرگ آسیا عقب هستیم

مسعود اقبالی در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری آنا، درباره اینکه می‌توان با تماشای بازی ایران و فلسطین کیفیت تیم ملی را در جام ملت‌های آسیا ارزیابی کرد، اظهار کرد: تیم ملی جوانگرایی انجام نداده و تیمی که می‌خواهد قهرمان آسیا شود باید از یک‌سری استاندارد‌ها برخوردار باشد. در مقایسه با تیم‌های بزرگ آسیایی مانند ژاپن و کره جنوبی، از لحاظ امکانات مشکل داریم. در زمینه تکنیکی مشکل داریم و در زمینه تاکتیکی دچار مشکل هستیم. همین طور از لحاظ فیزیکی عقب هستیم که به شرایط سنی بچه‌ها برمی‌گردد. از جنبه روانشناختی دچار مشکل هستیم و ضمن اینکه رسانه‌هایی داریم که تلاش می‌کنند تیم ملی ایران را آن چیزی که نیست معرفی کنند.  

فقط شعار داده‌ایم

وی ادامه داد: خود بازیکنان تیم ملی هم به این مسئله پی برده‌اند که ما در حد و اندازه قهرمانی نیستیم. کادرفنی تیم ملی هم تلاش می‌کند تا موضوع را تا حدودی توجیه کند و می‌گوید اگر در میان چهار تیم برتر قرار گرفتیم نتیجه خوبی است. حتی برای رسیدن به مرحله نیمه‌نهایی هم به مشکل می‌خوریم اگر با تیم‌های مدعی بازی کنیم که تا جمع چهار تیم برتر هم نمی‌رسیم. فوتبال یک هنر همراه با توسعه علم است، اگر از علم استفاده نکنیم مسلماً فقط شعار داده‌ایم. تیم ملی در معدل سنی ۲۴ تیم حاضر در مسابقات بعد از لبنان، پیرترین تیم جام است. شاید در مرحله گروهی به آسانی تیم صدرنشین شویم، ولی در مراحل حذفی به مشکل می‌خوریم و هر سه روز یک بار باید بازی کنیم و اگر ریکاوری خوبی نشود به مشکل می‌خوریم. 

مراعات نکنیم به مشکل می‌خوریم

مدرس فیفا خاطرنشان کرد: ضمن اینکه فاصله سه روز بین بازی‌های مرحله حذفی فرصت کمی برای ریکاوری بازیکنان سن و سال دار ماست. تیمی که می‌خواهد در تورنمنت جام ملت‌های آسیا قهرمان شود باید این استاندارد‌ها را داشته باشد. یعنی شرایط فیزیکی خوبی داشته باشد، اخطار و اخراج نداشته باشد، مهره‌های کلیدی‌اش آسیب نبینند، تا بتواند روند پیروی‌های متوالی باشد. تعویض‌ها باید سروقت و اصولی انجام شود و بازیکنان ذخیره خود را به مرز آمادگی برسانند تا جایگزین خوبی برای بازیکنان اصلی باشند. اگر مراعات نکنیم و با بهترین نفرات در مرحله گروهی بازی کنیم در مرحله حذفی به مشکل می‌خوریم.  

نتیجه‌گرایی در اولویت است

وی در مورد اینکه گفته می‌شود در تمامی بازی‌ها به بازیکنان اصلی اعتماد کرد، گفت: باید دید اصلاً در کشور ما به دنبال توسعه ورزش هستیم یا هدف دیگری را دنبال می‌کنیم. فکر نمی‌کنم ذهنیت توسعه ورزش کشور در ذهن مسئولان ما باشد. نتیجه‌گرایی در اولویت است و به فکر آینده نیستیم که بعد از لبنان مسن‌ترین تیم جام هستیم. بدترین اتفاق فراموش کردن استعدادهاست. استعداد هم در بچه‌های ۶ تا ۱۸ سال است. اگر به قاعده هرم توجه نشود و بستر لازم برای پیشرفت بازیکنان تیم‌های پایه فراهم نشود، هرگز نمی‌شود انتظار داشت در رأس هرم بازیکنان خوبی به تیم ملی بزرگسالان تزریق شود. با این روشی که در پیش گرفتیم ۵۰ سال دیگر هم با همین خط  مشی نمی‌توانیم به قهرمانی فکر کنیم. ژاپن، کره جنوبی و حتی عربستان، استرالیا و قطر به بازیکنان پایه خود توجه دارند. علاوه بر سرمایه گذاری، سازماندهی و تشکیلات مدیریتی دارند.  

ژاپن با سرعت خرگوش کار می‌کند

اقبالی افزود: تیم ملی ویتنام بدون ترس و محابا با تمام توان فوتبال بازی کرد و با اینکه باخت، اما فوتبال را با منطق جلو برد که نتیجه آن این شد در دقایقی از بازی، تیم برنده زمین بود. این پروسه، زایده ۱۰ تا ۱۲ سال کار بر روی تیم‌های ملی پایه است. ویتنام که هیچ‌وقت فوتبالی نداشت برابر ژاپن بازی یک بر صفر باخته را ۲ بر یک می‌کند و تجربه ژاپن است که این تیم را برنده می‌کند. ژاپن با سرعت خرگوش کار می‌کند و ما حرکت لاک‌پشتی داریم. تفکر و استراتژی خود را تغییر ندهیم در آینده به مشکل جدی‌تری می‌خوریم. ۱۹ بازیکن از ۲۶ بازیکن تیم ملی در این چند سال تکان نخورده‌اند و به تمامی اردو‌ها دعوت شدند. با چنین تفکری هیچ‌وقت نمی‌توانیم تیم ملی خیلی خوبی داشته باشیم. اگر از حواشی دور شویم، به کار‌های منطقی روی بیاوریم و بنیادی عمل کنیم، بازیکنان مستعدی را انتخاب کنیم بعد از ۱۰ سال در آسیا حرفی برای گفتن خواهیم داشت.  

استانداردها را رعایت نمی‌کنیم

وی یادآور شد: مردم هر شب فوتبال می‌بینند و بینش و بصیرت آن‌ها پیشرفت زیادی کرده است. فوتبال مدرن و پیشرفته دنیا را می‌بینند و با فوتبال خودمان مقایسه می‌کنند. بالاخره به این آگاهی رسیده و می‌رسند که با این وضعیت نمی‌توانیم به جایی برسیم و قهرمان آسیا در رده ملی و باشگاهی شویم. تیم ملی را به کادرفنی سپردند که فقط دنبال نتیجه است و البته مدام هم گفته می شود که باید قهرمان شویم. در حالی که برای قهرمان شدن باید اساس و پایه آن را ایجاد کرد. باید استاندارد‌های مدیریتی، تشکیلاتی، مالی و تخصصی را داشته باشیم و زیرساخت‌ها درست باشد تا بتوانیم به قهرمانی فکر کرد. در غیر این صورت فقط با شعار دادن که قهرمانی به دست نمی‌آید که اگر چنین بود تا الان چند قهرمانی گرفته بودیم.