نقدی بر عملکرد ۲ وزن اول المپیکی کشتی آزاد/ نقره‌ای با نمایشی دور از انتظار؛ کم‌تجربه‌ای امیدوارکننده

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری آنا، مسابقات کشتی بازی‌های آسیایی امروز (۱۴ مهر) در دو وزن ۵۷ و ۶۵ کیلوگرم در هانگژو دنبال شد که تیم ایران تنها یک مدال نقره به دست آورد.

*عملکرد ناامیدکننده سبک‌وزن‌ها و امید به خواریِ جوان

نماینده ۵۷ کیلوگرمی ایران در مسابقات جهانی، میلاد والی‌زاده بود که بعد از بردن کواکس از رومانی و عباس رضازاده از آذربایجان، با اختلاف مغلوب زلیمخان آباکاروف از آلبانی شد و بدون مدال، مسابقات را ترک کرد.

میلاد حتی اگر مدال جهانی هم می‌گرفت، شانسی برای حضور در بازی‌های آسیایی نداشت که در فاصله اندکی با جهانی، قرار بود در هانگژو برگزار شود، چون در سبک وزن، کشتی‌گیران وزن کم می‌کنند و دو بار رسیدن به پیک آمادگی در کوتاه مدت، منطقی و علمی به نظر نمی‌رسد؛ بنابراین بین علیرضا سرلک که به دلیل شکستگی دنده، در جام تختی کشتی نگرفت و از چرخه انتخابی تیم ملی برای مسابقات جهانی خارج شد، و ابراهیم خواری کشتی‌گیر جوان ۵۷ کیلوگرم مسابقه انتخابی درون اردویی برگزار شد که خواری این مبارزه را به سود خود تمام کرد تا نماینده ایران در چین شود.

او بعد از غلبه بر حریفی از فیلیپین، به امانِ هندی باخت. کشتی‌گیری که امسال در قزاقستان طلای وزن اول آسیا را از آن خود کرده بود. امان البته فینالیست نشد تا خواری از دور رقابت‌ها حذف شود.

وضعیت وزن اول ایران برای المپیک پاریس، نگران‌کننده به نظر می‌رسد. هیچ‌کدام از سبک‌وزن‌های ایران امسال نتوانستند در رده بزرگسالان عملکرد قابل قبولی داشته باشند. البته خواری کشتی‌گیر خوبی به نظر می‌رسد که با کم‌تجربگی مغلوب امان شد و اگر ایراد‌های فنی او برطرف شود، باتوجه به جوانی و سرعت رشدش می‌شود به آینده‌اش امید داشت. ضمن اینکه والی‌زاده هم کشتی‌گیر رو به رشدی نشان داده است.

*انتخاب زودهنگام عموزاد و ناکامی در جهانی و فینال بازی‌های آسیایی

عموزاد روند ناکامی‌های سال ۲۰۲۳ خود را تکمیل کرد. تنها کارنامه قابل قبول قهرمان سال گذشته وزن ۶۵ کیلوگرم جهان، مسابقات قهرمانی آسیا بود که چند ماه قبل با شکست تولگا تومور اوچیر مغول، صاحب مدال طلای آسیا شد، او، اما امروز فینال بازی‌های آسیایی را به همین کشتی‌گیر مغولی به بدترین شکل ممکن باخت و طلا را از دست داد.

رحمان در مسابقات جهانی بلگراد هم عملکرد ناامیدکننده‌ای داشت و بعد از آنکه کشتی برده مقابل اسماعیل موسکائف را با باخت عوض کرد، در کشتی سوم پنجمی هم شانس کسب مدال برنز را با شکست مقابل شامیل ممدوف روس از دست داد.

او یکی از امید‌های ایران برای کسب نشان طلای مسابقات جهانی بلگراد ۲۰۲۳ و همچنین المپیک پاریس بود که امسال را به بدترین شکل ممکن تمام کرد.

تازه‌داماد اردوی تیم ملی، البته باتوجه به جوانی‌اش این شانس را دارد که در ۱۰ ماه باقی مانده تا المپیک پاریس، به خوبی ریکاوری شده و اگر همه تمرکزش روی کشتی باشد، قطعا می‌تواند همچنان یکی از شانس‌های مدال در پاریس باشد.

در این وزن البته کشتی‌گیران بسیار خوبی، چون محمدرضا شاکری را داریم که امسال قهرمان جوانان جهان شد و در رده سنی قهرمانی جام تختی را از آن خود کرد. شاید اگر ملی‌پوش شدن عموزاد بعد از کسب طلای مسابقات آسیایی قزاقستان، از فروردین ماه قطعی نمی‌شد و به شاکری هم فرصت رویارویی با او در مرحله پایانی انتخابی تیم ملی داده می‌شد، عموزاد آماده‌تری به بلگراد می‌رفت.

ضمن اینکه در این وزن محمدرضا شاکری مرداد ماه مسابقات جهانی جوانان را با نتیجه صددرصدی تمام کرده بود و شاید اصلا نیازی نبود در هر دو رویداد از عموزاد در ترکیب تیم ملی استفاده شود. رحمان بعد از ناکامی در مسابقات جهانی، به ریکاوری جسمی و ذهنی احتیاج داشت که فاصله نزدیک دو مسابقه جهانی و بازی‌های آسیایی، این فرصت را از او گرفت.

*از اصرار باجرانگ برای حضور در هانگژو تا دو شکست سنگین

باجرانگ، کشتی‌گیر پرافتخار هندی‌ها همه تلاشش را کرد تا به عضویت تیم اعزامی کشورش به بازی‌های آسیایی درآید. او می‌دانست در مسابقات جهانی راه به جایی نخواهد برد و فدراسیون نابسامان هند را تحت فشار قرار داد که در هانگژو نماینده ۶۵ کیلوگرم کشورش باشد؛ بنابراین سوجیت به بلگراد رفت و باجرانگ به هانگژو که هیچ‌کدام‌شان هم مدالی نگرفتند.

باجرانگ در نیمه‌نهایی بازی‌های آسیایی شکست سنگینی را مقابل رحمان عموزاد تجربه کرد و بعد از آن در یک مبارزه کاملا یک طرفه که زودتر از زمان قانونی به پایان رسید، ۱۰-صفر مغلوب حریف ژاپنی شد تا شاید به این نتیجه برسد که به دنیای قهرمانی‌اش خاتمه دهد و بعد از این در عرصه مربیگری در کنار تیم ملی کشورش باشد.