تلاش دانشمندان برای استخراج دی ان‌ای از لاک پشت ۶ میلیون ساله

به گزارش خبرنگار علم و فناوری آنا، چندی پیش فسیل یک لاک پشت باستانی در امتداد سواحل پاناما در دریای کارائیب کشف شده که از یک پوسته شکسته تشکیل شده بود، اما اسکلت داخلی آن همچنان سالم باقی مانده و شرایط خوبی داشت.

آنالیز‌های انجام شده روی این فسیل نشان می‌دهد بخش‌هایی از دی ان‌ای آن هنوز سالم بوده و قابل استخراج است که این موضوع فرضیات پیشین در زمینه توانایی باقی ماندن دی ان‌ای در محیط طبیعی را به چالش می‌کشد.

بررسی‌های انجام شده نشان می‌دهد این فسیل متعلق به گونه‌ای از لاک پشت‌ها از جنس (Lepidochelys) است که از اجداد لاک پشت‌های دریایی امروزی به شمار می‌رود. باید توجه داشت که هنوز گونه دقیق این فسیل مشخص نیست و گمان می‌رود که متعلق به یک گونه منقرض شده تازه کشف شده باشد.

در این میان تازه و ناشناخته بودن گونه لاک پشت موضوع اصلی قابل توجه محسوب نمی‌شود، زیرا به نظر می‌رسد آثاری از دی ان‌ای باستانی در استخوان‌های فسیلی ۶ میلیون ساله این جانور وجود دارد که باعث شگفتی دانشمندان شده است.

این شواهد بسیار قدیمی از دی ان‌ای نشان می‌دهد که این ماده ژنتیکی می‌تواند بسیار بیشتر از آنچه قبلاً ارزیابی می‌شد، دوام بیاورد.

محققان در این رابطه توضیح می‌دهند که چگونه ممکن است اثری از دی ان‌ای را در سلول‌های استخوانی حفظ شده این لاک پشت شناسایی شود. در حقیقت محققان هنگام بررسی این فسیل و با مشاهده استئوسیت‌ها در زیر میکروسکوپ، متوجه ساختار‌های داخلی هسته مانندی شد.

از آنجایی که هسته اندامک سلولی است که دی ان‌ای را در خود جای داده است، آن‌ها آزمایشی را برای وجود این ماده ژنتیکی انجام دادند و در کمال تعجب نتایج مثبت بوده و مشخص شد این نمونه‌ها دارای دی ان‌ای هستند.

 دکتر «ادوین کادنا» (Dr Edwin Cadena)، از پژوهشگران ارشد این مطالعه از دانشگاه «دل روزاریو» (Universidad del Rosario) در بوگوتا، کلمبیا، در رابطه با موضوع فوق گفت: پیش از این و در تمامی نمونه‌های فسیلی مهره داران کشف شده در زمین، وجود دی ان‌ای تنها در فسیل دو دایناسور از جمله یک تیرانوسوروس رکس گزارش شده بود. دی ان‌ای به طور طبیعی در طول زمان تجزیه می‌شود. به همین دلیل دسترسی به چنین اطلاعاتی می‌تواند برای ما بسیار ارزشمند باشد.

باید توجه داشت که قدیمی‌ترین دی ان‌ای که بازیابی و توالی یابی شده است از یک ماموتیک میلیون و دویست هزار ساله به دست آمده که در یخبندان سیبری مدفون شده بود. شرایط خاص انجماد در این نمونه فسیلی می‌توانست دلیل معقولی برای سالم ماندن دی ان‌ای به شمار رود، اما این لاک پشت حدودا پنج برابر بیشتر قدمت داشته و و در یک محیط گرمسیری و آب دریا برای میلیون‌ها سال باقی مانده است.

دکتر «کارلوس دی گراسیا» (Carlos De Gracia)، یکی از دیگر محققان این تیم مطالعاتی در این رابطه توضیح داد: فسیل‌های منطقه کارائیب از پاناما که ما در طول سال‌ها موفق به نجات آن‌ها شده ایم، به بازنویسی تاریخ مهره داران دریایی کمک می‌کنند.

شرح کامل این مطالعه در آخرین شماره مجله تخصصی Journal of Vertebrate Paleontology منتشر شده است.