نتیجه بازی در زمین واشینگتن و تل‌آویو

گروه سیاسی خبرگزاری علم و فناوری آنا - حنیف غفاری؛ ولادیمیر زلنسکی رئیس‌جمهور اوکراین تبدیل به یک شکست‌خورده تمام‌عیار در نظام بین‌الملل شده است. درحالی‌که تل‌آویو در سایه حمایت‌های واشینگتن و اتحادیه اروپا مشغول نسل‌کشی و تخریب نوار غزه است، مقامات اوکراینی روزبه‌روز بیشتر به شکست نهایی در جنگ با روسیه نزدیک می‌شوند. زلنسکی که از ابتدا، خود را به عنوان متغیری وابسته به کاخ سفید و رژیم اشغالگر قدس در کی یف معرفی نموده است،

اکنون از سوی غرب بابت مذاکرات صلح با روسیه و پذیرش برخی شروط مسکو جهت پایان دادن به جنگ تحت‌فشار قرار گرفته است. اگرچه رئیس‌جمهور اوکراین این موضوع را ظاهراً تکذیب کرده است، اما شواهد و مستندات موجود و همچنین سکوت معنادار بازیگران غربی نشان می‌دهد که تاریخ‌مصرف زلنسکی برای آنها به پایان رسیده است.

اخیراً رئیس‌جمهور اوکراین با «اورزولا فون در لاین»، رئیس کمیسیون اتحادیه اروپا دیدار کرده و در این دیدار، نسبت به وضعیت جنگ ابراز نگرانی کرده است. سخنان «والری زالوژنی» فرمانده کل ارتش اوکراین که وضعیت در خط مقدم جنگ را به مانند یک «بن‌بست» توصیف کرده است، جایی برای فرار زلنسکی از واقعیت باقی نگذاشته و مسیر وی به‌سوی شکست نهایی را هموارتر ساخته است.

واقعیت امر این است که زلنسکی بابت بازی در زمین ناتو و همراهی با ایده گسترش ناتو به شرق (با هدف محاصره راهبردی و جغرافیایی روسیه)، بدترین خطای ممکن را مرتکب شد. مقامات آمریکایی به رئیس‌جمهور اوکراین وعده داده بودند که جنگی میان کی‌یف و مسکو در کار نخواهد بود و اگر چنین مسئله‌ای رخ دهد، به حمایت‌های همه‌جانبه خود از کی یف روی خواهند آورد؛ اما اختلاف میان اعضای ناتو بر سر توصیف میدان جنگ و نحوه مواجهه با آن از ابتدا محرز بود. اکنون تاب‌آوری بسیاری از دولت‌های اروپایی در حمایت از دولت زلنسکی به پایان رسیده و فرامتن میدان جنگ اوکراین کاملاً بر خلاف محاسبات و القائات اولیه غرب به دولت این کشور پیش می‌رود.

اکنون اوکراین تبدیل به یک زمین سوخته شده و خبری نیز از عضویت این کشور در اتحادیه اروپا و ناتو نیست! به عبارت بهتر، زلنسکی براثر بازی در زمین آمریکا و رژیم اشغالگر قدس یک بازی دوسر باخت را تجزیه کرده و گریزی از فرجام این بازی نیز وجود ندارد.

عضویت در پیمان آتلانتیک شمالی و اتحادیه اروپا، دو وعده مطلق و متقن غرب به رئیس‌جمهور زودباور اوکراین در ابتدای وقوع جنگ بود اما اکنون بازیگران غربی حاضر به پذیرش یک بازیگر جنگ‌زده و دردسرساز در بین خود نیستند. گفتاردرمانی سیاستمدارانی مانند جو بایدن، مکرون، اولاف شولتز و جوزف بورل نیز نتوانسته است منجر به نجات زلنسکی از سقوط و شکست قطعی در جنگ شود.

شکست در نبرد باخموت و ناکامی ارتش در ضد حمله علیه روسیه در مناطق شرقی (دونتسک و لوهانسک) موضوعی نیست که دیگر زلنسکی بتواند آنها را با استناد به پروپاگاندای رسانه‌ای و تبلیغاتی غرب لاپوشانی کند، ضمن آنکه عاملان غربی جنگ اوکراین نیز دیگر تمایلی در خصوص لاپوشانی این موارد ندارند.