افزایش ۹۵ درصدی بازیافت ظروف پلاستیکی با فناوری مادون قرمز

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از یورونیوز، سایت بازیافت ظروف پلاستیکی در شهر موتلا به‌عنوان یک «تغییرگر بازی» شناخته می‌شود و آن قدر بزرگ است که می‌تواند تمام پسماند ظروف پلاستیکی تولیدشده توسط خانواده‌های سوئدی را دریافت کند.

 کارخانه «سایت صفر» به‌عنوان بزرگترین کارخانه در نوع خود شناخته می‌شود که سالانه ۲۰ هزار تن انواع بسته‌بندی‌های پلاستیکی را دسته‌بندی می‌کند.

این سایت نه فقط از نظر اندازه بلکه از نظر فناوری پیشرفته نیز در خور توجه است. دوربین‌های مادون قرمز برای جداسازی ضایعات واردشده به دروازه‌های کارخانه به ۱۲ نوع پلاستیک مختلف، استفاده می‌شوند.

به گفته شرکت بازیافت پلاستیک سوئد، که متعلق به گروه‌های صنایع پلاستیک، مواد غذایی و تجارت سوئد است، این میزان پلاستیک‌های بسته بندی بازیافتی در کشور را دو برابر می‌کند.

«آسا استنمارک» (Åsa Stenmarck) از آژانس حفاظت از محیط زیست سوئد، گفت: این یک تغییردهنده بازی است، علاوه بر طبقه‌بندی، در نهایت بازاری برای همه ۱۲ نوع پلاستیک طبقه بندی شده توسط کارخانه وجود دارد.

«رابرت بلاسیاک» (Robert Blasiak) محقق مرکز انعطاف پذیری استکهلم با اشاره به اینکه سوئد در بازیافت پلاستیک بسیار پیشگام است، افزود: مدیریت زباله در بسیاری از نقاط دیگر جهان راه درازی در پیش دارد.

بر اساس پیش بینی ها، زباله‌های پلاستیکی تولید شده در سطح جهان تا سال ۲۰۶۰ سه برابر می‌شود و حدود نیمی رهسپار محل دفن زباله شده و کمتر از یک پنجم آن‌ها بازیافت می‌شود. در حال حاضر جهان سالانه بیش از ۴۳۰ میلیون تن پلاستیک تولید می‌کند که دو سوم آن محصولاتی با عمر کوتاه است که به زودی تبدیل به زباله می‌شوند و اقیانوس‌ها را پر می‌کنند.

همان‌طورکه گزارش اخیر برنامه محیط زیست سازمان ملل نشان داد، این پلاستیک‌ها اغلب راه خود را به زنجیره غذایی انسان می‌رسانند.

به گفته متخصصان باید انتشار گاز‌های گلخانه‌ای در هر مرحله در طول چرخه حیات پلاستیک، به صفر کاهش یابد.

در سایت صفر، غرش ماشین‌ها کر کننده است، زیرا تسمه‌های نقاله ۴۰ تن در ساعت زباله پلاستیکی مخلوط را از در داخل کارخانه عبور می‌دهند.

به تدریج، همانطور که بسته بندی‌های شکلات، کیسه‌های پلاستیکی، ظروف ماست یا پلی استایرن سفید در مجموعه ۶۰ هزار متر مربعی حرکت می‌کنند، شکسته شده، بر اساس اندازه جدا شده و در یک فرآیند کاملاً خودکار و وابسته به دوربین‌های مادون قرمز مرتب می‌شوند.

«ماتیاس فیلیپسون» (Mattias Philipsson) مدیر عامل بازیافت پلاستیک سوئد، گفت: یک کارخانه قدیمی در همان مکان فقط می‌توانست پنج نوع پلاستیک را دسته بندی کند، به این معنی که تنها ۴۷ درصد از مواد برای بازیافت فرستاده و بقیه سوزانده می‌شد.

کارخانه جدید قادر خواهد بود تا ۹۵ درصد بسته بندی را برای بازیافت ارسال کند و مقدار سوزانده شده را به حداقل برساند. سوزاندن پلاستیک موجب افزایش گاز‌های گلخانه‌ای به جو شده و موجب تغییرات اقلیم می‌شود.

رهبران صنعت می‌گویند: این مخلوط را می‌توان دوباره به گلوله‌های پلاستیکی برای تولید محصولات جدید تبدیل کرد. اما گروه‌های زیست محیطی بر این باورند بازیافت شیمیایی یا پیشرفته، توجهات را از ارائه حل‌های واقعی مانند تولید و استفاده کمتر پلاستیک منحرف می‌کند.

فیلیپسون گفت: اگرچه تسهیلات دسته بندی کارآمدتر به افزایش میزان بازیافت پلاستیک در سوئد کمک می‌کند، اما به خانواده‌ها نیز بستگی دارد که زباله‌های خود را به درستی جدا کنند. بیشتر پلاستیک‌ها هنوز سوزانده می‌شوند، چرا که خانواده‌ها این زباله‌ها را در مبدا جداسازی نمی‌کنند.

پس از طبقه‌بندی، پلاستیک را می‌توان به روش‌های معمولی، مکانیکی یا از طریق یک روش بازیافت شیمیایی بازیافت کرد، که معمولاً از گرما یا حلال‌های شیمیایی برای تجزیه پلاستیک‌ها به مایع و گاز برای تولید یک مخلوط روغن مانند یا مواد شیمیایی اساسی استفاده می‌کند.