فناوری رباتیک زیردریایی راز گم شدن هواپیمای مالزیایی را فاش می کند

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اینترستینگ اینجینیرینگ ، محققان می‌گویند با استفاده از فناوری‌های نوین رباتیک زیردریایی می‌توان طی تنها ۱۰ روز منطقه‌ای که هواپیما در آن مفقود شده است را جستجو کرد.

قرار است طی روزهای آتی این اتفاق رخ دهد.

«ژان لوک مرچند» «Jean-Luc Marchand» کارشناس و متخصص هوافضا و خلبان «پاتریک بلی» «Patrick Blelly» اکنون بر اساس تصورات خود خواستار جستجوی جدیدی هستند.

پرواز MH۳۷۰ خطوط هوایی مالزی ۳۸ دقیقه پس از بلند شدن از زمین در شامگاه ۸ مارس ۲۰۱۴ با ۲۳۹ مسافر و خدمه در طول یک پرواز معمولی از کوالالامپور به پکن از صفحه رادار ناپدید شد.

چندین کشور عملیات جستجوی گسترده‌ای را در جنوب اقیانوس هند انجام دادند، اما هواپیما و لاشه آن هرگز پیدا نشدند. اما این افشاگری جدید می‌تواند امیدی را به خانواده‌ها و دوستان ناپدید شده بازگرداند؛ البته، می‌تواند یک بن بست دیگر باشد.

«مرچند» می‌گوید: منطقه مورد نظر کوچک است و با توجه به قابلیت‌های جدید فناوری، این جستجو ۱۰ روز طول می‌کشد. تا زمانی که لاشه هواپیمای MH۳۷۰ پیدا نشود، هیچ کس نمی‌داند چه اتفاقی افتاده است. اما، این یک مسیر قابل قبول است. جستجوی «سریع» می‌تواند فرصتی عالی برای آزمایش فناوری جدید جستجوی زیردریایی بدون سرنشین باشد.

این دو از اداره ایمنی حمل و نقل استرالیا، دولت مالزی و شرکت اکتشافی «اوشن اینفینیتی» «Ocean Infinity» خواستند تا جستجوی جدیدی را برای پرواز MH۳۷۰ گم شده خطوط هوایی مالزی آغاز کنند. سال گذشته، Ocean Infinity نیز علاقه خود را برای از سرگیری مجدد جستجو ابراز کرد و مناطق وسیعی از اقیانوس هند را بر اساس طرح «بدون یافتن، بدون هزینه» بررسی کرد.

مرچند، آن سفر یک طرفه را وحشیانه توصیف کرد که احتمالاً توسط یک خلبان با تجربه انجام شده است.

وی گفت: مطالعه‌ای که انجام داده ایم به ما نشان داده است که هواپیماربایی احتمالا توسط یک خلبان با تجربه انجام شده است. کابین هواپیما کاهش فشار داشت و یک فرود اضطراری نرم برای تولید حداقل رد و اثر صورت گرفته است. این کار به گونه‌ای انجام شده که هواپیما به دام نیفتد یا پیدا نشود.

مرچند بر این عقیده است مطمئناً، هواپیما جز برای سازمان‌های نظامی قابل مشاهده نبود. خلبان می‌دانست که اگر جستجو و نجات آغاز شود، در مسیر پرواز خواهد بود. این کارشناسان استدلال کردند که ترانسپوندر هواپیما خاموش بوده و «دور چرخشی» که از مسیر پرواز انجام شده نمی‌توانسته کار خلبان خودکار باشد.

کارشناسان ادعا کردند که تغییر جهت ناگهانی زمانی رخ داد که هواپیما در «زمین هیچ کس» بین حریم هوایی تایلند، اندونزی، هند و مالایی قرار داشت. هدف هواپیماربایان چه بوده است؟ این منطقه بسیار حساس است. شما پوشش راداری تایلندی، جنوب هند را دارید، اما آن‌ها اهمیتی نمی‌دهند.

این منطقه در گستره جنگی قرار دارد، اما رادار‌های این کشور‌ها آن را مشاهده می‌کنند، این منطقه سرزمین هیچ کشوری نیست و کوالالامپور این منطقه را نه می‌بیند نه کنترلی روی آن دارد. از این رو خلبان می‌توانسته هر کاری بکند.