«بداستقبال و بدبدرقه» برای مردی که خارج از صف سرمربی تیم ملی ایران شده بود!

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری آنا، کشتی هنوز در شوک جابه‌جایی صورت گرفته در رأس تیم ملی آزاد است که از فردا (چهارشنبه) استارت چرخه انتخابی تیم ملی در ساری زده خواهد شد.

برخی افراد نزدیک به رئیس فدراسیون و سرمربی سابق تیم ملی کشتی آزاد بعد از خبری که یک روز بعد از پایان لیگ برتر (یازدهم آذر ماه ۱۴۰۲) بر خروجی سایت فدراسیون کشتی قرار گرفت، حتی تا چند روز بعد از اعلام رسمی خبر جایگزینی محسن کاوه با پژمان درستکار همچنان امید داشتند که میانه دو دوست بسیار قدیمی که از گذشته‌ای دور رفیق گرمابه و گلستان هم بودند، دوباره خوب شده و راهی برای بازگشت وجود داشته باشد، که البته خیلی بعید به نظر می‌رسید.

درستکار اولین حکمی که از فدراسیون دبیر گرفت، سرمربیگری تیم ملی جوانان بود که البته به خاطر شیوع کووید و تعطیلی کشتی و مسابقاتش، همکاری این دو نفر در عصری که غلامرضا محمدی حکم سرمربیگری تیم ملی بزرگسالان را تا المپیک توکیو داشت، در حد همان حکم باقی ماند. روز بیست و ششم مرداد ۱۴۰۰ درست یک روز پیش از تولد چهل و پنج سالگی پژمان درستکار، فدراسیون علیرضا دبیر در اقدامی قابل پیش‌بینی او را به عنوان سرمربی تیم ملی کشتی آزاد بزرگسالان ایران انتخاب کرد.

کمتر از دو ماه به مسابقات جهانی ۲۰۲۱ اسلو باقی مانده و کشتی کار خود را با هدایت غلامرضا محمدی با نقره حسن یزدانی و برنز امیرحسین زارع در المپیک توکیو تمام کرده بود. این همان اتفاقی بود که خیلی‌ها بعد از به ریاست رسیدن علیرضا دبیر، پیش‌بینی‌اش کرده بودند: سرمربیگری درستکار.

اولین نشست خبری درستکار روز هشتم شهریور ماه ۱۴۰۰ برگزار شد، در روز‌هایی که منتقدان انتخاب او را صرفا براساس رفاقت دیرینه‌اش با علیرضا دبیر می‌دانستند. او در این نشست به همین موضوع اشاره کرد و در پاسخ به این سوال که آیا بحث‌های مطرح شده در مورد رفاقتش با دبیر برای او بار روانی ایجاد نمی‌کند؟، گفت: «ما همیشه خوش استقبال و بدبدرقه بودیم، ولی برای من بداستقبال هم شروع شده است. هر کسی می‌تواند هر نظری داشته و هر اظهار نظری کند. من نباید در این زمینه صحبت کنم و خود علیرضا دبیر صحبت کرده، اعتقادی که او داشته این است که آبروی خودش و کشتی را ارجح می‌داند. در این زمینه بحث احساسی نداشته، با توجه به شناختی که از او دارم این را می‌گویم. وقتی داشتم می‌آمدم یک چیز را مد نظر قرار دادم و با خدا معامله کردم.»

مسابقات جهانی ۲۰۲۱ اسلو به نوعی اولین آزمون سرمربیگری درستکار بود که البته حقیقتا باتوجه به فاصله کم این مسابقه با المپیک، معیار خیلی مناسبی برای ارزیابی سرمربیگری او نبود، اما به هرشکل برای کشتی ایران خوب تمام شد. حسن یزدانی، کامران قاسم‌پور و امیرحسین زارع طلا گرفتند، علیرضا سرلک، امیرمحمد یزدانی و محمد نخودی به مدال نقره رسیدند و مجتبی گلیج مدال برنز گرفت تا تیم ایران با ۱۶۲ امتیاز سوم جهان شود. روسیه با ۱۷۳ امتیاز قهرمان و آمریکا با ۱۶۸ امتیاز دوم شدند، فاصله سومی ایران با اولی و دومی روسیه و آمریکا در اسلو زیاد نبود.

این شروع خیلی خوبی برای تیم درستکار بود و حاشیه امنی برای او و کادرش و البته فدراسیون تا مسابقات جهانی ۲۰۲۲ بلگراد فراهم کرد. حالا کمتر صحبت از سرمربیگری رفاقتی او بود، اما اکبر فلاح چند روز بعد از پایان مسابقات جهانی نروژ درحالیکه همه از کارنامه مربیگری درستکار تعریف و تمجید می‌کردند به یک موضوع مهم اشاره کرد: «اگر درستکار سرمربی تیم ملی شده، به خاطر ریاست دبیر است و اگر دبیر نبود او هیچ وقت سرمربی نمی‌شد. همه گفتند سرمربیگری تیم ملی نباید به درستکار برسد، چون صفی هست که قهرمانان کشتی در آن قرار می‌گیرند که به نوبت سرمربی تیم ملی شوند، حالا یکی خارج از نوبت، با پارتی بازی و رفیق بازی می‌شود سرمربی تیم ملی و طبیعتا انتقاد خاص خودش را دارد، اما این آدم اینجا توانسته بچه‌ها را خوب جمع و جور کند و با کمک مربیان و رئیس فدراسیون تیم را خوب آماده کرده و این کار قشنگ است. از مربی خوب همین انتظار می‌رود، اما حرف من این است که نباید نتایج را خیلی بزرگ کرد، نه باید تیم را خیلی بزرگ و نه کوچک کنیم. اعتراض همه از آن اول، به آن صفی بود که در موردش صحبت کردم، نه اینکه درستکار عنوان ندارد. نمی‌شود کسی خارج از صف بیاید و این یعنی بی‌قانونی آن فدراسیون، او بهتر بود با تیم ملی جوانان کارش را شروع می‌کرد، خودش را نشان می‌داد و بعد به تیم ملی بزرگسالان می‌رسید.»

عده زیادی از پیشکسوتان کشتی در همان مقطع، معتقد بودند که درستکار باید چند سالی سرمربی تیم ملی جوانان می‌ماند و در این رده کار می‌کرد و سپس در صورت موفقیت، به تیم ملی بزرگسالان می‌رسید، اما این صفی که اکبر فلاح به آن اشاره کرده بود، در خصوص این انتخاب رعایت نشده بود. تیمِ درستکار در دومین مسابقه جهانی که در غیاب روس‌ها در صربستان برگزار شد، به مقام نایب قهرمانی رسید، درحالیکه پیش از مسابقات، تیم ملی امیرمحمد یزدانی را از دست داد و رقابتش با آمریکا را با یک کشتی‌گیر کمتر شروع کرد.

رحمان عموزاد و کامران قاسم‌پور ۲ طلا، رضا اطری، محمد نخودی و حسن یزدانی ۳ نقره و یونس امامی و امیرحسین زارع ۲ برنز گرفتند. شکست حسن یزدانی به تیلور و امیرحسین زارع به طا‌ها آکگول و اختلاف ۴۸ امتیازی با آمریکا، موضوعاتی بود که از کارنامه درستکار در این رقابت‌ها مورد انتقاد قرار گرفت.
سال بعد، تعداد مدال‌ها و طلا‌ها به شکل محسوسی کاسته شد. این مهم‌ترین مسابقه در فاصله برگزاری دو المپیک بود که کشتی آزاد تنها توانست با امیرحسین زارع یک مدال طلا بگیرد، حسن یزدانی بار دیگر به تیلور آمریکایی باخت، این بار با ضربه فنی. او و امیرمحمد یزدانی به مدال نقره رسیدند و محمد نخودی که در دو سال قبل نقره گرفته بود، با برنز به کار خود خاتمه داد.

شکست مقابل اکثر حریفان عنوان‌دار و اختلاف فاحش با کشتی روسیه و آمریکا و قبول شکست مقابل قریب به اتفاق این رقبا، در مسابقه‌ای که روس‌ها بعد از دو سال دوری از مسابقه رسمی واردش شده و آمادگی همیشگی را نداشتند و درنهایت هم امتیازشان در رده‌بندی نهایی محاسبه نشد؛ چیز‌هایی بود که درستکار را بار دیگر در معرض انتقادات شدید قرار داد. فاصله بین خوب و بد ارزیابی کردن کارنامه درستکار، می‌توانست تکرار طلای کامران قاسم‌پور باشد که به طور قطع اگر با مصدومیت کشاله ران مواجه نمی‌شد، در بلگراد به سومین طلای جهانی‌اش می‌رسید و اگر این اتفاق رخ داده بود، پایان کار تیم ملی با دو طلا، دو نقره و یک برنز در آخرین مسابقه جهانیِ پیش از المپیک می‌تونست خیلی از انتقادات را خاموش کند.

خیلی‌ها کادر او را ضعیف دانستند، اما درستکار تا آخرین لحظه‌ای که مسئولیت را برعهده داشت، از کادرش حمایت کرد و کسی را کنار نگذاشت. دبیر هم از درستکار حمایت کرد و درست در همان مقطعی که به نظر می‌رسید کار کشتی آزاد قطعا تا المپیک پاریس با پژمان درستکار ادامه خواهد یافت، فدراسیون از قبول استعفایی نوشت که خبرش رسانه‌ای نشده بود.

هنوز بند اول خبر مربوط به استعفای درستکار در این مقطع هضم نشده بود که در بند دوم، محسن کاوه به عنوان جایگزین او معرفی شد که همه این‌ها نشان از عمیق شدن اختلافات بین رئیس فدراسیون و سرمربی تیم ملی آزاد داشت. به این ترتیب پژمان درستکار که نشان داده «شم» و «درک» مربیگری را دارد، همانطور که «بداستقبال» آمد، «بدبدرقه» هم رفت.