محافظت از فضانوردان در برابر غبار ماه با پارچه‌ای از جنس فلز مایع

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از «اینترستینگ اینجینرینگ»، گردوغبار قمری، دشمن به‌ظاهر معمولی و درعین‌حال قدرتمند مأموریت آرتمیس ناسا است که چالش‌های مهمی را ایجاد می‌کند. این ماده که از ذرات ریز و ساینده تشکیل شده است، می‌تواند باعث خرابی ماه‌نشین‌ها، به خطر افتادن سلامت تنفسی فضانوردان و تداخل با ابزارهای حیاتی آن‌ها شود. این اثرات مخرب گردوغبار حتی می‌تواند منجر به گرم شدن بیش‌ازحد لباس‌های فضایی و آسیب دیدن آن‌ها شود. ناسا برای پرداختن به این موضوع، ابتکار نوآوری سطح ماه (LSII) را در سال ۲۰۱۹ با تمرکز بر حل چالش گردوغبار ماه و تحریک و تشویق علاقه به فناوری‌های اکتشاف ماه تأسیس کرد.

عارف رحمان، استادیار دانشگاه هاوایی پاسیفیک، به‌عنوان یک چهره کلیدی در مقابله با چالش گردوغبار ماه ظاهر شده است. طرح ابتکاری او شامل استفاده از فلز مایع برای ایجاد پارچه «لیک‌مست» (LiqMEST) که نوعی بافت محافظ الکترواستاتیک از جنس فلز مایع است. این پارچه در صورت فعال شدن، میدانی الکتریکی تولید می‌کند که گردوغبار ماه را دفع می‌کند و مانع از چسبیدن آن به لباس‌های فضایی و پوشش تجهیزات می‌شود. رویکرد رحمان از تخصص او در فلزات مایع، به‌ویژه آلیاژهای گالیم که می‌توانند به‌صورت پویا کنترل شوند، الهام گرفته شده است.

او در بیانیه‌ای گفت: وقتی فهمیدم که ناسا با چسبیدن گردوغبار ماه به سطوح و ایجاد تهدید قابل توجهی برای تجهیزات و فضانوردان مشکل دارد، به ذهنم رسید که فلزات مایع ممکن است راه بالقوه‌ای برای توسعه یک سپر الکترواستاتیک یا الکترودینامیک در حل مشکل گردوغبار ماه ارائه دهند.

فناوری «لیک‌مست» که در این پتنت توضیح داده شده، قرار است به‌عنوان یک لایه خارجی برای لباس‌های فضایی و پوشش‌های پارچه‌ای ناسا استفاده شود و آن را کشسان و انعطاف‌پذیر کند. وی افزود: این فناوری هنگام فعال شدن، یک میدان الکتریکی تولید می‌کند که گردوغبار ماه را دفع می‌کند و از چسبیدن گردوغبار به پارچه «لیگ مست» جلوگیری می‌کند.

رحمان از دانشجویان مهندسی «اچ‌پی‌یو» کمک گرفته و قصد دارد تا پایان ماه مه ۲۰۲۴ یک نمونه اولیه تولید کند. پس از موفقیت، رحمان قصد دارد پیشنهاد کمک مالی کاملی را به ناسا ارائه دهد و معتقد است که فناوری «لیگ مست» می‌تواند آغازگر عصر جدیدی در اکتشافات ماه باشد و ایمنی تجهیزات و فضانوردان را در طول مأموریت‌ها تضمین کند. این راه حل نوآورانه نویدبخش یک جهش اساسی در فناوری اکتشافات فضایی است.