از سجیل تا پاوه/ سایه مرگ روی سر تل‌آویو سنگینی ‌می‌کند

گروه جهان خبرگزاری علم و فناوری آنا- مصطفی خدابخشی؛ 18 روز از عملیات طوفان الاقصی و آتشی که مقاومت اسلامی حماس در بنیان فرسوده رژیم موقت صهیونیستی روشن کرده است، می‌گذرد. در این ۱۸ روز که شروعش با شکست سنگین اطلاعاتی و رزمی نیرو‌های پرادعای اسرائیلی آغاز شد، به فصلی جدید از نمایش سبعیت و جنایت این رژیم کودک‌کش رسیدیم به نحوی که تا شامگاه روز گذشته  بر اساس آمار رسمی اعلام شده از سوی رئیس دفتر اطلاع‌رسانی دولت در غزه، ۵۰۸۷ فلسطینی شهید و ۱۵۲۷۳ نیز در این جدال نابرابر زخمی شدند. از مجموع این آمار ۷۰ درصد شهدا، زنان و کودکان بی‌دفاع هستند.

این آمار‌های تکان‌دهنده وجدان مردمان کشور‌های مسلمان را به لرزه در آورده تا به دنبال پاسخی متناسب با  جنایت‌های رژیم سفاک صهیونیستی باشند که نمونه آن حملات راکتی و موشکی حزب‌الله لبنان به سرزمین‌های اشغالی است تا از این طریق اسرائیل هم‌زمان در دو جبهه جنوب و شمال، رنگ آرامش به خود نبیند.

با تحرکات چند روز اخیر، ارتش اسرائیل به این نتیجه رسیده است که توان مواجهه و تقابل هم‌زمان با دو نیرو در دو جبهه را ندارد و این موضوع را نیز «جو بایدن» رئیس‌جمهور آمریکا طی سفر خود به سرزمین‌های اشغالی مورد تأکید قرار داده است. با وجود این، «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر اسرائیل در سخنان اخیر خود حزب‌الله لبنان را تهدید کرده و دیگر مقام‌های این رژیم موقت، حمله به ایران را پاسخ متقابل در برابر ورود حزب‌الله به جنگ معرفی کرده‌اند.

حال سؤال اینجاست که آیا اسرائیل توان گشودن جبهه‌ای جدید در مقابل خود را دارد؟ آن‌هم جبهه‌ای به نام ایران که توان رزمی و تسلیحاتی آن به هیچ عنوان قابل مقایسه با مقاومت اسلامی حماس و حزب‌الله لبنان نیست و می‌تواند به راحتی گنبد آهنین صهیونیست‌ها را به تمسخر گرفته و طعم سخت و کوبنده موشک‌های خود را به کام صهیونیست‌ها بچشاند.

پیشرفت‌های ایران در حوزه موشکی یکی از ترس‌های بزرگ رژیم موقت صهیونیستی به حساب می‌آید چرا‌که فاصله یک هزار و صد کیلومتری ایران و اراضی اشغالی در برد موشک‌های تولیدی ایران قرار گرفته و گنبد آهنین و دیگر سامانه‌های دفاعی امکان رصد، رهگیری و انهدام آن‌ها در حجم شلیک گسترده را نخواهند داشت.

مقام‌های امنیتی اسرائیل به خوبی می‌دانند که موشک‌هایی مانند عماد، سجیل، قدر اف، قدر اچ، هویزه، پاوه و ... مهم‌ترین تهدید برای ادامه حیات این رژیم محسوب می‌شوند؛ اما با گرفتن دست پیش به دنبال پنهان کردن پریدگی رنگ خود از واکنش احتمالی ایران در قبال جنایات خود هستند.

اما موشک‌های ایرانی چه مختصاتی دارند که تا این حد لرزه بر اندام کودک کشان اسرائیلی انداخته است؟

موشک «پاوه» در زمره موشک‌های کروز است که به‌منظور انهدام اهداف زمینی به کار می‌رود و با قابلیت پرواز در ارتفاع پایین امکان رصد و رهگیری را با مشکل اساسی روبه‌رو می‌کند. برد این موشک ۱۶۵۰ کیلومتر است و این یعنی اینکه تل‌آویو به راحتی با کمترین خطا در شلیک در تیر‌رس ایران قرار دارد.

«سجیل» را باید یکی دیگر از سایه‌های مرگ بر سر تل‌آویو و حیفا دانست که با قابلیت شلیک زمین به زمین با برد ۲ هزار کیلومتر و با بهره‌مندی از سوخت جامد و قدرت پرتاب بالا با دقت ۵۰ متر هرگونه هدفی را مورد اصابت و نابودی قرار می‌دهد.

همچنین موشک دوربرد «عماد» با قابلیت هدایت و کنترل تا لحظه اصابت یکی دیگر از موشک‌های مخاطره آفرین برای رژیم موقت اسرائیل به حساب می‌آید. این موشک با برد ۱۷۰۰ الی ۲۰۰۰ کیلومتر از توانایی عبور از گنبد آهنین برخوردار است و اهداف موردنظر را با دقت ۱۰ متر مورد اصابت قرار خواهد داد.  

سه موشک معرفی شده در این گزارش تنها بخش کوچکی از توان رزمی ایران در صورت مواجهه با اسرائیل است. توانایی که خواب صهیونیست‌ها را آشفته کرده و باعث شده تا اقدام خود را در محدوده رجز‌خوانی و تهدید‌های تهی از امکان اجرا پیش ببرند. تئوریسین‌های اسرائیلی به خوبی می‌دانند که میدان عملیات رزم جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان قدرت اول منطقه قابل آزمایش نیست و همین موضوع پیش‌بینی پذیری رفتار این رژیم در روز‌های آتی را آسان‌تر خواهد کرد.