چطور سحابی‌ها هم محل تولد ستاره‌ها هستند هم محل مرگ آنها؟

خبرگزاری علم و فناوری آنا- مریم ملی؛ سحابی به معنای ابر است و وقتی درباره سحابی‏‌هایی که در فضا وجود دارد صحبت می‌کنیم منظورمان ابرهای گازی از جنس هلیوم و هیدروژن و عناصر دیگر است. وقتی با تلسکوپ‏‌های قوی به سحابی‎‌‌ها نگاه کنیم می‌‎توانیم رنگ‏‌های آنها را ببینیم. بله آنها به رنگ‎‌‌های مختلف دیده می‌‎شوند که ناشی از داغ شدن عناصر مختلف درون سحابی‌‏هاست.

این ابرهای رقیق معمولا بعد از مدتی به دلیل وجود نیروی جاذبه کمی فشرده می‌‏شوند و گازها و ذرات غبار در قسمت‌‎های فشرده شده توده‎ای را تشکیل می‌‎دهند که سنگین و سنگین‌‎تر می‌‎شود و با بیشتر شدن نیروی گرانش، این توده‌‏ها کم‌‎‌‌‌کم به شکل کُره درمی‌آید. تمام این فرآیند چندین میلیون سال طول می‌‎کشد و در نهایت ستاره‎ا در دل سحابی متولد می‌‎شوند. در واقع سحابی‌ها به دلیل داشتن گازهای متراکم و ذرات غبار می‌‎توانند محیط‌‏های خوبی برای تولد ستاره‌ها باشند.

به همین خاطر به آنها زایشگاه‌های ستاره‌ای هم گفته می‌شود. اما جالب است بدانید همین سحابی‌ها می‌‎توانند محلی برای روزهای آخر عمر ستاره‌ها هم باشند زیرا خیلی از ستاره‌ها در سال‌های پایانی عمرشان انفجارهای عظیمی دارند که باعث می‌‎شود مواد درون آنها به بیرون پرتاب شود، در اثر این انفجارها بخش‌‏هایی از لایه‌های بیرونی ستاره به اطراف پراکنده می‌‏شوند و شکل‌‏های جالبی را به وجود می‌‏آورند.این سحابی‌‏ها نشان می‌‏دهند در اطراف آنها ستاره‏ای مرده قرار دارد که گازها و مواد داخلش در فضای اطراف پخش شده است. به همین خاطر است که سحابی را به عنوان قبرستان ستاره‌ای هم می‌‎شناسیم.