فناوری برای نابینایان/ ساخت عینک هوشمندی که مشاهدات را به صوت تبدیل می‌کند

به گزارش خبرنگار خبرگزاری علم وفناوری آنا، محققان با الهام خفاش‌ها که از پژواک یابی استفاده می‌کنند، عینک‌های هوشمندی ساخته اند که اطلاعات بصری را به نمایش‌های صوتی منحصربه فردی تبدیل می‌کند که توانایی افراد نابینا و کم بینا را برای حرکت در محیط اطرافشان افزایش می‌دهد. این فناوری می‌تواند جهان را برای افراد کم بینا تغییر دهد.

فناوری کمکی شامل طراحی فناوری‌هایی است که به افراد دارای ناتوانی‌های حسی کمک می‌کند بر موانع موجود در زندگی روزمره خود غلبه کنند.

نابینایی یا کم بینایی (BLV) به ویژه بر توانایی فرد برای انجام فعالیت‌های روزمره زندگی و شرکت در فعالیت‌ها و تعاملات اجتماعی تأثیر می‌گذارد.

حوزه وسیعی از تحقیقات فناوری‌های کمکی با استفاده از بازخورد دیداری، لمسی و شنیداری به عنوان ابزاری برای تقویت حواس مرتبط است.

اکنون، محققان دانشگاه فناوری سیدنی (UTS) نسل جدیدی از عینک‌های هوشمند ابداع کرده‌اند که اطلاعات بصری را به نماد‌های صوتی متمایز، به اصطلاح «لمس صوتی» به‌عنوان وسیله‌ای برای کمک به افراد BLV برای «دیدن»، تبدیل می‌کند.

«چین - تنگ لین»، یکی از مجریان این طرح گفت: عینک‌های هوشمند معمولاً از بینایی رایانه و سایر اطلاعات حسی برای تبدیل محیط اطراف کاربر به گفتار ترکیبی رایانه‌ای استفاده می‌کنند.

با این حال، فناوری لمس صوتی اجسام را به صدا تبدیل و با ورود به میدان دید دستگاه، نمایش‌های صوتی منحصربه‌فردی ایجاد می‌کند. به عنوان مثال، صدای خش خش برگ‌ها ممکن است نشان دهنده یک گیاه باشد یا صدای وزوز ممکن است نشان دهنده یک تلفن همراه باشد.

محققان با الهام از نحوه استفاده خفاش‌ها از مکان‌یابی پژواکی، که بازتاب یک موج صوتی منتشر شده است و طلاعاتی در مورد اندازه و فاصله جسم ارائه می‌دهد، دست به توسعه عینک‌های هوشمند خود زدند که آن را «Foveated Audio Device» (FAD) نامیدند.

FAD شامل مجموعه‌ای از عینک‌های واقعیت افزوده و یک گوشی اندرویدی OPPO Find X۳ Pro است. محققان دستگاه ورودی صدا و خروجی دوربین / ردیاب سر را به عینک متصل کردند. این ترکیب، FAD را قادر می‌سازد تا اشیا را هنگامی که وارد میدان دید دستگاه می‌شوند به آیکون‌های صوتی متمایز تبدیل کند.

محققان عینک خود را روی ۱۴ شرکت‌کننده بزرگسال آزمایش کردند، هفت شرکت‌کننده BLV و هفت شرکت‌کننده بینا که چشمانشان بسته شده بود و به عنوان گروه کنترل حضور داشتند.

این مطالعه شامل یک مرحله آموزشی، یک کار نشسته بود که در آن از FAD برای اسکن و صوتی سازی اقلام روی میز استفاده می‌شد، و یک کار ایستاده که عملکرد FAD را در زمانی که شرکت‌کنندگان در حال راه رفتن و جستجوی یک آیتم در یک محیط بهم ریخته بودند، بررسی می‌کرد. در این مطالعه از چهار آیتم استفاده شد: کاسه، کتاب، فنجان و بطری.

آن‌ها دریافتند این دستگاه پوشیدنی به طور قابل توجهی توانایی افراد BLV را برای تشخیص و رسیدن به اشیا بدون تلاش ذهنی زیاد افزایش می‌دهد.

«هوون یوان ژو» سرپرست و نویسنده اصلی این مطالعه گفت: بازخورد شنیداری، کاربران را قادر می‌سازد اشیا را با دقت قابل‌توجهی شناسایی کرده و به آن‌ها دست یابند. یافته‌های ما نشان می‌دهد که لمس صوتی این پتانسیل را دارد که یک روش پوشیدنی و موثر برای تقویت حسی برای جامعه کم بینا ارائه دهد.

با برخی تغییرات، فناوری لمس صوتی می‌تواند به بخشی جدایی ناپذیر از فناوری‌های کمکی تبدیل شود و به افراد BLV اجازه دهد بهتر از قبل به محیط خود دسترسی داشته باشند.

نتایج این تحقیقات در نشریه PLOS One منتشر شده است.